ไอยรีสิตามัน [18+] (มีe-book) (มีรูปเล่ม)

"ไอยรีสิตามัน" นางพญาช้างเผือกขนายยาว 

ผู้มีใจดวงเดียวเพื่อลูกสาวเพียงเท่านั้น 

หากแต่เมื่อมนุษย์หนุ่มหมายจะคว้าเอาใจแม่มาครอง 

สิ่งที่เรียกว่า "การเล่นของสูง" จึงเกิดขึ้น... 

"ศาลนางพญาช้างเผือกเก่าแก่ที่ตั้งอยู่ในอำเภอเล็กๆ แห่งหนึ่งทางภาคเหนือ ภายในอาณาบริเวณเดียวกันนั้นเอง ทางทิศตะวันตกของศาลยังมีเรือนไม้สักงามหลังใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ ว่ากันว่าเศรษฐีผู้หนึ่งสร้างถวายเมื่อประมาณ 80 ปีที่แล้ว มีการปรับปรุงซ่อมแซมโดยลูกหลานของตระกูลนั้นอยู่เรื่อยๆ หากแต่หลังจากที่เศรษฐีผู้นั้นเสียชีวิตลง เรือนงามแห่งนี้ก็กลับไม่มีใครเหลียวแล จะมีเพียงหญิงชราตาบอดที่คอยปัดกวาดเช็ดถูกและชายชราร่างเล็กที่คอยทำหน้าที่ตัดแต่งกิ่งไม้และดูแลพื้นที่ทั่วไปเท่านั้น 

เมื่อเวลาผ่านพ้นไปพื้นที่รายรอบก็ถูกปรับแต่งให้เจริญขึ้น มีการขุดคลองใหญ่สร้างเป็นคลองชลประทานผ่านหน้าศาลแห่งนี้ ตัดถนนลาดยางเป็นถนน 2 เลนให้พอรถผ่านไปมาได้สะดวก ที่ดินฝั่งตรงข้ามคลองชลประทานใหญ่ถูกกว้านซื้อเพื่อทำเป็นวิทยาลัยมีชื่อแห่งหนึ่ง ว่ากันว่าแท้จริงแล้วนายทุนเองหมายใจจะกว้านซื้อพื้นที่ยาวไปกระทั่งถึงเรือนไม้บะเก่าหลังงามแห่งนั้น หากแต่ให้ราคาที่ต่ำจนเกินไป ตระกูลของเจ้าของที่แห่งนี้จึงไม่ตกลงซื้อขาย เรื่องราวต่างๆ เหมือนกับว่ามันจะเป็นเพียงแค่เรื่องของผลประโยชน์เท่านั้น หากแต่กลับมีคนเล่าลือกันว่า เหตุที่ไม่อาจขายที่ดินแห่งนี้ไปได้นั้น เนื่องจากทุกคราที่ตระกูลเจ้าของที่คนใด เอ่ยวาจาว่าอยากจะขายที่บริเวณนี้ ก็มักจะมีนิมิตฝันถึงนางพญาช้างเผือกขนายยาวช้างหนึ่ง ย่ำบาทาหนาใหญ่เข้ากับอกมันผู้นั้นให้แหลกลาญ บ้างก็ว่าถึงกับสะดุ้งตื่นขึ้นพร้อมกับเลือดมากมายที่ไหลทะลักออกมาจากปาก ต้องทำพิธีกันเสียยกใหญ่เพื่อขอขมาลาโทษ กว่าทุกอย่างจะสงบลงได้ก็จำต้องไหว้สากันอยู่เป็นเดือนๆ 

หากแต่เรื่องความเชื่อก็ดูจะเป็นเพียงความเชื่อสำหรับใครบางคน เมื่อเรื่องเล่านั้นน่าลิ้มลองยิ่งกว่าของหวาน เมื่อครั้นอยากตักทาน จะอะไรก็ยอมแลกยอมเสียงได้ เพราะการเอ่ยวาจานั้นง่ายนัก หลายคนจึงกลายสภาพเป็นปลาหมอที่ต้องตายเพราะปากแห่มาขอขมาลาโทษกันแทบไม่ทัน จนเกิดเป็นเรื่องเล่าน่ากลัวเสียจนแทบไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ จะมีก็แต่คนจำนวนน้อยเท่านั้นที่พอรู้ว่ามีเพียงไม่กี่เรื่องที่บนบานศาลกล่าวกับศาลแห่งนี้ได้ และทุกคนมักจะได้จริงดั่งใจหวัง..." 

**นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น 

ไม่เกี่ยวกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์จริงใดๆ ทั้งสิ้น 

หากบังเอิญไปพ้องกับเรื่องจริงใดใด ทางผู้เขียนขอยืนยันว่า 

เป็นแต่เหตุบังเอิญไม่ได้มีเจตนาจะลบหลู่,พาดพิง 

หรือชี้นำให้เกิดการแตกแยกและเสื่อมเสียต่อบุคคล สถานที่ และความเชื่อส่วนบุคคลของใครจริงๆ ค่ะ** 

สวัสดีค่ะ ฉันคามิเลียสีชมพู🌸 

วันนี้ฉันมาเปิดเรื่องไอยรีสิตามันไว้ให้ก่อนเพื่ออัปเดตในอาทิตย์ที่จะมาถึงนี้นะคะ มาพูดถึงไอยรีสิตามันกันก่อน จากคนเก่าๆที่เคยอ่าน มันตราสมิง และ จันทระอสุรา น่าจะเคยได้ยินชื่อของแม่ และบางคนเห็นความสามารถของแม่มาแล้ว ว่าแม่เป็นยังไง แต่ไม่ต้องห่วงสำหรับคนที่เพิ่งจะเคยเข้ามาอ่านแม่ไอยรีสิตามัน ฉันจะพยายามอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับแม่ให้มากขึ้นเพื่อที่เราจะได้เรียนรู้เกี่ยวกับแม่ไปพร้อมๆกันนะคะ เรื่องคำศัพท์ต่างๆที่เป็นคำศัพท์เฉพาะฉันเองก็จะแปลให้อีกรอบ อย่าเพิ่งเบื่อกันไปเสียก่อนนะคะ 

เรื่องราวของเรื่องที่คุณคุณจะได้อ่านกันต่อจากนี้คือเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นหลังจากมันตราสมิงประมาณ 1 ปี เพราะฉะนั้นคุณคุณของฉันอาจจะได้เห็นพ่อปู่ของเราแวะเวียนมาเที่ยวหาแม่บ้างเป็นบางครั้ง เพราะทั้งสองเป็นเพื่อนกัน (เรียกว่าเพื่อนได้มั้ย ฮาา) แต่การันตีได้เลยว่าคุณคุณจะไม่เห็นพ่อปู่ให้เวทมนตร์คาถาอะไรแน่นอนเพราะแม่ไอยรีสิตามัน เรื่องเวทมนตร์ท่าน op กว่าพ่อปู่มากค่ะ (พ่อปู่เป็นสายพละกำลังมากกว่า) แต่ก็ใช่ว่าแม่เราบู้ไม่เป็นนะคะ เกริ่นให้ฟังกันแค่นี้เพราะเดี๋ยวจะไม่มีอะไรให้เล่าแล้ว (ฮา) 

ถามว่าแกงหม้อนี้เป็นรสอะไร ฉันไม่กล้าจะบอกเลยค่ะ ยังไงให้คุณคุณของฉันจัดประเภทของแกงหม้อนี้ดูดีกว่า และหากถามว่าเรื่องนี้เป็นดอกอะไร? ฉันยังหาดอกไม้ที่เหมาะกับแม่ไม่ได้เลยค่ะ ที่สำคัญก็คือแม่ไม่ชอบดอกไม้ดอกไหนเลยนอกจากมันตรา ดอกไม้ดอกเดียวของแม่ไอยรีที่ท่านทั้งรักทั้งหลงมากๆ ยังไงฝาก 'ไอยรีสิตามัน' ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจอีกเรื่องด้วยนะคะ 

ป.ล. ปกยังเป็นปกชั่วคราวนะคะ ฉันกำลังรอคิววาดต่อไปอีก น่าจะอีกสักพักเลย แต่หากได้แล้วฉันจะรีบอัปเดตให้เลยค่ะ 

รักคุณคุณของฉันนะคะ            

ฉันคามิเลียสีชมพู🌸