Skinship | สัมผัสที่เจ็บ

Drama Yaoi

"สัมผัสจากคนที่เกลียด มันทั้งเจ็บและทรมาน"

Skinship คือความรู้สึกอยากสัมผัส อยากโอบกอด อยากแนบชิดซึ่งกันและกัน มันคือการสื่อสารทางใจที่ดีและเป็นพื้นฐานของสัญชาตญาณมนุษย์ มันคงจะรู้สึกดีมากถ้าคุณได้ skinship จากคนที่คุณรัก แต่ ถ้ามันมาจากคนที่คุณเกลียดล่ะ คุณจะ "เจ็บ" สักแค่ไหน

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

'ลูกเมียน้อย' ฟังกี่ครั้งก็เจ็บ แต่สำหรับ 'นาย' จะไม่ยอมให้ใครมารังแกแม่ของตัวเองได้อย่างเด็ดขาด ยิ่งเป็นลูกเมียหลวงนิสัยเสียคนนั้น พี่ชายนอกสายเลือดที่เขาแสนเกลียด แต่ทว่ายิ่งใกล้ก็ยิ่งอยากได้ อยากสัมผัส อยากครอบครอง ในขณะที่อีกฝ่ายก็เกลียดเขาราวกับกิ้งกือไส้เดือน แล้วเส้นขนานสองเส้นนี้จะบรรจบกันได้อย่างไร

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

นาย : ผมอดทนได้ทุกอย่างเพื่อความสุขของแม่ ผมไม่ได้อยากสุขสบาย แต่ทนเห็นคนๆนั้นรังแกแม่ของผมไม่ได้ แม่ไม่ได้เป็นคนผิด แม่รักกับลุงธีร์มาก่อน แม่ของหมอนั่นต่างหากที่มาแย่งลุงธีร์ไปจากแม่ของผม

คิว : ตั้งแต่ไอ้กาฝากกับแม่ของมันเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ ผมไม่เคยมีความสุขเลยสักวัน และนับวันยิ่งเกลียดพวกมัน รวมถึงพ่อของผม สมบัติทุกอย่างรวมทั้งบ้านหลังนี้คือของแม่ ผมจะไม่ยอมให้พวกมันมีความสุข ทั้งๆที่ผู้หญิงคนนั้นคือต้นเหตุทำให้แม่ของผมต้องตาย

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

"ออกไปจากตัวกู!!! อย่าเอาตาที่เหมือนกับแม่ของมึงมามองกู กูรังเกียจ ขยะแขยงมึง ไอ้ขยะ ไอ้กาฝาก"

"มองหน้าผม!! ดูตาที่เหมือนกับผู้หญิงคนที่พี่เกลียดและจำเอาไว้ให้ขึ้นใจ ว่าใครเป็นคนเปิดซิงพี่"

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🌞นาย: เด็กหนุ่มที่เหลือแค่แม่เพียงคนเดียวภาพในอดีตที่แม่ของตนถูกพ่อทุบตีอยู่เป็นประจำมันเป็นภาพฝังใจของตัวเขา นายสาบานว่าจะไม่ให้ใครมาทำร้ายแม่ของตัวเองได้อีก ไม่ว่าจะต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม

🌛คิว : เด็กหนุ่มผู้สูญเสียแม่ไปโดยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ในวันที่ฝนตกหนักแม่ทะเลาะกับพ่ออย่างรุนแรง ก่อนจะขับรถออกไปและไม่กลับมาอีกเลย เด็กหนุ่มรู้สาเหตุว่าการทะเลาะกันนั้นเป็นเพราะผู้หญิงแพศยาที่เข้ามาเป็นมือที่สามระหว่างพ่อแม่ของเขา คิวเกลียดพวกมัน พวกมันที่เหมือนกับฝันร้ายและเขาจะไม่มีวันอภัยให้กับสองแม่ลูกคู่นี้

👉นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเกี่ยวกับ ชxช เหมาะสำหรับบุคคลที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป มีการใช้ภาษาไม่เหมาะสม คำหยาบและเพศ โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน ชื่อบุคคล สถานที่ ไม่มีอยู่จริง เป็นการจินตนาการขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

นิยายเรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ของผู้แต่งเพียงผู้เดียว สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พ.ศ.2537 ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงเนื้อหาและนำไปเผยแพร่ไม่ว่ากรณีใดๆ ทั้งสิ้น