บทนำ
ตอนพบกัน
บทนำ
"อุ้ยขอโทษค้ะ "
"เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ ไม่มีตาเหรอ"
"นี้คุณฉันแค่เดินชนคุณแค่นี้เองนะของที่ตพื้นก็ของของฉัน"
"หึซื่อบื้อ"
"นี่คุณไอ้บ้าไอ้บปากหมา เดียวเถอะอย่าให้เจออีกนะ ใอ้.........เฮ้ยไอ้บ้า"
ว้ายตายแล้วไอ้ผู้หมาคนนี้ดูดูด่าฉันเสร็จแล้วไม่ขอโทดสักคำเดินไปเฉยออฉันชื่อดอกบัวฉันทำงานเป็นพนักงานบริษัทชื่อดังแห่งหนึ่งชื่อว่าบริ ษัทAKไอ้ผู้ชายคนเมื่อกี้เป็นใครกันนะหน้าตาก็ดีสูงขาวแต่งตัวก็ดี(เอาจริงๆสเป็คฉันเลยละ)ไม่น่าปากเสียเลยยยยยยยยย เฮ้ยโมโห คนยิ่งรีบๆอยู่ ต้องไปเข้าประชุมอีกวันนี้ท่านประธานคนใหม่จะเข้ามาด้วย
"ขอโทดนะค้ะที่มาช้าพอดีว่า.........0.0"
อะไรกันเนี๊ยฉันต้องหยุดพูดเพราะไอ้ผู้ชายปากหมาคนเมื่อกี้....นี้มานั่งอยู่ในห้องนี้ได้ยังไงกันพนักงานใหม่เหรอ ไม่ใช่มั่ง
"เอาแล้วจะยื่นอยู่ตรงนั้นอีกนานไหมมานั่งเร็วๆเข้าจะประชุมกันแล้วเร็วววๆๆๆๆๆ"
"ค้ะค้ะ"
"อ่ะวันนี้ก็อย่าง ที่รู้ๆกันว่าท่านประธานคนใหม่จะเข้ามานะ อ่ะนี้คุณฟิลิปประธานคนใหม่พึ่งกลับมาจากเมืองนอกก็เข้ามาเลยนะ"
เสียงตบมือดั่งลั่นโดยเแพาะสาวๆเพราะเขานะหน้าตาดีหุ่นนี้สุดยอด
"ขอบคุณครับ "
เขาหันมาทางฉันพร้อมกับกระดกแว่นลงเล็กน้อยแล้วเข้าก็แสยะยิ้ม ฮ่ะอะไรกันเนี๊ยไอ้นายปากหมาคนนี้เนี๊ยนะ ตายแน่ฉัน
หลังจากนั้นพวกเราก็ประชุมกันตามปกติ
"อ่ะขอบคุณครับสำหรับวันนี้ปิดการประชุมได้เลยครับ"
ค้ะ/ครับ
หลังจากประชุมเสร็จ...................................................................................................................................................................................
"ตายตายแน่ๆแกฉันจะทำไงดีล่ะเนี๊ย."
ฉันรีบปรึกกษาฟ้าเดพื่อนรักของฉัน
"อะไรของแกเนี๊ยแกมีเรื่องอะไรแกเป็นอะไร"
"แกเห็นผู้ชายคนเมื่อกี้ไหมประธานใหม่อ่ะ'
"ออเออจำได้คนอะไรหลอหล่อน่ารักดีเนอะแก"
"ป่าวฉันไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้นฉันหมายถึงก็ตอนฉันมาเข้าห้องประชุมช้าก็เพราะว่าฉันอ่ะไปเดินชนกับเขานะสิเเล้วฉันก็ด่าเข้าไว้มากด้วย"
"ตายล่ะแกไม่เป็นไรหรอกเขาคงจำแกไม่ได้หรอกทำตัวเนียนๆไว้"
"เออๆๆใช้เนอะ"
แต่ว่าตอนนี้ไอ้คุณประธานคนนั้นกำลังเดิ นมาทางนี้นะสิ ฉันจะทำยังไงดีเนี๊ยเออใช่ตอนนี้ต้องเนียนๆไว้ไม่สใจไม่สนใจ
"เธอเธอ"
อร้ายไอ้บ้าจะมาเรียกฉันทำไหมหรือว่าเขาจำฉันได้รึปล่าวเนี๊ย
-เธอได้ยินฉันไหมเนี๊ย-
-ค้ะค้ะมีอะไรรึเปล่าค้ะ-
-จำฉันได้ไหมไอ้บ้าไอ้บปากหมา-
-เออท่านจำผิดรึเปล่าวค้ะดิฉันไม่เห็นจำได้เลย-TT
-ออเหรอสงสัยจำผิด-
-ค้ะค้ะ-*-*
เขาเเสยะยิ้มอีกแล้วไอ้บ้าเอ้ย และแล้วเขาก็เดินจากไปพร้อมกับการโปร่ยเสน่ห์ให้สาวๆในออฟฟิตฉัน
เกือบไปแล้วไหมล่ะ
-