เขาเป็นผู้ชายเต็มร้อย แต่ทำไมเมื่อเจอกับไอ้เจ้าของโฮสต์จอมกะล่อนที่เข้ามาพัวพันกับน้องสาว ใจที่เคยแข็งแกร่งกลับหวั่นไหวมากขึ้นทุกที
----------------------------------------------------------------
“ไม่ต้องพยายามทำดีกับผมเพื่อชดเชยหรอก”
“ผมอยากทำดีกับคุณเฉย ๆ ก็ได้ถ้างั้น” เขาหลุดปากพูดออกไปโดยไม่ได้ไตร่ตรอง
พอได้ยินสิ่งที่พูดแล้วก็รู้สึกว่ามันฟังดูใส่อารมณ์ความรู้สึกส่วนตัวมากไปหน่อย
“ถ้างั้นก็ได้ครับ เพราะเวลาไม่ทำหน้าถมึงทึง คุณก็เป็นคนที่ใช้ได้คนหนึ่งเลย”
ปรัชญ์ภูมิแค่นเสียง “ผมน่ะมากกว่าคำว่าใช้ได้นะครับ”
“คุณหมายถึงเรื่องไหน” เขายิ้มทั้งปากทั้งตา โดยเฉพาะดวงตาที่ฉายแววกระเซ้าเย้าแหย่
“แล้วคุณล่ะหมายถึงเรื่องไหน”
คราวนี้ปรัชญ์ภูมิไม่ยอมตกเป็นฝ่ายถูกแกล้ง เขาย่างสามขุมเข้าไปหาคนที่ยืนอยู่ตรงกรอบประตู ก่อนจะจับให้หันหน้ามาหา
“นิสัยของผมหรืออย่างอื่น ที่ว่าใช้ได้น่ะ
Guest
