“กินคาว แล้วไม่กินหวานสันดานไพร่นะ รีบ ๆ ตักเข้า ประเดี๋ยวก็ละลายหมด”
สายตาที่ส่งออกมาให้ปูลมนั้นแสนล้อเลียน ท่าทางที่เลียริมฝีปากตัวเองแพลบ ๆ ทำให้คนที่เห็นถึงกับกลืนน้ำลายเอือก ๆ พี่ลำดวนเปลี่ยนไป
ปูลมทรุดนั่งกลับลงไปอีกครั้ง แข็งขาเริ่มอ่อนลงไปอีก เมื่อฝ่ายหญิงที่นั่งอยู่ตรงหน้าเริ่มปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเอง
เขาตาแทบถล่นออกมานอกเบ้า เพราะการกระทำแบบนั้นของคุณลำดวน พี่ลำดวนถอดเสื้อคลุมตัวนอกของตัวเองออกด้วย
“ก็มันร้อนนี่เนอะ พี่ขอแล้วกัน” แล้วก็พาดเสื้อของตัวเองลงไปที่พนักพิงหลังของเก้าอี้
สายตาของลำดวนจ้องมองปูลมที่ตั้งตาตั้งตากินของหวานจนหมด ก่อนจะยกน้ำดื่มตาม
“ปูลมจ้ะ” หล่อนเอ่ยขึ้น เด็กหนุ่มรีบเงยหน้ามาดู
“มาข้างหลังของพี่หน่อยสิ มือพี่มันติดนะ เอื้อมไปถอดสายเสื้อในไม่ได้”
คำบอกของพี่ลำดวน ทำให้ใจของเด็กหนุ่มตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม แม้แต่แม่ของเขา ตั้งแต่โตมา แม่ก็ยังไม่เคยใช้ให้ถอดสายเสื้อใน
“คะ ครับ ว่าแต่จะถอดตรงนี้เลยหรือครับ พี่ลำดวน” ปากคอสั่น และเนื้อตัวเริ่มสั่น หน้าเริ่มร้อนแดงขึ้นมาอีกครั้ง ทั้งที่เพิ่งกินของเย็น ๆ เข้าไป
“ถอดสิ ถอด... ก็อากาศมันร้อนเห็นไหม พี่อึดอัดจัง ลมมาช่วยพี่หน่อยจ้ะ”
ท่าทางสะบัดผมที่ยาวสลวยไปข้างหลังอย่างช้า ๆ เหมือนภาพสโลโมชัน ทำให้ปูลมต้องลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ พาขาตัวเองก้าวเดินไปหาเธออย่างต้องมนต์
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
เรื่องใหม่ค่ะ ฝากไว้ในอ้อมใจรีดฯด้วยนะคะ นิยายผู้ใหญ่เผ็ดๆ ราคาสบายกระเป๋าค่ะ
ฝากคอมเม้นต์ กดถูกใจเป็นกำลังใจให้ไรต์ด้วยนะคะ
ขอบคุณที่ยังรักกัน
คุณธิดา