คนที่ไปแอบอ่านข่าวในห้องน้ำมาบางส่วนแต่พอได้ยินเสียงฝีเท้าของภรรยาเดินตรงไปที่ประตูห้องนอน ก็รีบวางมือถือลง แล้วเดินผ่านน้ำที่ฝักบัว จากนั้นก็คว้าเสื้อคลุมมาสวมใส่ลวกๆ แล้วเปิดประตูออกไปเอ่ยถามด้วยสีหน้าตึงๆ “จะไปไหน?”
“จะย้ายไปนอนที่บ้านใหญ่ค่ะ” ม่านรดาบอกด้วยสีหน้านิ่งๆ
“โกรธเรื่องข่าวหรือเปล่า?” มักซิมีเลียนจ้องมองกระเป๋าเดินทางในมือของภรรยาอย่างไม่พอใจ
ม่านรดาจ้องมองสามีที่สวมใส่เสื้อคลุมเอาไว้หลวมๆ ทำให้เห็นรอยช้ำหลายจุดที่อยู่บนตัวของอีกฝ่าย พลัน! น้ำตาก็ไหลอาบแก้มเป็นทางอีกครั้ง “นั่นรอยอะไรคะ”
“รอย...” มักซิมีเลียนก้มลงมองรอยช้ำที่อยู่บนหน้าอกอย่างตกใจ ก่อนจะรีบดึงรั้งแขนของภรรยาที่กำลังเปิดประตูห้องออกไปเอาไว้มั่น “เดี๋ยวก่อนม่าน”
“ปล่อยค่ะ” ม่านรดาสะบัดแขนของสามีออกอย่างทนไม่ไหว ตอนนี้หัวใจของเธอ มันแหลกละเอียดจนไม่เหลือชิ้นดีอีกต่อไปแล้ว
“ไม่ปล่อย เรายังคุยกันไม่รู้เรื่อง” มักซิมีเลียนรีบดึงภรรยาเข้ามากอดอย่างใจหาย จับต้นชนปลายไม่ถูก เพราะไม่รู้ว่าข่าวที่หลุดออกมาเมื่อเช้ามีอะไรบ้าง และตนควรจะแก้ต่างให้ตัวเองยังไง ถึงจะดูน่าเชื่อถือ
“ฮึก...ถ้ายังรักเขาอยู่ แล้วมาแต่งงานกับม่านทำไมคะ?” เธอถามก่อนจะผลักร่างสูงออกอย่างรู้สึกปวดหนึบไปทั้งหัวใจ
ความแค้นที่เขามี...ถูกซุกซ่อนเอาไว้ภายใต้ ความทรงจำที่เลือนลางของม่านรดา เด็กสาวแสนซื่อที่ตกหลุมรักพ่อเทพบุตรสุดหล่อเข้าอย่างจัง หารู้ไม่ว่า...การแก้แค้นกำลังจะเริ่มต้นขึ้น ใน...หนี้แค้นอสูรเถื่อน
Guest
