"เธอคงจะรังเกียจฉันมากสินะ แล้วแบบนี้ยังอยากจะมาเป็นเมียฉันอยู่อีกเหรอ" เขาพูดทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ขยับออกห่างจากใบหน้างามนั้นเลย
"ออกไป!" หญิงสาวไม่ได้ยินเลยด้วยซ้ำว่าอีกฝ่ายพูดอะไร เพราะอาการหวาดกลัวของเธอมันหนักขึ้นเรื่อย ๆ จนแทบจะไม่รู้สติ
แต่อยู่ดีๆ ชายหนุ่มก็..
"อืมม?!" เขาจูบเธอแบบไม่รอช้า ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีผู้หญิงที่ไหนมีท่าทีที่รังเกียจเขามากขนาดนี้
มือเรียวที่ผลักหน้าอกแกร่งอยู่นั้น ก็เริ่มผ่อนคลายลงเรื่อยๆ จนไม่มีอาการสั่นหรือหวาดกลัวเหลือให้เห็นเหมือนช่วงแรกที่ถูกเขาสัมผัส
ลิ้นหนาแทรกเข้าไปสัมผัสในโพรงปากแบบคนที่ชำนาญเรื่องนี้ ชายหนุ่มตวัดลิ้นวนไปมา บางจังหวะเขาก็ดูดความหอมหวานออกมาลิ้มรส
"อืออ" ทำไมหวานจัง.. ธนูได้แต่คิดในใจ สัมผัสของเธอแปลกใหม่มาก เขาเคยจูบกับผู้หญิงอื่นมาก็มาก แต่ไม่เคยได้รับสัมผัสแบบนี้จากผู้หญิงพวกนั้นเลย
แกร่ก~ แอดดด~ ประตูห้องได้ถูกเปิดเข้ามาเบาๆ และเพียงไม่นานประตูนั้นก็ปิดลงเบาๆ เหมือนเดิม เมื่อคนที่เปิดเข้ามานั้น เห็นว่าในห้องเกิดอะไรขึ้น แต่ทั้งสองที่กำลังล่องลอยอยู่บนปุยเมฆกลับไม่รู้เลยว่ามีคนเข้ามา
"มีอะไรครับแม่"
"จุ๊จุ๊" เกษรรีบลากแขนลูกชายอีกคนให้ออกห่างจากห้องนั้น ที่จริงนางจะเข้ามาดูก่อนที่จะออกไปบริษัทว่าช่อชบาฟื้นหรือยัง
แต่พอเห็นภาพนั้นแล้วเกษรก็พอใจมาก นางคิดไว้แล้วไม่มีผิด ลูกชายของนางต้องสนใจผู้หญิงคนนี้มากแน่
เวลาผ่านไปไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ ชายหนุ่มได้ปล่อยหญิงสาวออกจากพันธนาการ ดวงตาของทั้งสองสบกันโดยไม่มีคำพูดใดๆ ออกมา
ใบหน้าคมโน้มลงไปหวังจะจูบอีกครั้งเหมือนต้องมนต์
Guest
