เมื่อฮองเฮาสายอ่อย ต้องมาคอยยั่ว ฮ่องเต้สายดุ
ที่มองนางด้วยหางตาเท่านั้น
แต่กลับมองเหล่าสนมกำนัลราวกับจะกิน
กรี๊ดดดด! ข้าสวยกว่าตั้งเยอะทำไมหยามกันแบบนี้
งานอ่อย งานยั่ว คงจะต้องงัดเอามาใช้แล้ว
❤️❤️❤️❤️❤️❤️
เขาว่าลูกไม้มักหล่นไม่ไกลต้นฉันใด
ไป๋หลี่ฮวา ก็เป็นฉันนั้น
และพระองค์ก็ไม่อยากเสี่ยงอีกแล้ว
นี่ถ้าไม่พลาดรับปากไป๋เหมยฮวาว่าจะแต่งบุตรนาง
เรื่องราวคงจะไม่วุ่นวายเช่นนี้
ความปั่นป่วนชวนเขย่าบัลลังก์จึงเกิดขึ้น
⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️⚠️
"ฝ่าบาทจะไปไหนเพคะ" เสียงหวานเดินมาขวางทางร่างสูงสง่าด้วยท่าทางไร้เดียงสาดวงตากลมโตจับจ้องฝ่าบาทที่ได้แต่นิ่งมองใบหน้างดงามอย่างเคลิ้มไป
"ข้าจะไปตำหนักนางสนม" เมื่อหาเสียงเจอฝ่าบาทจึงตรัสออกมาด้วยเสียงดุดันเช่นปกติแต่ตานั้นกลับจับจ้องเรือนร่างสวยไม่วางตา
"หว่า เสียดายจังหม่อมชั้นอุตส่ารอ" ร่างบางค่อยๆ ถอดผ้าคลุมออกจากกายช้าๆ อวดรูปร่างผุดผาดยั่วตัณหาในอาภรณ์เนื้อบางเบาตรงหน้าฮ่องเต้โม่อี้หยางที่ลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างช้าๆ
Guest
