ซาตานร้าย เดิมพันรัก

“อื้อ... ปล่อยนะ” มือบางผลักไสเมื่อเขาถอนริมฝีปากออกห่าง เทพประทานบดจูบลงไปใหม่ทำโทษคนแสนพยศ 

“อื้อ...” ฟ้าใสทุบแผ่นหลังแกร่งระรัว ไม่นานมือที่ทำร้ายเขาก็ถูกรวบเอาไว้ทั้งสองมือด้วยมือข้างเดียวของเขา 

“ทำร้ายผัวตัวเอง ไม่ดีนะคุณ” เทพประทานพูดอย่างยียวนกวนอารมณ์ 

“ไม่ใช่ คนบ้า” เธอสวนกลับอย่างทันกัน 

“งั้นผมจะทวนความจำของคุณ คุณนี่สมองปลาทองจริงๆ” ไม่พูดเปล่าแต่เขาฉกริมฝีปากลงซุกไซ้ซอกคอหอม ฟ้าใสผวา คืนนี้เธอจะได้นอนหรือเปล่านี่ 

“ฉันเหนื่อย ระบมไปหมดแล้ว คุณนี่ลามก โรคจิต มักมากที่สุด” 

“ก็ได้ ผมจะให้คุณพักสักสิบนาที” 

“ฮะ!!! อีตาบ้า ให้ฉันพักทั้งคืนไม่ได้เหรอ แล้วคุณก็ปล่อยฉันได้แล้ว ฉันเพลียอยากนอน” 

“ถ้าจะนอนก็นอนกัน แต่ถ้าดิ้นอีกละก็ คุณโดนทำโทษแน่” 

“เผด็จการที่สุด” เธอค้อนให้คนเอาแต่ใจ 

“ผมมีนิสัยเสียอยู่อย่างนึง ของอะไรที่เป็นของของผม ผมจะหวงและไม่ชอบให้ใครมายุ่งวุ่นวาย” คราวนี้เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังจนเธอชะงักไป 

“ฉันไม่ใช่สิ่งของนะ” ฟ้าใสสะบัดเสียงใส่ เขาทำอย่างกับว่าเธอเป็นข้าวของของเขา 

“คุณเป็นแฟนผม ผมไม่ชอบให้คุณให้ความสำคัญกับใครมากกว่าผม”