สุดแท้แต่จะร้าย
วางจำหน่ายในรูปแบบของ E-Book
ตัวอย่างในเล่ม
“พี่เวธน์ขอคบกับครีมแล้วค่ะ” เธอเลือกใช้สิ่งที่จะหยุดการกระทำของอีกฝ่าย “เรื่องที่เกิดขึ้นบนรถมันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบ”
“อารมณ์ชั่ววูบอย่างนั้นเหรอ...”
ให้ตายเถอะ หล่อนทำเขาหมดคำพูดเลยทีเดียว
ความร้อนใจที่กลายเป็นความคาดไม่ถึงกำลังกัดกินหัวใจของปาณัสม์ แทบไม่อยากเชื่อว่าคำพูดเหล่านี้มันจะหลุดจากปากคณิศร
“ครีมรู้ค่ะ ว่าคุณเองก็คงจะคิดแบบเดียวกัน”
คำพูดต่อมายังผลให้เขาสะอึก เดิมเขาคิดอยากจะสั่งสอนเธอ อยากทำให้อีกฝ่ายด่างพร้อยจนไม่มีหน้าไปมองใครที่ไหน เป็นเขาคนเดียวที่มีสิทธิ์รังแกหรือเขี่ยเธอทิ้ง แต่จู่ๆ เขากลับรู้สึกว่ามันไม่พอต่อการที่จะได้สัมผัสคณิศรในครั้งเดียว
ชายหนุ่มกลืนน้ำลายตัวเองอย่างน่าไม่อาย
“ไหนลองพูดอีกที ช้าๆ ชัดๆ”
แววตาของปาณัสม์เหมือนมีกองไฟลุกโชติ คณิศรกลั้นใจพูดขึ้นอีกครั้ง
“เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเรามันก็แค่อารมณ์ชั่ว...อุ๊บ อื้ออ!”
คนไม่พอใจอาศัยจังหวะที่ว่า ทาบริมฝีปากลงมาปิดกั้นถ้อยคำแสลงหู เขารัดรึงแนบชิด ป้อนจูบจนหญิงสาวเกือบล้ม
“อื้ออ...คุณ...!”
คณิศรระดมทุบตีคนที่พรากลมหายใจไปจากเธอเป็นพัลวัน คนเราถ้าเมื่อรู้ตัวว่าทำผิด…ก็ไม่ควรที่จะหลงผิดอีก หนนี้เธอจะไม่ยอมให้เขาได้ทำตามอำเภอใจ
หญิงสาวรวบรวมกำลังทั้งหมดผลักไสเขาออกได้จนสำเร็จ ทั้งประเคนฝ่ามือไปที่ใบหน้าของปาณัสม์เพื่อเรียกสติ
เพียะ!
เสี้ยวหน้าด้านข้างสะบัดไปตามแรงส่ง คนเผลอกระทำการอุกอาจค้างนิ่ง มีเพียงมุมปากที่เหยียดยิ้ม
เจ็บ...
เธอตบหน้าเขาแต่เขากลับเจ็บตรงบริเวณอื่น
หึ น่าขำเป็นบ้า
แฮชแท็ก!!!
#ไบโพลาร์เรียกพี่
Guest
