นายแพทย์ คณิน ภักดีพิศุทธิ์ (หมอวาคิน) ศัลยแพทย์เฉพาะทางด้านผ่าตัดหัวใจ ศัลยกรรมโรคลิ้นหัวใจ และ หลอดเลือดหนุ่มวัย 30ต้นๆ เขาเป็นหนุ่มหล่อเป็นที่หมายปองของสาวๆ
แต่ภายใต้หน้ากากที่ดูดีมีพร้อมทุกอย่างเขากลับชอบความสัมพันธ์รักแสนสุขที่แลกกับความทรมานและนั้นเป็นสิ่งที่เขาเกลียดตัวเองกับโรคบ้าๆที่มีเพียงไม่กี่คนที่รับรู้ในสิ่งที่เขาเป็น ที่แม้แต่คนในครอบครัวก็ไม่มีใครรับรู้กับสิ่งที่เขาเป็น
ทุกครั้งที่เขาต้องการความสัมพันธ์แบบนี้เขาจะเรียกใช้บริการหญิงสาวที่ทนรับกับความเจ็บปวดและทรมานได้แต่น้อยคนที่จะทนได้และทุกครั้งเขาจะปิดตาพวกเธอเพื่อไม่ให้รู้ว่าเขาคือใคร
หญิงสาวที่เสนอตัวจะทำงานนี้เพียงแค่เม็ดเงินจะนางมากที่เขามองให้แต่เขากลับไม่ทันจะได้ลงมือพวกเธอหลายนั้นก็ร้องไห้เป็นลมหมดสติเพราะแบบนี้เขาถึงทำทุกวิธีเพื่อให้ตัวเองหายจากโรคบ้าๆนี้
จนวันหนึ่งเขาไปพบกับเธอ ญาณินท์ โยธินตระกูล (ลูกตาล) สาวสวยวัย 20กว่าๆที่ทำงานทุกอย่างเพื่อหาเลี้ยงครอบครัว กลางวันเธอทำงานบริษัททั่วไปตกการคืนเธอเป็น PR สาวสวยในผับที่หนุ่มๆต่างหมายปองแต่ลูกตาลไม่เคยมองหรือสนใจใครเพราะมีพ่อและน้อง ๆให้ต้องดูแลเพราะคงไม่มีใครใจดีหรือรับกับสภาพครอบครัวเธอได้
จนวันหนึ่งเธอได้เจอกับเขาชายหนุ่มรูปหล่อเพียงแค่เจอหน้าเขาครั้งแรกเธอก็ตกหลุมรักเขาทันทีทั้งๆที่เจ้าตัวเขาไม่เคยสนใจมองเธอด้วยซ้ำ แต่เธอยอมที่จะเป็นของเขาทั้งๆที่พึ่งจะรู้จักกัน
"เธอคิดดีแล้วเหรอที่จะทำแบบนี้" ในห้องที่มืดสนิทมีเพียงแสงไฟจากด้านนอกส่องเข้ามา
"ทุกคนอาจจะคิดว่าลูกตาลบ้า รวมทั้งหมอ" สาวสวยในชุดนอนตัวบางลุกขึ้นและค่อยๆเดินเข้าไปหาเขา
"แต่หมอเชื่อในรักแรกพบมั้ยค่ะ"
"แต่ลูกตาลเชื่อลูกตาลรักหมอตั้งแต่ครั้งแรกที่หมอไปที่ผับ" ดวงตากลมโตสั่นระริก ใจหนึ่งเธอก็อยากเป็นของเขาทั้งๆที่รู้ว่าเขาไม่ได้สนใจเธอสักนิด
แต่อีกใจก็แอบกลัวเพราะนี่คือครั้งแรกและเขาก็คือคนแรกของเธอ
"ทั้งๆที่เธอก็รู้ว่าฉันเป็นอะไร" เขาค่อยๆเอามือลูบไล้หัวไหล่เธอเบาๆ
วาคินที่เห็นลูกตาลเป็นเด็กดีเล่าทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเองให้เธอฟังเพื่อที่จะให้ลูกตาลตัดใจจากตัวเองเพื่อไปเจอคนที่ดีกว่า
"ค่ะ..ลูกตาลทนได้ขอแค่ลูกตาลได้อยู่ใกล้ๆหมอ"
"ลูกตาลแค่อยากดูแลหมอ" เธอสวมกอดเขาไว้แน่น
"ลูกตาลพร้อมที่จะเป็นของหมอ" ทั้งที่รู้ว่าในใจหมอมีคนอื่นแต่เธอก็ยังต้องการที่จะมีสัมพันธ์กับเขา
"เธอแน่ใจใช่มั้ยว่าจะทนได้"
"เพราะมีไม่กี่คนที่รู้เรื่องของฉันว่าฉันเป็นยัง"
"ฉันไม่อยากให้เธอเสียใจทีหลัง"
"ฉันไม่อยากทำร้ายใครและไม่อยากบังคับใคร" เขาพูดกับเธออย่างหนักแน่นเพราะที่ผ่านมามีคนหลายต่อหลายคนต้องเจ็บทรมานกับการกระทำของเขา
"ค่ะลูกตาลทนได้ขอแค่หมอทำกับลูกตาลคนเดียว"
"ที่ลูกตาลยอมเพราะลูกตาลไม่อยากเห็นหมออยู่กับคนอื่น" เธอรู้ตัวว่าพูดสิ่งที่ไม่ควรพูดออกไปแต่มันคือความในใจที่เธออยากให้เขารู้
"ถ้าเธอทนฉันได้อย่างที่พูด...ถึงฉันจะไม่รักเธอแต่ฉันก็จะมีเธอคนเดียว"
"ลูกตาล!" สองสายตาประสานกันก่อนริมฝีปากหน้าจะฉกชิงริมฝีปากบาง
หญิงสาวในร่างเปลือยเปล่าถูกปิดตาและมัดแขนทั้งสองข้างไว้กับเตียง
"เธอไม่เปลี่ยนใจแน่นะ" เขานั่งคร่อมร่างเล็กที่สั่นไปทั้งตัว
"ไม่ค่ะ...ลูกตาลรักหมอ" หญิงสาวตอบอย่างหนักแน่นจริงจัง
"ฉันจะพยายามให้เธอเจ็บตัวน้อยที่สุด" เขาพูดด้วยเสียงแหบพร่าก่อนจะก้มหน้าลงซุกไซ้ซอกคอขาวอย่าหื่นกระหาย
หญิงสาวเม้มปากเน้นเมื่อริมฝีปากร้อนเริ่มขบกัดตามซอกคอและเนินหน้าอกเธอแรงขึ้นเรื่อย ๆ
"เจ็บมากมั้ย" หลังจากทุกอย่างจบลงเขาค่อยๆแก้มัดและอุ้มร่างบางที่มีแต่รอยแดงซ้ำเข้าห้องน้ำไปล้างตัว
"ลูกตาลทนได้ค่ะ" เธอยิ้มให้เขา พร้อมสองแขนที่กอดคอไว้แน่น…
แต่เพราะอะไรเธอถึงจากเขาไปทั้งๆที่เธอก็รักเขาสุดหัวใจ
และจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเขาและเธอกลับมาเจอกันอีกครั้งเขาจะปล่อยเธอไปหรือจะเอาเธอคืนมาอยู่ข้างๆ
ความรักครั้งนี้จะเป็นอย่างไรเมื่อเธอยังรักเขาไม่เคยเปลี่ยนแปลงและเขาจะลืมคนนั้นได้หรือไม่จะมีเธออยู่ในใจบ้างมั้ย!
"ทาสรักคุณหมอ"
ฉันจะเป็นทาสรักของคุณตลอดไป!
🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤🖤
วาคิน❤️ลูกตาล