อ่านฟรีไม่ติดเหรียญ | NC21+ ว่าด้วยเรื่องการเป็นเพื่อนรัก -ฉบับร้อนผ่าว-

กฏเหล็กของการเป็นเพื่อนรักคือ ห้ามบอกรักเพื่อนเด็ดขาด

เพราะจุดจบของมันมีแต่เสียทั้งคู่ ไม่ว่าจะเป็นเสียน้ำตาหรือว่าเสียตัว!

Character

รักคุณ

เพื่อนสาววัยยี่สิบหกปี ที่มีรูปร่างหน้าตาบอบบางน่ารักเหมือนเด็กมัธยม แต่ก็มีพอจะมีเนื้อมีนมให้ได้กระชุ่มกระชวย

บุคลิกและอุปนิสัย

เป็นคนที่ภายนอกดูอ่อนแอบอบบางดุจดังตุ๊กตา (ยาง?) ตัวน้อยๆ แต่ความจริงแล้วเป็นคนที่รุนแรง ร้ายกาจ ไม่ต่างจากปีศาจในคราบนางฟ้า...

คติประจำใจ

เพื่อนักรบแล้ว เธอสามารถทำได้ทุกสิ่ง

หนึ่งประโยคถึงนักรบ

“แกเป็นของฉันแล้วนะรบ... ไม่ใช่แค่เพื่อนแล้ว”

นักรบ

เพื่อนหนุ่มวัยยี่สิบหกปี มีหน้าตาที่หล่อเหลา แต่กลับชอบไว้หนวดไว้เคราบดบังเอาไว้ รูปร่างที่มีก็สูงใหญ่ไม่ต่างอะไรจากหมีโตเต็มวัย

บุคลิกและอุปนิสัย

เป็นคนคลั่งรักที่แสนอ่อนโยนเหมือนหมีพูห์ที่ชอบกินน้ำผึ้ง แต่ทว่าในยามที่หึงหวงก็แทบไม่ต่างอะไรจากหมีป่าบ้าเลือดที่พร้อมทึ้งเนื้อผู้อื่นไม่เลือกหน้า

คติประจำใจ

เพื่อรักคุณแล้ว เขายอมทิ้งได้ทุกอย่าง

หนึ่งประโยคถึงรักคุณ

“ฉันเป็นของแกมานานแล้วรัก... ใจของฉันมันเป็นของแกมาตั้งนานแล้ว”

รักคุณช้อนดวงตากลมโตขึ้นมองเขา บางอย่างที่อยู่ในใจมันอัดอั้นจนแทบระเบิดออก ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความอ่อนโยนที่มากไปของเขาในคืนนี้หรือเป็นเพราะเหล้าที่ดื่มเข้าไป ทำให้ในตอนนี้เธอคุมตัวเองได้ยากกว่าปกติ

พูดออกไปตอนนี้เลยได้ไหมนะ...

ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ถ้านักรบไม่โอเคกับสิ่งที่เธอทำต่อไปในก็โทษให้เป็นความผิดของเหล้าก็แล้วกัน

“นักรบ” หญิงสาวเรียกเขาก่อนยันร่างขึ้นจนใกล้ใบหน้าคมคาย จากนั้นก็แนบริมฝีปากลงไปพร้อมคำกระซิบ “ฉันรักแก...”

คนที่อยู่ๆ ก็ถูกจูบและสารภาพรักแบบไม่ทันให้ตั้งตัวนิ่งเกร็งไปพักก่อนจะสะท้านอย่างรุนแรง

“รักคุณ!” เขาจับบ่าของเธอเอาไว้แน่น แต่รักคุณไม่กล้าจะฟังคำพูดถัดมาของเขา หญิงสาวจึงจูบปิดปากของเขาเอาไว้แนบสนิทด้วยความหวาดกลัว

กลัวเหลือเกิน... ว่าคำพูดที่ออกมาจากปากเขาจะเป็นคำปฏิเสธและคำผลักไสไล่ส่งเธอ

และกลัวที่สุดก็คือกลัวว่าจะไม่มีเขาในชีวิตอีกต่อไป แม้กระทั่งในฐานะเพื่อนรักอย่างที่เป็นดังเช่นในตอนนี้

ปลายลิ้นเล็กที่เจือด้วยรสหวานลากไล้ไปที่ริมฝีปากล่างของเขา โลมเลียหยอกเย้าด้วยความซุกซน มือนุ่มนิ่มลากไล้ไปที่อกแกร่งก่อนจะเลื่อนต่ำลงไป...

เสียงคำรามในลำคอของนักรบดังขึ้น ยาในมือถูกโยนทิ้งไป เขาขยับมือขึ้นมาจับที่ไหล่เธอ รักคุณนึกว่าเขาจะผลักเธอออก แต่ไม่ใช่...

นักรบกอดเธอไว้แน่น เขาบดเบียดริมฝีปากและร่างกายทุกส่วนแนบชิดเธอ ร่างเล็กๆ ของเธอถูกกดลงบนเตียงนุ่มจนแทบจะจมหายไป

จูบของเขาทั้งร้อนรนและเปิดเผย ทุกส่วนในช่องปากของเธอไม่มีส่วนไหนที่เขาไม่เข้ามาสัมผัส ปลายลิ้นของเธอถูกดูดเม้มเสียจนสั่นระริก ทรวงอกสะท้อนขึ้นลงอย่างรุนแรงราวกับกำลังจะขาดใจ

“รู้ตัวหรือเปล่าว่าพูดอะไรออกมา” นักรบเอ่ยถามเสียงพร่า ดวงตาทั้งคู่เปล่งประกายระยับราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า นิ้วมือหยาบกร้านของเขาลูบแก้มเธอเบาๆ แล้วตรึงไว้ไม่ให้หลบสายตา

ถึงแม้จะรู้สึกเขินอายกับการกระทำที่ไร้ยางอายของตัวเอง แต่ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้วรักคุณก็ไม่คิดจะถอยหลังอีก หญิงสาวจึงพยักหน้าตอบเขา “รู้”

รอยยิ้มอ่อนโยนปรากฏขึ้นอีกครั้งก่อนที่เขาจะจูบริมฝีปากเธอซ้ำ ฝ่ามือหยาบใหญ่ดึงผ้าที่คลุมร่างเธอออก ทรวงอกนุ่มนิ่มขนาดพอดีตัวถูกกอบกุมเอาไว้ในมืออย่างทะนุถนอม รักคุณหยัดร่างให้เพื่อนรักได้เชยชมอย่างลืมตัว เสียงครวญครางดังลอดออกมายามที่ยอดอกถูกปลายนิ้วของเขาหยอกเย้า

“งั้นรู้ใช่ไหมว่าฉันจะทำอะไรต่อไป”

"ฉันเคยคิดว่าที่เรามีอะไรกันมันเป็นเพราะความรัก แต่จริงๆ แล้วมันคงเป็นแค่การเล่นละครฉากหนึ่งของแกใช่ไหม"

"..."

"ฮะๆ แล้วเป็นไงบ้างล่ะ ได้เห็นฉันเป็นไอ้โง่อยู่แทบเท้าแกแบบนี้ คงจะสนุกสมใจแกแล้วสินะ..."