ตัวอย่างความจิ้น...
ร่างสูงของจ้านที่อ่อนปวกเปียกเพราะความเมาทิ้งตัวลงนอนบนเตียงนุ่ม อี้ป๋อเลยได้แต่ยืนมองแล้วส่ายหน้า
"นี่นายจะไม่เปลี่ยนเป็นใส่ชุดนอนจริงๆหรอเนี่ย"
จ้านที่ใบหน้าแดงจัดเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์หันมาพูดกับเค้า
"ชุดนอน?"
ป๋อเห็นท่าทางที่เมาแล้วเหมือนเด็กนั่นก็ทำได้แค่ถอนหายใจ เอาเถอะ ตอนนี้แม้แต่ชุดนอนก็ยังไม่รู้จัก
"ชุดที่นายใส่นอนแล้วหลับสบายน่ะ" อธิบายไปแล้ว ป๋อก็ได้แค่คิดในใจ ให้ตายสิ นี่ต้องมาอธิบายเรื่องแบบนี้กับเจ้ากระต่ายตัวโตที่อายุ 29 เนี่ยนะ
จ้านทำหน้าคิดตามสักพักก็คิดออก
"ชุดนอน... อ้อ ชุดที่ใส่นอนแล้วหลับสบายของฉันคือชุดนี้~" ว่าแล้วมือใหญ่ก็เปิดชายชุดคลุมอาบน้ำของตัวเองอ้าออกทันทีจนป๋ออึ้ง!
"ไอ้บ้าเอ้ย! นี่เมาแล้วโรคจิตรึไงวะ"
แต่คนโดนด่ากลับหัวเราะออกมาด้วยความเมา
"ฮ่าๆๆ นี่ไงชุดนอนของฉัน" จ้านหัวเราะไปก็กลิ้งตัวไปมาบนเตียงอย่างสนุกสนาน นี่ถ้าพรุ่งนี้เค้าตื่นมาแล้วจำได้ว่าตัวเองทำอะไรลงไป คงเปลี่ยนเป็นเอาหน้าซุกหมอนใบใหญ่ให้ขาดใจตายแทนซะมากกว่า
ส่วนคนที่เริ่มชินกับอาการเมาของคนที่อายุมากกว่า ก็เริ่มนึกห่วงขึ้นมา
"ถ้านอนแบบนี้ด้วยแอร์เย็นๆขนาดนี้ ตื่นมาได้เป็นหวัดกันพอดี" ร่างสูงของป๋อจึงก้มลงดึงผ้านวมผืนหนามาคลุมตัวจ้านให้
พอได้รับการดูแลอย่างดีจากเจ้าเด็กที่เคยเอาแต่เย็นชา จ้านจึงยิ้มหวานให้พร้อมกับเอื้อมมือไปหยิกแก้มนุ่มๆของป๋อด้วยความหมั่นเขี้ยว
"นายนี่ดูแลฉันดีจริงๆ น่ารักมาก เจ้าเด็กน้อย~"
คำว่าเด็กน้อยทำให้ใบหน้าใสๆของป๋อขมวดคิ้วทันที
"ใครเด็กน้อย?" เสียงเข้มถามพร้อมกับจับมือคนเมาที่ยังหยิกแก้มเค้าไม่หยุดไว้
"นายไงเด็กน้อย เด็กน้อยปี 97 ฮ่าๆๆ" พอมือข้างนั้นถูกจับไว้ จ้านก็ใช้มืออีกข้างมาจิ้มแก้มนุ่มๆของป๋อแทน เพราะเค้าคิดมานานแล้วว่าอยากลองจิ้มแก้มนี่ดูบ้างว่าจะนุ่มขนาดไหน แต่ความเมาก็ทำให้กล้าจิ้มดูและมันก็นุ่มมากอย่างที่คิดจริงๆ
คิ้วหนาของป๋อขมวดเป็นปม เพราะคำว่าเด็กน้อยปี 97 ยิ่งทำให้เค้าไม่พอใจหนักกว่าเดิม
"เหอะ ฉันเกิดทีหลังนายแล้วไง ใช่ว่าจะมาดูถูกกันได้" แรงบีบข้อมือจ้านจากป๋อ ทำให้คนที่เมาเริ่มรู้สึกเจ็บ
"ปล่อย..." เมื่อทนเจ็บไม่ไหว จ้านก็ร้องบอกพร้อมกับบิดข้อมือตัวเองออก แต่มีหรือคนเมาจะสู้แรงคนมีสติได้ แถมยังกดล็อกข้อมือจ้านลงกับเตียงนุ่มอีกต่างหาก
"เรียกฉันว่าพี่สิ แล้วฉันจะปล่อย" ป๋อสั่งเสียงเข้ม
แต่คนเมากลับดื้อแล้วส่ายหน้าไปมา
"ไม่"
"เรียกฉันว่าพี่" ป๋อสั่งย้ำ แถมสีหน้ายังดูน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ แต่จ้านกลับไม่รับรู้ถึงอันตรายเลยสักนิด
"ฮ่าๆๆ ฉันไม่เรียกเด็กที่แม้แต่จูบยังทำไม่เป็นว่าพี่หรอกน่า~ นายน่ะอ่อนกว่าฉันทั้งอายุ ทั้งประสบการณ์ชีวิต"
ยิ่งได้ยินคำดูถูก เลือดร้อนในกายป๋อก็ยิ่งพลุ่งพล่านมากขึ้นจนเค้าต้องกัดฟันไว้
"เดี๋ยวก็รู้ว่าใครอ่อนกว่ากัน"
กรี๊ดๆๆ นี่แค่ออเดิร์ฟความฟินนะค๊า~ ขอบอกว่าแฟนฟิคเรื่องนี้จะทั้งฟิน ทั้งจิ้น ทั้งแซ่บ เอาให้ครบรสไปเลยล่ะค๊า ^o^
เพราะไรท์จิ้นและฟินคู่ป๋อกับจ้านมากๆๆๆ จึงอยากลองแต่งนิยายแบบแฟนฟิคคู่นี้ดูค่ะ เพราะในชีวิตจริงคงรอฉากที่เห็นเค้ารักกัน (แบบเปิดเผย) ไม่ไหว คิคิ~
และตามกฎของนิยายแฟนฟิคจะไม่สามารถติดเหรียญได้ ไรท์จึงจะหาเวลาว่างจากการแต่งนิยายเรื่อง รักนาย Y 18+ ของพอร์ชกับพีช มาแต่งแฟนฟิคให้สาว Y ได้ฟินกันแบบฟรีๆ! ไปเลยค๊า!
ดังนั้นอาจจะมีบางวันที่ไรท์ไม่ได้อัพเรื่องนี้ ก็อย่าว่ากันเลยน๊า~ เพราะไรท์แต่งเรื่องนี้เพื่อความฟินโดยเฉพาะ เอิ้กๆ (แต่ก็จะพยายามอัพบ่อยๆนะคะ)
ปล. นิยายแฟนฟิคเรื่องนี้จะอิงจากคาแรคเตอร์ของป๋อ จ้าน และบางเหตุการณ์ที่ทั้งคู่มีข่าว(โคมลอย)ออกมาด้วยกันนะคะ แต่ก็จะมีฉากที่ไรท์แต่งขึ้นมาเองเหมือนกัน เพราะต้องการที่จะให้นิยายเรื่องนี้ฟินฟิ้นฟิน~ ฟินเวอร์ๆ อิอิ (แต่ไรท์ไม่ได้มีเจตนาสร้างความเสียหายให้ป๋อ จ้านนะค๊า)
ไหนๆๆ ใครชอบคู่นี้เหมือนไรท์บ้าง ขอเสียงหน่อยเร๊ว~ เพราะเราลงเรือลำเดียวกันแล้ว 555+
** อย่าลืมกดติดตามนิยายเรื่องนี้ไว้นะคะ ถ้าไรท์อัพตอนใหม่แล้วจะได้มาฟินด้วยกัน อิอิ **