ผู้ชายตายรัง
Fan : Mulan
ขึ้นชื่อว่าผู้ชาย นอกลู่นอกทางไป
สุดท้าย ก็กลับมา ' ตายรัง '
บทนำ
"มู่หลาน เลิกกันเหอะ"
ผมพูดขึ้นสั้นๆ ด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ก่อนเบี่ยงสายตาไปมองร่างโปร่งที่กำลังนั่งดื่มชาร้อนอยู่บนเคาน์เตอร์บาร์ เรียวขาน่าคลั่งเกี่ยวพาดสลับเปลี่ยน ชายเสื้อตัวใหญ่ที่ร่างโปร่งใส่อยู่เลิกขึ้น รอยช้ำและรอยกัดที่ผมฝากเอาไว้เมื่อคืน ยังปรากฏชัดเจนบนต้นขาขาว ๆ นั่น
"มึงว่าไงนะ"
มู่หลานตั้งชาแก้วนั้นลง แล้วก้าวเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม ผมจึงเลื่อนมือเข้าไปลูบช่วงเอวบางกับสะโพกกลม ๆ ก่อนเลิกชายเสื้อที่หลานใส่อยู่ขึ้นและสัมผัสเข้ากับหน้าท้องราบเรียบ ลูบไปทั่วช่วงตัวบาง ๆ ลูบสูงขึ้นจนถึงหน้าอกเนียน ก่อนจะละมือออก
"กูบอกว่าเลิกกันไง"
ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้และพูดย้ำมันซ้ำอีกครั้ง ร่างบางเงียบไปชั่วอึดใจ ก่อนจ้องเข้ามาในดวงตาของผมนิ่งงัน
"เกิดเหี้ยอะไรขึ้นละ"
เสียงนุ่มเอ่ยถาม ผมมองกลับเข้าไปในดวงตาหวาน ๆ แต่นอกจากความสงสัยที่สะท้อนออกมาอย่างชัดเจน ผมก็ไม่เห็นอะไร ก็ดี! จะได้รู้ว่าแม่งก็แค่เล่น ๆ กับผมเหมือนกัน
"แน่ใจว่าอยากรู้?" ผมยิ้ม
"กูถาม อย่ามาย้อน" หลานกดเสียงต่ำ
ใช้มือล็อกช่วงกรามของผมเอาไว้แน่นและจิกเล็บลงมาบนใบหน้าของผม ผมปล่อยให้มู่หลานทำแบบนั้น
ก่อนหันมาสนใจแขนอีกข้างที่ทิ้งอยู่ข้างตัวของหลาน บีบมันและดึงให้ร่างบางนั่งลงบนตักของตัวเอง หลานขืนตัวไว้ ผมเลยบีบแขนเล็ก ๆ แรงขึ้น ดึงแรงขึ้น จนสุดท้ายมู่หลานก็นั่งลงบนตักของผมอย่างที่ผมต้องการ
จากนั้นผมก็ใช้มือรั้งเอวบางให้ร่างกายที่ผมทั้งคุ้นชินและโคตรหลงใหล แนบลงมากับลำตัวของตัวเอง จนมันไม่เหลือที่ว่างระหว่างเรา
อา..เนื้อตัวนิ่มๆ นี่มัน...
"ก็ไม่ใช่ว่ากูเบื่อมึงหรอก มึงน่าคลั่งออกขนานนี้นี่" ผมพูดแล้วกวาดตามองไปทั่วใบหน้าสวย ๆ ที่เริ่มมีความกรุ่นโกรธฉายเพิ่มขึ้นมา มือของผมเลื่อนขึ้นจากบั้นเอวของหลาน มาบีบล็อกต้นคอเอาไว้
"จูบลานะ ที่รัก"
พูดจบ ผมก็กดจูบลงบนริมปากอิ่มทันที หลานไม่ตอบโต้ นิ่งอยู่อย่างนั้น
แต่ด้วยสาเหตุอะไรก็ตามมันทำให้ผมหงุดหงิดและผมก็เลือกที่จะโหมอารมณ์พวกนั้นลงที่ร่างกายของคนตรงหน้า ผมกดจูบมู่หลานอย่างรุนแรงและเอาแต่ใจ สอดแทรกปลายลิ้นเข้าไป บีบเค้นไปทั่วร่างนิ่ม ๆ นั่น แรง ๆ หลายครั้ง จนดูเหมือนริมฝีปากและผิวเนื้อ จะบอบช้ำ จนพอใจ ผมก็ละปากออก แต่ยังกัดริมฝีปากล่างของมู่หลานเอาไว้
ตอนนั้นหลานก็สะบัดหน้าออกไป เพราะมันกระทันหันมาก ผมไม่ทันได้ปล่อยฟัน เขี้ยวของผมเลยบาดลงบนริมฝีปากของมู่หลาน เลือดสีแดงสดเริ่มซึมออกมาให้เห็น แต่มู่หลานก็แค่ใช้มือเช็ดมันออกไปง่าย ๆ
"แล้วยังไงต่อ"
หลานพูดออกมาเหมือนบอกให้ผมพูดต่อจากที่พูดค้างเอาไว้
"กูแค่ยังไม่รู้สึกว่ากูต้องพอ ก็แค่นั้น"
จบประโยคของผม ร่างบางก็ยิ้มออกมา ก่อนมือเรียวจะเลื่อนมาวางบนแก้มของผมทั้งสองข้าง
"จูบลานะ ที่รัก"
หลานพูดประโยคเดียวกันกับที่ผมพูดไป พูดมันซ้ำอีกครั้ง ก่อนกดจูบลงบนหน้าผากของผมแผ่วเบา พร้อมกันกับที่มืออีกข้างหนึ่งกำลังละออกจากแก้มของผมไป ผมมองตามมือข้างนั้นของมู่หลาน เห็นมันถูกง้างออก ก็คิดไว้ว่าจะต้องโดนตบด้วยมือฝ่านั้นแน่ ๆ
แต่เปล่าเลย ผมโดนตบด้วยกำปั้น
เพราะทันทีที่หลานละจูบออก นิ้วเรียวก็กำเข้าหากัน ก่อนมู่หลานจะฟาดมันเข้ากับหน้าผมอย่างแรง และว่าด้วยมือเล็ก ๆ ของหลานถ้าใช้ฝ่ามือตบก็คงแค่จี๊ด ๆ แต่ถ้ากำมือเอาไว้ก่อนแบบนี้
นี่ก็...เรียกเลือดอยู่เหมือนกัน
-NEXT-
*นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่แต่งขึ้นจากจินตนาการ
warning. [ การทำร้ายร่างกาย,มีเซ็กซ์แบบบังคับให้กึ่งจำยอม,ความไม่สมจริง,ไม่สมเหตุสมผลของตัวละคร ]
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เราเขียนจบ เรายินดีรับทุกคำติชม ด้วยความสุภาพและด้วยความเข้าใจซึ่งกันและกันนะ
เนื้อหาเหมือน E-Book ทั้งหมด
ขอบคุณมากค่ะ รัก
- เซตสึโลลิ -