ปาร์ตี้ฉลองครบรอบวันคล้ายวันเกิดปีที่หกสิบของคุณหญิงมณีนาถเอกอุดมการณ์ภรรยาท่านนายพลจอมทัพเอกอุดมการณ์จัดขึ้นที่โรงแรมDe Theodore Hotel โรงแรมระดับเจ็ดดาวที่เคยติดอันดับโรงแรมน่าพักหนึ่งในหกของโลกจากโพลล์ท่องเที่ยวของต่างประเทศ โรงแรมนี้นอกจากจะมีระบบความปลอดภัยและความเป็นส่วนตัวที่ดีเยี่ยมแล้ว โรงแรมนี้ยังมีพนักงานที่สุภาพ หน้าตาดี มีความรู้ และโปรไฟล์เริ่ดทุกคน ซึ่งได้ผ่านการคัดสรรคมาอย่างหฤโหด ถ้าไม่เจ๋งจริงก็ไม่สามารถที่จะทำงานที่นี้ได้ แถมเงินเดือนและสมนาคุณต่างๆนาๆก็สูงลิ่วจนน่าตกใจ อีกทั้งโรงแรมนี้มีผู้บริหารสูงสุดเป็นหนุ่มหล่อหน้าคมที่อายุเพียงยี่สิบแปดปี อย่างคุณภูผา คณิตกรณ์ ปฏิวัฒนศิลป์ ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของ คุณภาคิน คุณากร ปฏิวัฒนศิลป์ นอกจากจะมีดีที่หน้าตา ชายหนุ่มก็สามารถทำลายนิยามภาษาอังกฤษประโยคนึงที่ว่า Nobody is perfect ที่กล่าวประมาณว่าไม่มีใครที่จะสมบูรณ์แบบทุกอย่างเพราะนอกจากรูปสมบัติที่เลิศเลอไม่มีที่ติแล้ว เขายังเรียนจบบริหารธุรกิจจากสถาบันชื่อดังในประเทศ และต่อปริญญาโทและเอกที่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดจนจบเป็นดอกเตอร์แล้วเรียบร้อยเมื่อสองปีที่แล้ว และชายหนุ่มก็ยังมีทรัพย์สมบัติที่เรียกได้ว่าใช้ไปสักสิบชาติก็ยังไม่หมด เพราะแค่โรงแรมก็มีกว่าห้าสิบสาขาทั่วประเทศ และบวกกับธุรกิจอาหารแช่แข็งสำเร็จรูปอีกหลายรายการ ซึ่งเป็นคุณสมบัติที่ทำให้เขาเป็นที่หมายปองของเหล่า เก้ง กวาง บ่าง ชะนี หลายๆคนไปโดยปริยาย ซึ่งวันนี้เขาก็ได้รับคำเชิญจากคุณหญิงมณีนาถ ให้มาร่วมงานปาร์ตี้นี้ด้วย ปาร์ตี้จัดขึ้นที่ห้อง Sunflower room ซึ่งเป็นห้องที่ใหญ่และแพงที่สุดในโรงแรมด้วยในงานจัดสไตล์วินเทจที่ให้ความรู้สึกเหมือนย้อนเวลาไปเมื่อยุค60s ทุกคนที่ได้รับการ์ดเชิญจะต้องแต่งกายย้อนยุคด้วยเช่นคุณหญิงและท่านนายพลก็แต่งตัวมาเป็นมาริลีน มอลโร ที่เดินเคียงคู่มากับ เอลวิส เพรสลีย์ คณิตกรณ์จึงเลือกที่จะใส่ชุดสูทสีแดงเลือดหมูขาบานของบิดามางานนี้โดยเฉพาะ ตอนแรกเขาก็เขินๆตัวเองอยู่เหมือนกัน แต่เมื่อสังเกตเห็นคนอื่นๆก็แต่ตัวแนวนี้ เขาจึงปรับตัวได้ตามปกติ เมื่อแขกเหรื่อเริ่มมากันจนครบคุณหญิงก็เดินไปกล่าวต้อนรับแขกทุกคนด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
“สวัสดีนะฮ้าแขกผู้มีเกียรติทุกท่านของเดี๊ยนวันนี้เดี๊ยนดีใจมากที่ทุกคนมากันพร้อมหน้าพร้อมตากันเพราะบางคนก็ไม่ได้เจอกันก็นานมากแล้วถือสะว่าได้มางานสังสรรค์เลี้ยงรุ่นกันหรือไม่ก็เป็นการพาลูกๆหลานๆให้มาพบหน้าพบตากันเผื่อจะได้ปิ๊งปั๊งกันบ้าง ฮ่าๆๆๆ”เมื่อกล่าวจบประโยคก็เรียกเสียงฮาจากคนฟังได้ทั้งงาน เพราะคุณหญิงคุณนายหลายๆคนก็หวังจะให้ลูกๆของพวกตนได้แต่งงานเป็นฝั่งเป็นฝากันเอง เพราะถือคติกันว่า ถ้าเรือล่มในหนอง แล้วทองมันจะไปไหน กันทั้งนั้น
“งั้นเดี๊ยนจะไม่กล่าวอะไรให้ยืดเยื้อเชิญทุกคนตามอัธยาศัยได้เลยนะฮ้า”พูดจบคุณหญิงก็เดินลงจากเวทีแล้วไปต้อนรับแขกอย่างเป็นมิตร
คณิตกรณ์ที่กำลังเดินตรวจสอบรอบๆงานว่ามีอะไรขาดตกบกพร่องหรือไม่ก็หันไปสังเกตเห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังทำลับๆล่อๆอยู่ทางด้านหน้าประตูทางเข้าทิศเหนือ เขาจึงหันไปบอกบอดี้การ์ดส่วนตัวที่ยืนอยู่ด้านหลังให้ไปดูว่ามีอะไรหรือไม่
“เอกชัยนายลองไปดูที่ประตูทางเข้าทิศเหนือหน่อยซิฉันเห็นมีคนยืนลับๆล่อๆอยู่”คณิตกรณ์สั่งลูกน้องคนสนิท
“ครับนาย”พูดจบเอกชัยก็วิ่งไปดูที่บริเวณหน้าประตูทางเข้าทิศเหนือซึ่งก็เป็นไปตามคาดมีผู้ชายสวมชุดดำกำลังยืนทำลับๆล่อๆอยู่ตามที่เจ้านายได้สั่งไว้เขาจึงมุ่งไปที่ชายคนนั้น
“ไม่ทราบว่ามีอะไรให้ช่วยหรือเปล่าครับผมเห็นคุณทำลับๆล่อๆอยู่สักครู่แล้ว”อีกฝ่ายสะดุ้งพร้อมกับหันมาตอบแบบไม่เต็มเสียง
“คะครับครับไม่มีอะไรหรอกครับผมแค่มาดูว่าเขามีงานเลี้ยงอะไรกันเห็นคนแต่งตัวแปลกๆกันเยอะแยะ”ฝ่ายนั้นตอบกลับมาแบบตะกุกตะกักพร้อมกับเช็ดเหงื่อที่ริมหน้าผากทุกการกระทำของอีกฝ่ายอยู่ในสายตาของเอกชัยทั้งหมดเขารู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ใช่มาแค่ที่จะดูว่าในนี้มีงานอะไรแน่ๆเขาจึงยิ้มกลับไปแล้วบอกว่า
“บริเวณนี้ห้ามคนนอกเข้ามานะครับ งั้นผมขอเชิญให้คุณกลับออกไปดีกว่านะครับ”
“อ่อคะครับงะ งั้น ผมไปแล้วนะครับ”พูดจบเขาก็รีบเดินจ้ำอ้าวออกไปทันที
“บดินทร์นี่เอกชัยนะ”ชายหนุ่มกรอกเสียงสงไปในวิทยุสื่อสาร
“ว่าไงเอกมีอะไรให้ช่วยเหรอวะ”ปลายสายถามกลับมา
“นายช่วยพาลูกน้องไปสะกดรอยตามผู้ชายสวมชุดดำที่เพิ่งเดินออกไปจากประตูทิศเหนือด่วนถ้ามีอะไรคืบหน้าวอมาบอกฉันด้วย”เอกชัยกำชับ
“รับทราบ”อีกฝ่ายรับคำ
ผ่านไปสักครู่บดินทร์ก็ติดต่อมาหาเอกชัยเพื่อบอกข่าวความคืบหน้า
“บดินทร์สุดหล่อเรียกเอกชัย”
“ว่าไงไอ้คุณบดินทร์สุดหล่อได้ความมาไงบ้าง”เอกชัยถามเพื่อนสนิท
“ ลูกน้องฉันบอกว่าหลังจากสะกดรอยไอ้หมอนั่นไปก็เห็นไอ้หมอนั่นไปแอบยืนคุยอยู่กับชายชุดดำอีกสามคนและพวกมันกำลังวางแผนจะบุกมาปล้นคุณหญิงคุณนายที่มางานเลี้ยงไอ้ตัวที่เห็นน่ะมันไปดูต้นทางให้พวกของมันพวกมันจะลงมือแถวๆโรงจอดรถชั้นใต้ดินหลังงานเลิก”บดินทร์บอกตามที่ลูกน้องของเขาบอกมาทุกประการ
“เออ งั้นแค่นี้”เอกชัยตัดบทแล้ววางสายไป
“จะเอายังไงดีครับนาย”เอกชัยหันไปขอความเห็นของผู้เป็นนายคณิตกรณ์พยักหน้าเบาแล้วตอบ
“นายสั่งลูกน้องให้ไปล้อมพวกนั้นเอาไว้และสั่งปิดโรงจอดรถชั้นใต้ดินทั้งชั้นห้ามใครเข้าออกเด็ดขาดและห้ามให้คนในงานเลี้ยงรู้เรื่องนี้แม้แต่คนเดียว“คณิตกรณ์สั่งเสียงเข้ม สีหน้าของชายหนุ่มเคร่งขรึมจนน่าเกรงขาม
“ครับนาย”เมื่อรับคำสั่งเสร็จเอกชัยก็ดำเนินการตามคำสั่งอย่างเรียบร้อยทั้งสองกำลังเดินไปบริเวณโรงจอดรถชั้นใต้ดินในจังหวะนั้นวิทยุสื่อสารของเอกชัยก็ดังขึ้น
“พี่เอกฮะเกิดเรื่องแล้ว”เสียงของสมพร บอดี้การ์ดฝึกหัดดังลอดออกมา
“เกิดอะไรขึ้นไอ้พร”เอกชัยถามปลายสาย
“พวกมันจับผู้หญิงไปเป็นตัวประกันเขาเพิ่งเดินออกมาจากรถพอดีเลยทำให้โดนจับตัวเอาไว้ครับพี่”สมพรอธิบาย
“พวกนายอย่าเพิ่งทำอะไรรอให้ฉันไปถึงก่อน”คณิตกรณ์แย่งวิทยุสื่อสารออกมาจากมือของเอกชัยแล้วออกคำสั่ง
“ครับนาย”สมพรรับคำ
เมื่อคณิตกรณ์ไปถึงก็เห็นชายชุดดำคนหนึ่งกำลังยืนเอาแขนรัดคอของผู้หญิงคนนั้นเอาไว้ตอนนี้สีหน้าของเธอเริ่มไม่ดีเท่าไหร่เนื่องจากถูกรัดคอเป็นเวลานานเกินไปดวงหน้าขาวใสเริ่มเป็นสีแดงระเรื่อดวงตาสวยคู่นั้นมีน้ำตาไหลนองไม่มีหยุดปากอิ่มเอิบนั้นก็สั่นระริกจนเขาสงสารจับใจเขาหันไปหาเอกชัยแล้วสั่งการ
“เอกเดี๋ยวระหว่างที่ฉันกำลังเกลี้ยกล่อมพวกมันอยู่แกกับลูกน้องก็จัดการพวกนั้นจากด้านหลังได้เลยส่วนไอ้คนที่จับตัวประกันอยู่เดี๋ยวฉันจัดการมันเอง”เอกชัยพยักหน้าแล้วรีบส่งสันญาณให้ทุกคนรู้
“นี่พวกแกฉันว่าเรามาคุยกันดีๆก็ได้ไม่เห็นจะต้องใช้กำลังเลย”คณิตกรณ์เข้าไปเจรจากับไอ้หัวหน้ากำลังจับตัวประกันเอาไว้
“ฉันไม่เชื่อแกหรอกอย่าเข้ามานะไม่งั้นนังนี่ตาย”มันขู่พร้อมกับเอามีดมาจ่อที่หลอดลมของหญิงสาวจนเธอกรีดร้องออกมาด้วยความกลัว
“กรี๊ดดดดดดดดดด”
“เงียบ!!! หุบปากซะ!!!”มันขู่หญิงสาวให้หยุดกรีดร้องเธอเงียบลงทันทีน้ำตาเธอไหลทะลักเพิ่มลงมาอีก
“ถ้าแกไม่ต้องการคุยกันดีๆ งั้นก็ได้”พูดจบชายหนุ่มก็กระโดดเตะไอ้หัวหน้าจนมันเซถลาล้ม ในจังหวะนั้นคณิตกรก็ดึงมือหญิงสาวคนนั้นเข้ามาในอ้อมกอดได้พอดี และก็เกิดการตะลุมบอลกันสนั่นโรงจอดรถชั้นใต้ดิน แค่พริบตาเดียวกลุ่มชายชุดดำก็ถูกมัดมือมัดเท้ามากองรวมกันกลางลานจอดรถ
“เอกโทรบอกให้ตำรวจมารับตัวพวกมันด้วยแล้วอย่าลืมกำชับตำรวจด้วยล่ะว่าอย่าให้ข่าวนี้หลุดออกไปเป็นอันขาด”สั่งจบชายหนุ่มก็ช้อนตัวหญิงสาวที่กำลังนอนหมดสติอยู่บนพื้นขึ้นมาอุ้มอย่างเบามือแล้วอุ้มเธอเดินออกไปจากโรงจอดรถที่ทั้งร้อนและอบอ้าวนี่
Guest
