คำโปรย
เขาเป็นนักแต่งเพลงชื่อดังที่บังเอิญมาเจอเด็กสาวแสนเปิ่นนั่งร้องไห้เพราะถูกแฟนทิ้งข้างทาง แล้วจับพลัดจับผลูพาเธอขึ้นรถมาด้วยอย่างหงุดหงิดใจเป็นอย่างมาก แต่... น้ำเสียงของเธอช่างไพเราะยิ่งนัก เสียงครางของเธอปลุกเร้าความหื่นกระหายได้ดี เรือนร่างอรชรกลับทำให้เขาอยากได้เธอใจจะขาด ไม่คิดว่าสาวเปิ่นขี้มูกโป่งจะกลายเป็นสาวสวยแสนเซ็กซี่และเร่าร้อนได้ถึงเพียงนี้
***************************************************************************************************************************
หญิงสาวเห็นขวดน้ำผลไม้สีม่วงน่ากินก็รินใส่แก้ว กลิ่นของมันหอมยั่วลิ้นจนท้องไส้ปั่นป่วน เธอวางขวดเบียร์วุ้นให้เขา และถือแก้วเครื่องดื่มสีม่วงลงนั่งที่เดิม
“อย่า... “ ภัทรพลกำลังจะเอ่ยปากห้ามก็ไม่ทันเสียแล้ว ลินดายกแก้วน้ำสีสวยขึ้นจิบ เพียงอึกแรกลำคอของเธอก็ร้อนวาบ แต่รสหวานอมเปรี้ยวกำลังทำให้เธอติดลม แก้วน้ำสีสวยจึงถูกกระดกเทเข้าปากทีเดียวจนหมด “ให้ตายเถอะ เด็กอย่างเธอดื่มไวน์ด้วยเหรอ”
หญิงสาวหน้าเหวอวางแก้วไวน์แล้วมองเขาด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยคำถาม กระนั้นแก้มของเธอก็ร้อนผ่าว ขนบนกายลุกเกรียวเดี๋ยวหนาวเดี๋ยวร้อนเหมือนจะเป็นไข้
“หนูเป็นอะไรอะพี่”
“กูว่าแล้ว...” ชายหนุ่มพึมพำเอามือลูบหน้าแล้วใช้นิ้วจิ้มขมับเธอ “ไวน์น่ะ ไม่เคยดื่มสิท่ายัยเด็กบ๊อง”
“ไวน์!!!!” ลินดาร้องลั่น “นี่หนูดื่มไวน์งั้นเหรอ” เธอถามอย่างตกใจ “เอิ้ก” แล้วเรอตามออกมา
“เธอนี่มันนังตัวยุ่งชัดๆ” ภัทรพลแย่งแก้วไปจากมือเล็ก เห็นสีหน้าของเธอแล้วไม่อ้วกแตกถือว่าเป็นบุญหัว ไม่งั้นล่ะก็...
***************************************************************************************************************************
สงวนลิขสิทธิ์ตามพรบ.2537
ห้ามทำซ้ำ ดัดแปลง แก้ไข ส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายเรื่องนี้ โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานเด็ดขาด
หมายเหตุ : นิยายเรื่องนี้เป็นภาคต่อจากเปลือยรัก แต่เนื้อหาไม่ได้เกี่ยวข้องกันมากจนแยกอ่านไม่ได้ แต่ไรท์ขอเตือนให้ทำใจ อย่าหัวใจวายก่อนหรือหลังอ่านจบนะคะ คิคิ ว่าไปนั่น
หมายเหตุที่ 2 : มีวางจำหน่ายในรูปแบบอีบุ๊กที่เว็บเมพมาร์เก็ต และติดเหรียญในเว็บธัญวลัยค่ะ
Guest
