“เครื่องดื่มค่ะ” เธอพูดพร้อมน้ำเครื่องดื่มออกจากถาดนำไปว่างที่โต๊ะอย่างเบามือเขาไม่ได้พูดอะไรเพียงเเต่จองมายังเธอนิ่งๆ เธอเมื่อวางของเสร็จก็เตรียมตัวจะหันหลับออกจากห้องเเต่อยู่ๆ
“เท่าไหร่”
“คะ อ่อค่าเครื่องดื่มนี่คนของคุณจ่ายเรียบร้อยเเล้วค่ะ” เธอตอบพร้อมส่งยิ้มให้ตามมารยาท
มือเเกรงคว้าข้อมือบางของคนที่ยืนอยู่ให้ล้มลงมาที่ตักของเขาโดนที่ขวัญนลินไม่ทันได้ตั้งตัว
“อุ้ย ว้าย!”
“ฉันหมายถึงเธอหน่ะเท่าไหร่” ยิ่งเธอนั่งลงที่ตักเขายิ่งได้กลิ่นหอมอ่อนๆจากตัวของหญิงสาวตัวเล็กตรงหน้ามากยิ่งขึ้นมากกว่าตอนที่เธอเดินเข้ามาในห้องนี้เสียอีกเขาที่สงสัยว่ากลิ่นหอมที่ทำให้เค้ารู้สึกผ่อนคลายนี้มาจากที่ไหนเค้าจึงลืมตาขึ้นมาจึงได้เห็นว่ามาจากเเม่สาวเสิร์ฟคนนี้นี่เอง
#ขออนุญาตเจ้าของรูปใช้รูปภาพเป็นภาพประกอบ