ในเมื่อเธอกล้าที่ล้วงคอราชสีห์อย่างเขา อิริคจึงใช้บทลงโทษที่คิดว่าสาสมที่สุดแล้วสำหรับเธอ นั่นคือการขยี้พรหมจรรย์ที่เธอมีเพื่อแลกกับหนี้ก้อนโตที่เธออาสารับผิดชอบแทนคนอื่น
"คุณเป็นใคร"เสียงหวานถามออกไปแบบงัวเงีย
"คุณไม่รู้จักผมจริงๆนะเหรอ"เสียงเข้มถามออกไปก่อนกวาดตามองทั่วเรือนร่างงามระหงอย่างเสียมารยาท
"ถ้าฉันรู้ ฉันคงไม่ต้องถามคุณหรอก แล้วที่นี่ที่ไหน"ปานไหมยังคงตั้งคำถามต่อ
"ผมว่ารอให้คุณสร่างจากยาก่อนดีกว่านะแล้วเราค่อยคุยกัน สงสัยเจสันจะใช้ยาเยอะไปหน่อย"เขาบอกก่อนจะเดินหันหลังออกประตูไป
'เขาเป็นใคร'ปานไหมคิดในใจแต่ไม่ได้พูดออกมา เพราะหัวยังมึนๆจากฤิทธิ์ยาอยู่ ก่อนจะหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้
"แม่คะขอไหมนอนต่ออีกหน่อยนะคะไหมยังง่วงอยู่เลย"เสียงหวานเอ่ยออกมาเบาๆราวคนง่วงจัดโดยไม่ลืมตา แต่สัมผัสที่ลูบไล้เบาๆอยูู่บนร่างกายทำให้ปานไหมครางฮืมฮ่ำในลำคออย่างถูกใจ
"อืมมม"เสียงหวานครางออกมา เมื่อร่างกายส่วนบนถูกปลุกเร้านวดคลึงไปมาเบาๆ
"ชอบมั้ย"เสียงเข้มเอ่ยถามข้างใบหู ปานไหมพยักหน้ารับก่อนตอบออกไป
"ชอบค่ะ ไหมชอบ"เสียงพูดที่คนฟังแทบจะฟังไม่รู้เรื่องตอบออกไปเพราะคิดว่ามันคือความฝัน ฝันที่ไม่อยากตื่นขึ้นมาเพราะเกรงว่าความรู้สึกแบบนี้แบบที่ไม่เคยพานพบมาก่อนจะสลายไป แต่แล้วก็ต้องตกใจเมืื่อคิดได้ว่าทำไมความฝันถึงได้เสมือนจริงเช่นนี้ปานไหมค่อยๆลืมตาขึ้นช้าๆแต่ก็ต้องหลับตาลงเช่นเดิมเมื่อแสงสว่างจากหน้าต่างสาดส่งเข้ามากระทบดวงตา แต่เมื่อรู้สึกว่ามีบางสิ่งกำลังดิ้นดุกดิกอยู่บนร่างกาย ทำให้มัดไหมกรีดร้องออกมาสุดเสียง
"กรี้ดดด"เสียงกรีดร้องทำให้บุคคลที่อยู่ด้านบนของร่างบางต้องเงยกน้าขึ้นมามอง
"จะร้องทำไมในเมื่อเธอชอบไม่ใช่เหรอ"กรี้ดดด"เสียงกรีดร้องทำให้บุคคลที่อยู่ด้านบนของร่างบางต้องเงยกน้าขึ้นมามองช่เหรอ"
"ลุกออกไปนะลุกออกไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้"
"จะให้ลุกออกไปไหนก็เห็นบอกว่าชอบแบบนี้"เขาพูดยียวนพร้อมใช้มือกอบกุมสองเต้าอวบ พลางเคล้นคลึงไปมา
กดติดตามไว้นะคะจะได้ไม่พลาดในทุกๆตอน
=รัติกาล#
Guest
