เท่าที่ฉันจำความได้ฉันเกิดมาในชีวิตที่หน้าสมเพศ...สำหลับฉัน ฉันไม่มีสิทธ์เลือกชีวิตตัวเอง คุณพ่อให้ฉันอยู่แต่ในบ้านฉันคนเดียวมาตลอดไม่มีเพื่อนสักคนเดียวในสังคมมาเฟียตระกูนของฉันก็เป็นหนื่งในนั้น คุณพ่อจ้างครูมาสอนที่บ้านทุกครั้งที่เรีนยเสร็ดฉันชอบไปที่สวนดอกกุหลาบหลังบ้านมันเป็นที่นั่งเล่นและที่อ่านหนังสือคุณพ่อเคยพูดให้ฟังว่าดอกกุหลาบพวกนี้แม่เป็นคนปลูกอ่นจะตั้งคันฉันพอถึงวันคลอดแม่ดูแลฉันแค่สอง,สามเดือนแม่ก็กลับเมืองไทยแม่กลับไปหาพี่ชายที่เมืองไทย อายุหางกับฉันห้าปีแถมยังเป็นลูกคนละพ่ออีก"คำที่คุณพ่อพุดมามันเป็นความจริงที่ฉันไม่อยากจะเชื่อ มันทำให้ฉันเกิดเกลียดพี่ชายขึ้นมาอยากจะฆ่าพี่ชายมากเป็นสองเท่า มันก็คงเป็นความน้อยใจของฉัน