".....รับรักพี่ซักทีสิ..เจ้ยยยยย ถามเอ็งมานานแรมปี ตอบซะทีได้มั้ย..????..."
"...รัก..ไม่รัก..รัก..ไม่รัก..รัก..ไม่รัก..รัก..ไม่รัก..รัก..ไม่รัก..รัก..ไม่รัก..รัก..ไม่รัก..รัก..ไม่รัก.."
"....อะไรของเอ็งเจ้ยย...ข้าถามเอ็งมานานนับปี..ยังมานั่งเด็ดกลีบดอกบัวออกทีละกลีบ ทำนายรักของเรารึ..."
".....ขอคิดซักหน่อยละกันไอ้จ่อย..ถึงจะให้คำตอบได้...คนยังบริสุทธิ์ผุดผ่องนี่นา...ต้องใช้เวลา.."
ผ่านไป2อาทิตย์เพืี่อนสนิทอิเจ้ยก็คาบข่าวมาบอกนังเจ้ยถึงที่ แล้วคิดหราว่านังเจ้ยจะตกใจยินดียินร้ายกับข่าวนี้ เชอะๆๆๆๆ!!!!!...ฝันไปเถอออออะะะะชิชะโชะเชะ
"อีเจ้ยยยยยเอ้ย...อีเจ้ยยยย...เว้ยยยย..."
"ข้าอยู่นี่ อีคำพองเสียงใส...มีอะไรใครจะตายห่าาาา...รีบบอกมา ตะโกนมาแต่ไกล..ดัง3บ้าน7บ้านเชียว..."
" ฮือๆๆๆๆ...ไอ้อออจ่อยย..ไอ้จ่อยยยยหวานใจมึงไง...."
"เดี๋ยวมะเหงกกูจะหล่นผิดฤดู..เถอะมึง..อิคำพองเดี๋ยวมึงงง...กูบอกมึงตอนไหนว่ากูชอบไอ้จ่อยยย ตัวดำหำห้อยยๆ หน้าหม้อคอสั้นแบบนั้น...หึๆๆๆ"
"..เอ็งไม่ชอบ..แล้วไปเคยเห็นของเค้าแล้วรึ..ถึงรู้ว่าหำห้อยยยย..."
"...ข้าเดาเอา...อ้าวรีบๆเล่ามา..เสียเวลาข้าจะงมหอยนาไปอ่อมตอนเย็น...ให้ไว.."
"..ไอ้จ่อยพานังช้อยชด...ลูกสาวตามั่น...บ้านท้ายสวน..หนีไปอยู่ด้วยกัน ทีีบางกอกแอลเอโน้นแล้ววว..."
"..เออๆๆๆ..ก็ดีแล้ว..เอ็งมาเล่าข้าทำไมกันรึ...
นังคำพองง.."
"จะไปรู้รึว่าก็คิดว่าเอ็งรักกับไอ้จ่อยนี่นา..วันวันเห็นแต่ขลุกอยู่กับไอ้จ่อย..ตัวติดกันไม่ห่าง.."
"..เชอะๆๆๆ..!!!!...มารยาหญิง หมื่นพันล้านเล่มเกวียน เอ็งไม่เคยได้ยินรึ ก็แค่หลอกใช้ ไถนา,ดำนา,หว่านข้าว,เกี่ยวข้าว,ตัดหญ้า,พรวนดิน,ปลูกผัก,จิปาถะ...โดยไม่เปลืองแรง เปลืองค่าจ้างแค่พูดหวานๆคำสองคำนี้คล้าน..."
"...เออๆๆๆ...ข้ารู้แล้ววว...อีขี้งก งกไม่มีใครเกินเลยเชียว..."
" รู้จักข้าน้อยไป ..อีเจ้ยยยย บ้านทุ่งนะโว้ย.."