ตำหนักรักวังเย็น

เมื่อราชโองการประทานสมรสมาจ่อที่จวนหมอหลวงหลี่แต่ไม่กำหนดตัวเจ้าสาว  

จับพลัดจับผลูได้ลูกอนุมาเป็นชายาต้องอยู่ร่วมกับสนมที่่มีอยู่อีก สามสิมคน ตอนแรกก็ว่าจะไม่ใส่ใจ 

เพราะสามสิบคนที่ผ่านมาก็พระราชทานหญิงงามเป็นรางวัลจากการปฎิบัติหน้าที่ท่ั้งสิ้น  

เรื่องราวเริ่มที่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าเมียพระราชทานไม่ครบสามสิบเอ็ดคน 

ปฎิบัติการตามหาเมียจึงเกิดขึ้น  

ชิวเอ๋อ 

"ก็เพราะท่านอ๋องมีสนมถึงสามสิบคนน่ะสิข้าจึงสบายใจ เจ้าคำนวนดูสิ สามสิบคนนี่ก็ครบเดือนแล้วนะเชี่ยนอยู๋ว ท่านอ๋องไม่มีทางมาสนใจคุณหนูของเจ้าหรอก อีกอย่างเจ้าก็รู้ดีว่าท่านอ๋องคนนี้มีสนมที่ขึ้นชื่อว่างามๆทั้งนั้น อย่างไรซะถ้าข้าเข้าจวนอ๋องไปข้าก็ไม่ต้องถูกใครมาเหน็บแนมเรื่องเป็นลูกอนุอย่างที่เป็นอยู่ เพียงแค่ไม่ไปทำตัวให้โดดเด่นจนสนมคนอื่นๆหมั่นใส้พวกเราก็อยู่กันเหมือนไม่มีตัวตนแล้ว เจ้าว่าไม่ดีหรืออย่างไร" 

อ๋องแปด 

"การที่เจ้าได้มาอยู่ที่วังเย็น เหมือนเป็นความต้องการของเจ้าสินะ อยู่ดีสบายมั้ย? ไม่คิดจะปรนนิบัตสามีของเจ้าบ้างรีไง? สนมคนอื่นๆต่างต้องการความดีความชอบแต่เจ้าเอาวังของข้าไว้นั่งวาดภาพ ปรุงยา นี่ถ้าพระพันปีไม่อยากพบเจ้าข้าคงลืมไปแล้วว่า สนมข้ามีเจ้าเป็นคนที่สามสิบเอ็ด"