หลังจากเจอสามีเก่าหักหลัง มีชู้ ขอหย่าแล้วยังป้ายความผิดให้อัยย์อีก แต่แล้วจู่ๆ ชะตาเหมือนจะเข้าข้างให้เจอตะวันที่ยื่นข้อเสนอมาให้ อะไรกันเนี้ย.....อัยย์จดทะเบียนสมรสและหย่าในวันเดียวกัน เธอกลายเป็นภรรยาของท่านประธานตามที่ตกลงกัน 1 ปี มันจะง่ายอย่างนั้นจริงๆหรือ
…………….
ตะวัน...ชายหนุ่มที่เหมือนแสงสว่างที่ส่องทางใหม่ ให้กับชีวิตที่มืดมนของเธอ
อัยย์...หญิงสาวที่ต้องเผชิญโชคชะตาแต่เพียงลำพัง จึงไม่ลังเลที่จะเดินเข้าหาแสงที่เขาส่องมา
แต่ตะวันดวงนี้ ทั้งลึกลับและคาดเดาได้ยาก บางครั้งอบอุ่นและมั่นคง บางครั้งก็สาดแสงร้อนแรง จนแทบจะแผดเผาเธอให้มอดไหม้
การพบกันในสถานการณ์ที่แสนประหลาด กับความสัมพันธ์ที่ยากจะอธิบาย กลับชักนำให้ทั้งคู่ได้มาอยู่ด้วยกัน
พบกับเรื่องราวความรักระหว่างหญิงสาว ที่สิ้นหวังกับโชคชะตา และตัดสินใจปีนขึ้นไปให้สูงกว่า เพื่อมองลงมายังคงที่เคยเย้ยหยันเธอ กับชายหนุ่มที่เก็บซ่อนบางสิ่งไว้ในหัวใจ…
…………….
อัยย์สูดลมหายใจลึกๆ แล้วเริ่มอธิบายเหตุผลของเธอให้เขาฟัง
เธอบอกเขาว่า เธอและสามีต้องการมีลูก แต่เธอไม่สามารถไปขอความช่วยเหลือจากโรงพยาบาลได้เพราะเหตุผลส่วนตัว เธอจึงเลือกทางนี้
“อืม..................สรุปว่าคุณต้องการผู้ชายมานอนด้วยเพื่อมีลูกให้สามี แต่ต้องการเก็บเป็นความลับใช่ไหม?” หลังจากได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้ว เขาก็สรุปออกมาได้ทันที
“ใช่ค่ะ ฉันยินดีจ่ายเป็นเงินสด แล้วที่คุณบอกทางโทรศัพท์ ก่อนหน้านี้ ว่าคิดครั้งละสามพัน แต่ฉันจะจ่ายให้ครั้งละห้าพัน แต่ทุกอย่างต้องเก็บเป็นความลับ จะต้องไม่มีใครรู้เรื่องนี้”
“แล้วสามีคุณ...........จะไม่ว่าเหรอ”
“อย่างที่ฉันบอกไง เขา...จะต้องไม่รู้เรื่องนี้”
“ได้.........ว่าแต่ คุณต้องการเริ่มมันเมื่อไหร่ล่ะ”
“เร็วที่สุด”
“หา”
“ฉันรอไม่ได้แล้ว ฉันต้องการทำมันให้เร็วที่สุด”
“เอ่อ.........แต่”
เธอสบตากับเขาอย่างมุ่งมั่น แล้วถามว่า “ไหนล่ะคะ แค็ตตาล็อกที่คุณบอกไว้ ฉันต้องการเลือกผู้ชายที่มีส่วนคล้ายสามีที่สุด”
“ไม่มี”
“หา............อะไรนะ?”
“ตอนนี้เรามีปัญหานิดหน่อย ไม่มีพนักงานเหลือแล้ว”
อัยย์หน้าซีดทันทีที่ได้ยิน ไม่มีพนักงานเหลือแล้ว.... แล้วเธอจะทำยังไงดี? นี่เป็นทางเลือกสุดท้ายของเธอแล้ว กว่าจะมาถึงจุดนี้ได้เธอต้องใช้กำลังใจอย่างมาก เธอไม่อยากกลับไปมือเปล่า อัยย์นิ่งคิดหาทางออก.........คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก
แต่เมื่อหันมาพิจารณาผู้ชายตรงหน้า เขาตัวสูงผิวขาว ตาชั้นเดียวเหมือนกับสามีเธอ แต่ที่แตกต่างคือความคมสันของใบหน้าที่ชัดเจนกว่าสามีของเธอ อัยย์มองคิ้วที่ดกดำได้รูปเหมือนกับวาดมา ลูกที่เกิดจากผู้ชายหน้าตาแบบนี้ ต้องน่ารักแน่นอน เมื่อคิดได้แบบนั้นเธอจึงรีบบอกเขาไป
“งั้นก็คุณแล้วกัน ฉันตกลงเลือกคุณ”
“หา.........อะไรนะคุณผู้หญิง? คือผมไม่................” เขาพูดได้แค่นั้นก็ต้องตกใจ อัยย์ที่ไม่รู้ว่าเอาความกล้ามาจากไหน เดินเข้าไปด้านในห้อง เธอยืนอยู่ที่ปลายเตียง แล้วเริ่มถอดเสื้อผ้าออกมาวางบนม้านั่งเล็กๆ ที่อยู่ด้านข้าง
Guest
