" แหวะ ทุเรศที่สุดใช้แล้วทำไมไม่ทิ้งดีๆ หรือจงใจให้ชั้นมาเห็น
เธอหยิบเครื่องป้องกันที่ผ่านการใช้งานมาแล้วขึ้นมาจากนั้นเธอก็นำมันใส่เข้าไปในถังขยะแล้วมัดถุงด้วยอารมณ์โมโห สักพักอารมณ์ของเธอก็เริ่มเปลี่ยน จากที่โมโหเธอก็เริ่มร้องไห้ด้วยความรู้สึกเจ็บหน่วงตรงหน้าอกข้างซ้าย
" ทำไมมันรู้สึกเจ็บขนาดนี้
เธอนั่งเกาะเข่าร้องไห้อยู่สักพักจากนั้นเธอก็เริ่มรู้สึกพะอืดพะอมจนต้องลุกไปอาเจียนตรงอ่างล้างหน้า
" อ้วก! อ้วก!
เมื่อเธอเริ่มทนไม่ไหวจึงนั่งอาเจียนตรงโถชักโครกต่อด้วยความอ่อนเพลียเธอจึงนั่งเกาะฝาชักโครกที่เพิ่งทำความสะอาดได้ไม่นาน
..
" คุณปริญคะจอดรถหน่อย
" อะไรของเธอเนี่ย ไม่เห็นรึไงว่ารถวิ่งไปมา
" เป็นอะไรหรือเปล่าไหม
" ไหมไม่ไหวแล้ว
" ปริญคะหาที่จอดรถเร็ว
" มันหาไม่ทันหรอก
" งั้นไหมขอถุงที่อยู่ตรงหน้านั่นที
" อ่ะๆ
" อ้วก! อ้วก! อ้วก!
" อาเจียนออกมาหมดหรือยัง
" คาดว่าน่าจะหมดแล้วค่ะ
" นี่น้ำสำหรับล้างคอนะ
" ขอบคุณค่ะ
" ไหมเป็นอะไรมากหรือเปล่า ลองไปหาหมอมั้ย
" ไหมไปหาหมอมาแล้วค่ะ บอกว่าบอกไหมเป็นโรคกระเพาะกินข้าวไม่เป็นเวลา
" งั้นต่อไปนี้เธอต้องกินข้าวให้ตรงเวลานะ
" ค่ะ
" เธอแน่ใจนะว่าเป็นโรคกระเพาะ
ทันที่ที่แฟนสาวลงจากรถเขาก็ยิงคำถามใส่เธอ
" คือไหมไม่รู้จะบอกคุณปริญยังไงดี
" ไปหาหมอกันเลยมั้ย
" ไม่ต้องค่ะ ไหมไปหาหมอมาแล้ว
" แล้วสรุปหมอว่าไงบ้าง
" ไหมท้อง
" ว่าแล้วเชียว
" คุณปริญไม่ตกใจไม่ว่าอะไรไหมหรอคะ
" ที่ไม่ตกใจก็เพราะว่าชั้นคอยสังเกตุอาการของเธอมาได้สักพักแล้ว
เมื่อเขาไม่พูดอะไรต่อเธอก็เงียบและไม่ยอมพูดอะไรเช่นกัน
" จะเงี่ยบอีกนานมั้ย
" ก็ไหมไม่รู้จะพูดอะไรต่อ
" เธอจะเอายังไงกับเด็กในท้อง
เมื่อได้ยินคำถามแบบนั้นเธอจึงปล่อยโฮออกมาด้วยความรู้สึกเจ็บปวดหัวใจ
" คำถามนี้มันควรจะเป็นคำถามของไหมไม่ใช่หรอคะ
" แล้วเธอจะถามชั้นทำไม ในเมื่อเธอรู้คำตอบดีอยู่เเล้ว
" คุณปริญพูดแบบนี้มันหมายความว่ายังไงคะ
" ชั้นไม่รู้หรอกนะว่ามันพลาดได้ยังไง แต่เธอก็น่าจะรู้ดีว่าชั้นไม่มีทางยอมรับลูกในท้องของเธออย่างแน่นอน
" ค่ะ ไหมเตรียมเอาใจไว้บ้างแล้ว
" ไหม เธอรู้ใช่มั้ยว่าอันนาเป็นผู้หญิงที่ดีมาก
" ค่ะ ไหมรู้ว่าอันนาเป็นผู้หญิงที่ดีและเหมาะสมกับคุณปริญ
" ถึงชั้นจะเคยทำตัวไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องผู้หญิงมาก่อน แต่ตอนนี้ชั้นคิดว่าอันนาคือผู้หญิงที่ใช่และเหมาะที่จะเป็นแม่ของลูกในอนาคต แล้วเธอคิดดูว่าถ้าอันนารู้เรื่องนี้มันจะเกิดอะไรขึ้น
" คุณปริญอยากจะสื่ออะไรก็พูดมาตรงๆเลยดีกว่าค่ะ
" คือชั้นอยากให้เธอออกไปจากชีวิตของชั้นกับอันนา และชั้นจะให้เงินเธอก้อนนึงเพื่อกลับไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ หรือถ้าเธออยากอยู่ที่นี่ต่อ เธอจะไปเอาเด็กออกชั้นก็ไม่ว่าอะไรนะ
" นี่คือวิธีแสดงความรับผิดชอบใช่มั้ยคะ
" มันไม่ได้เรียกว่ารับผิดชอบหรอก แต่ชั้นกำลังคิดหาทางออกให้เธออยู่
" ไหมยังไปไหนไม่ได้ค่ะ เพราะไหมต้องอยู่ดูแลทดแทนบุญคุณคุณท่าน
" แล้วถ้าเกิดทุกคนในบ้านรู้ว่าเธอท้องเธอจะทำยังไง
" ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่คะ
" แล้วถ้าเกิดคนอื่นรู้ว่าชั้นเป็นพ่อของเด็กหล่า
" คุณปริญไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ไหมจะไม่บอกเรื่องนี้กับใคร
" ความลับมันไม่มีในโลกหรอกนะ
" ไหมจะทำให้มันมีเองค่ะ
" ลองคิดดูดีๆนะ อนาคตเธอยังไปได้อีกไกล
" คุณปริญต้องการให้ไหมไปออกเด็กออกก็พูดมาตรงๆเถอะค่ะ ไม่ต้องอ้อมค้อม!
ด้วยฮอร์โมนที่เริ่มเปลี่ยนทำให้เธออ่อนไหวกับทุกสิ่งโดยเฉพาะคำพูดจากปากเขา
" ฟังชั้นอธิบายก่อนสิ
เธอเปิดประตูรถแล้วเดินหนีโดยไม่สนใจเขา