การที่เป็นคนธรรมดา ไม่ได้หน้าตาดีมันไม่ใช่ปมด้อยหรอกครับ มันเป็นเรื่องปกติ เพราะคนเราทุกคนเกิดมาไม่ได้หน้าตาดีทุกคน หนึ่งในนั้นก็คือผมเอง หน้าตาธรรมดา ไม่ได้หล่อ ไม่ได้ดูไม่ได้ กลางๆ เเละเเน่นอนสาวๆเขาชอบเเต่คนหน้าตาดีกันอยู่เเล้ว เพราะผมเคยจีบสาวครั้งเเรกตอนมอต้น ไม่ติด เธอเลือกไปคบอีกคนเเทน ครั้งที่2ตอนม.4 ติด เเต่สุดท้ายก็โดนเททิ้ง เพราะเขาชอบคนหล่อกว่า ครั้งที่3 ตอนม.6 เเน่นอนว่าไม่ติดครับ เพราะมันมีคนเเข่งจีบน้องเขากับผม เเละมันหล่อกว่าผมมาก เเน่นอนว่าน้องเขาเลือกมัน เเต่พอลองมาคิดดูดีดีอีกทีเเล้ว ทุกครั้งที่ผมจะจีบสาวสักคน มันจะมีคนขัดเเข้งขัดขาผมตลอด เเละมันก็เป็นคนเดียวกับที่คาบสาวผมไปซะเกือบทุกรอบเช่นกัน ฉะนั้นผมจึงคิดได้ว่า คนธรรมดาๆอย่างผม ควร อยู่เฉยๆครับ ไม่จงไม่จีบเเม่งละสาว มึงเเข่งกับกูนักใช่ไหม ได้เลยกูจะอยู่เฉยๆ เเละตั้งเเต่ขึ้นมหาลัยเป็นต้นไป กูจะได้เป็นอิสระ เเม่งจะได้ห่างหายกับกูเสียที เเต่เเล้ว
"กูติด มอA เว้ย เย้ดดดด" ผมตะโกนสุดเสียงในห้อง พวกเพื่อนบอยเเบรนด์ของผมมันก็วิ่งกรูกันเข้ามาหา
"คณะอะไรวะ" ผมเลื่อนสายตามองอีกครั้ง เเละมันก็เป็นที่น่าพอใจสำหรับผมเป็นอย่างมาก
"อักษรฯ อิงค์เว้ยยย" เเล้วเพื่อนก็พากันเฮอย่างสนุกสนาน
"กูก็...มอAว่ะ"
พรึ่บ!!!
ผมหันควับไปมองมัน ไอ้เชี้ย!! ไอ้ตัวทำลายความสุขกู มึงจะตามกูไปทุกที่เลยว่างั้น มันยักคิ้วยียวนกวนประสาทผม ก่อนจะชูสมาร์ทโฟนขึ้น เพื่อนผมวิ่งไปหยิบมาดูทันที
"มอAจริงๆด้วยว่ะ คณะเดียวกับมึงเลยด้วย ไอ้โอ๊ต" ผมที่โคตะระโมโหก็รีบวิ่งมาดูอีกคน
"เชี้ย จริงด้วย" ผมสบถออกมาเบาๆ ก่อนจะมองหน้ามันเดือดๆ ซึ่งดูเหมือนมันจะพอใจเป็นอย่างยิ่ง ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มันคืนเเล้วหมุนตัวกลับห้องไป
"สงสัย ไอ้มังกร มันคงจะเป็นคู่กรรมมึงมั้ง ตามติดชีพมึงตั้งเเต่ ม.ต้น ยันมหาลัยฯเลย" เพื่อนผมพูดขึ้น
"ตัวมหาบรรลัยดิวะ ไอ้ชิบผาย กูเบื่อออออออ" ผมเเหกปากโวยวายออกมาด้วยความเบื่อหน่ายอย่างเเท้จริง
หลังจากจบมัธยมปลายมาด้วยความอาลัยกับเพื่อนๆเเก๊งค์บอยเเบรนด์เเละเพื่อนร่วมห้อง ผมก็ต้องมาเรียนมหาวิทยาลัยAซึ่งเพื่อนเเก๊งผมไม่มีใครตามมาสักคน ส่วนมากอยากไปเรียนที่มอCกัน เพราะพวกมันอยากเรียนสาขาโดยตรงที่มีเเค่ที่มอนั่นเท่านั้น เลยมีผมที่โดดมาที่นี่คนเดียว เเละก็ต้องมาอยู่หอนอกตัวคนเดียวตั้งเเต่เปิดเรียนเช่นกัน ที่เลือกอยู่หอนอกเพราะผมจะทำงานพาร์ทไทม์ไปด้วย ตั้งเเต่ปี1เทอม2 เป็นต้นไป เพราะเห็นว่า ตั้งเเต่เทอม2 กิจกรรมของมหาลัยก็น่าจะน้อยลงเเล้ว
'เบาๆสิคะ ออยช้ำหมดเเล้วมั้ง'
หือ!! ขณะที่ผมกำลังจัดห้องตัวเองอยู่นั่นเอง ก็ได้ยินเสียงเบาๆลอยมาจากห้องข้างๆ
'ไม่ช้ำหรอก ออยทำให้ผมหน่อยสิ'
อีเชี้ยยย!!! อิหยังวะ บักห่ามึงเอ๊ยยย ผมที่หูตั้งก็หน้าออกสีทันที มึงจะมา ยึกยือกันเสียงดังมาห้องกูตั้งเเต่วันเเรกเเบบนี้ไม่ได้ ชายชาตินักรบอย่างกูจะไม่ยอมเด็ดขาด พวกมึงลบหลู่กู!! หลังคิดได้ดังนั้นผมก็พาตัวเองลุกขึ้นไปตามเสียงนั้นทันที พอเปิดประตูออกมา ผมก็มองซ้ายมองขวา สรุปว่าเป็น ไอ้ห้องด้านขวามือผมนั่นเอง ไอ้ 405 กูจะจำมึงไว้เลย
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!!
ผมกอดอกกระดิกเท้าไปด้วยรอให้เจ้าของห้องออกมาเปิด เเละก็เป็นไปตามคาด มีน้องผู้หญิงผมสั้นสีน้ำตาล ใส่ผ้าขนหนูเเง้มประตูออกมาทำหน้าเขินๆใส่ผม ซึ่งผมก็เขินเหมือนกัน มีสาวน่ารักใส่ผ้าขนหนูมายืนมองเเบบนี้
"ม-มีอะไรหรือเปล่าคะ" เสียงน่ารักๆของเธอทำให้ผมหลุดออกจากพะวัง
"ขอโทษนะครับ ช่วยเบาเสียงได้ไหม พอดีมันดังไปห้องผม" ผมทำเป็นพูดเสียงเข้มใส่เธอ เธอพยักหน้าเล็กน้อยให้ผมก่อนจะยิ้มหวานมาหนึ่งที
"มีอะไรหรอ ออย" เเล้วอยู่ดีดี ก็มีเสียงหล่อเข้มพูดสวนขึ้นมาข้างหลังเธอ เเต่เเม่งคุ้นๆเเปลกๆ เเล้วผู้ชายเจ้าของเสียงหล่อนั่นก็ชะโงกหน้าออกมา
"มึง!!!" ผมชะงักเเล้วชี้หน้ามันด้วยความตกใจ เเละดูเหมือนเจ้าตัวเองก็ดูประหลาดใจอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นสีหน้ายิ้มร้ายๆ ที่ดูโฉดชั่ว มันดันให้ผู้หญิงเข้าไปในห้อง ก่อนจะออกมายืนเต็มความสูงของตัวเอง ในสภาพเปลือยกล้ามท่อนบนเเล้วใส่ยีนส์ท่อนล่าง
" อ้าว โอ๊ตนี่ บังเอิญจังเลย" มันทำน้ำเสียงกวนประสาทผม
"อ้าววว อ้าวที่หน้ามึงอ่ะ" ผมล้อเลียนประโยคท่อนเเรกของมัน ก่อนจะด่าไปหนึ่งที
"มาถึงก็ด่ากูเลย เสียใจจัง" มันทำหน้าเศร้าเเบบเเหลๆใส่ผม ที่กำลังปะทุเป็นไฟ
"เก็บน้ำตาไว้ร้องไห้วันตายมึงเถอะ เงียบเสียงหน่อยนะ คนเขาจะได้ยินกันหมดเเล้วว่ามึงเอากันอ่ะ" ผมเเกล้งพูดท่อนหลังเสียงดังๆ เเละก็เหมือนจะได้ผลนิดนึง เเต่ก็เเค่นิดนึงอ่ะนะ เพราะมันหันมาทำหน้านิ่งใส่ผมทันที
"ปากมึงนี่ หมาไม่เปลี่ยนเลยนะ ไอ้หมาโอ๊ต" มันกัดฟันพูดก่อนจะปิดประตูโครมใส่หน้าผม ที่กำลังยืนยิ้มอย่างผู้ชนะ
"สม" ผมพูดเบาๆหน้าห้องมัน เเละขณะที่กำลังหันไปห้องตัวเอง ปรากฎว่ามีคนเปิดประตูมาดูกันหลายคน ไอ้ผมก็ลืมว่ากำเเพงมันบาง ก็ทำได้เเค่ผงกหัวขอโทษคนอื่นไปเบาๆ ก่อนจะรีบเดินเข้าห้องไปด้วยความเร็วเเสง
2วันเต็มๆที่ผมอยู่หอ จัดห้อง เเละซื้อของมาเตรียมรับวันเปิดเทอมเเรกของมหาลัย เเละตลอด2วันนี้ก็ทำให้ผมรู้เลยว่า ไอ้มังกร มันเปลี่ยนหญิงเเทบทุกวันควงมาที่ห้อง ซึ่งผมก็ออกไปบังเอิญเห็นมันนั่นเเหละ เเต่ก็จะทำเป็นไม่รู้จักมัน ไม่ทัก เเละก็ทำเป็นไม่เห็นมันด้วย ถึงจะห้องใกล้กันเเต่ผมมีสกิลพิเศษครับ ทำให้ไม่ต้องฉะกับมันทุกครั้งที่เจอคือ สกิลเร็วเเรงดังฟาส8 เพราะผมเเค่ปิดประตู ล็อค เเละพุงไปทางบันไดให้เร็วที่สุด เเค่นี้ผมก็ไม่ต้องเจอมัน เเละไม่ต้องฉะกับมัน ฉันไม่ต้องประสาทเเดกกับเเกอีกเเล้วววววว เเต่ก็ดันลืมไปว่า
Guest
