The worst feeling isn’t being lonely. It’s being forgotten by someone you could never forget.
คีน (Keane)
“ฉันไม่มีวันให้อภัยคนอย่างเธอเด็ดขาด!”
มายด์ (Mine)
“พอใจยัง ต่อไปนี้นายคงจะไม่ต้องทนเห็นหน้าฉันอีกแล้ว”
"เกลียดฉัน แล้วมายุ่งกับฉันทำไม"
แพร (Pear)
“ถ้ายังยืนยันที่จะเลือกเด็กนั่น งั้นแพรจะจบเรื่องนี้เอง”
.
.
เนื่องด้วยกฎระเบียบของทางธัญวลัยทำให้ไรท์ไม่สามารถลงรูปภาพอิมเมจของตัวละครที่เป็นแบบภาพของบุคคลที่มีชื่อเสียงได้ หวังว่าทุกคนจะจินตนาการตามแบบที่ตัวเองนึกได้เลยนะคะ
((ส่วนภาพที่ไรท์คิดเอาไว้ จะลงแยกไว้อีกที่หนึ่ง ตามที่แปะไว้ให้ และมีการส่งหลักฐานเพื่อยืนยันตัวตนด้วยนะคะ))
[แอคถูกตั้งเป็น private ทำให้ไม่สามารถแนบลิ้งไว้ได้ ถ้าใครสะดวกเสิร์จหา @PPerpese ได้เลย แต่หากใครไม่สะดวกก็จินตนาการตามแบบที่ทุกคนอยากให้เป็นได้เลยนะคะ 🙏🏻🙏🏻😊]
*****นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเหมาะสำหรับผู้อ่านอายุ20ปีขึ้นไป เนื้อหาบางส่วนอาจมีความไม่เหมาะสมโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน******
วรรณกรรมเรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ตามมาตรา พ.ศ 2537 ห้ามนำไปเผยแพร่หรือดัดแปลงเนื้อหา