มันเป็นเรื่องราวความรักของอินคิวบัสหนุ่มตนหนึ่งนามว่า “เบเนเซีย”
อินคิวบัสหนุ่มอายุ 200 ปี ที่เกิดไปตกหลุมรักมนุษย์สาวที่ชื่อปริม
และการสูญเสียคนรักทำให้เขาได้เรียนรู้ถึงความแค้นเป็นครั้งแรก
เขาแค้นเผ่าพันธุ์ตัวเอง
แค้นที่พวกเขาเห็นมนุษย์เป็นเพียงแค่อาหาร
แค้นที่ตนเองเป็นเพียงแค่อินคิวบัสธรรมดาๆตนหนึ่ง
และ 100 ปีต่อมาความแค้นก็ผลักดันให้เขาฝึกพลังจิตจนแก่กล้า
เขาก่อกบฏต่อเผ่าพันธุ์ตนเองเพื่อทำลายความโสมมของเผ่าพันธุ์ให้สิ้นซาก
ในเมื่ออินคิวบัสมีอายุยืนถึง 1,000 ปี และไม่มีใครฆ่าได้
เขาจึงเลือกวิธีการจองจำ…
จองจำเผ่าพันธุ์ให้อยู่ในจิตใต้สำนึกของเขาที่หลับใหล
อินคิวบัสแต่ละตนจะค่อยๆสิ้นอายุขัยไปทีละตน
และสุดท้ายคือเมื่อเขาสิ้นอายุขัย
อินคิวบัสทุกตนก็จะหายไป…ตลอดกาล
แต่แล้ว 300 ปีต่อมา
ท่ามกลางบรรยากาศที่เย็นสบาย ลมพัดเบาๆ และภาพใบไม้ที่ค่อยๆร่วงโรยสู่พื้น
ร่างที่หลับใหลท่ามกลางสายลมของเบเนเซียกลับค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นพร้อมความทรงจำของเขาที่ขาดหายไป
สิ่งที่เขารับรู้ได้ตอนนี้มีแค่…กลิ่น
กลิ่นของหญิงสาวอันเป็นที่รักที่จากเขาไปนานแสนนาน
อ่า…ปริมที่รัก
ไม่ใช่สิ ตอนนี้ชื่อของเธอคือ “สปิน” สินะ
Guest
