พิษรักที่ไม่สมหวัง พลักดันให้เธอต้องดิ้นรนเพื่อหนีจากกรงขังที่ทรมาน แม้เจ็บปวดแต่คงดีกว่าทนเห็นเขาย่ำยีหัวใจเธอเล่นเช่นนี้
เลอันโดรกอดอกนั่งไขว้ขาอย่างสบายอารมณ์เมื่อในที่สุด ผู้หญิงไร้หัวนอนปลายเท้าก็ซมซานกลับมาหาเขาจนได้
“ทำไม จะรับข้อเสนอแล้วงั้นหรอ”พูดอย่างดูถูกดูแคลน แบลร์หลุบตาลงต่ำ ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อลูกชาย
“ฉันจะยกอาโนให้คุณกับฟาร์ร่าตามคำขอ”
“ไม่ได้ขอ แต่กำลังสั่งต่างหาก อีกอย่าง ลูกของผู้หญิงเห็นแก่ตัวอย่างเธอไม่อยากได้มาอยู่ด้วยหรอก ถ้าร่าไม่ขอร้อง รับรองว่าไม่เอาแน่”แบลร์เงยหน้ามาสบตาทั้งน้ำตากับความใจร้ายที่ไม่เคยลดลงเลย
“คุณบอกว่าจะดูแลอาโนให้ดี”
“ก็ไม่ได้บอกว่าจะดูแลไม่ดี”เลอันโดรพูดเสียงเย็น เหยียดยิ้มมองผู้หญิงตรงหน้าหัวจรดเท้าด้วยสายตาดูแคลน
“บอกแล้วว่าให้เอาทิ้งไปซะ ไม่มีปัญญาเลี้ยงจนตลอดรอดฝั่งก็ยังอวดเก่งเก็บเอาไว้”เลอันโดรเค้นเสียงต่ำอย่างไม่พอใจ ขณะที่แบลร์กลืนก้อนสะอื้นลงอย่างเจ็บช้ำ น้ำตาไหลอาบแก้มช้าๆทั้งที่พยายามห้ามสุดความสามารถ
“ทำไมคุณถึงใจร้ายกับฉันนัก ฉันไปทำอะไรให้คุณ”แบลร์ร้ำไห้ออกมาอย่างสุดทนกับความร้ายกาจ เลอันโดรเหยียดยิ้ม ยืนเต็มความสูงแล้วเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้า คว้าเรียวคางได้รูปมาบีบแน่น
“ทำอะไร ผู้หญิงเห็นแก่ได้อย่างเธอนี่เนียนจริงๆเลยนะ อยากได้ฉันจนสมใจ แล้วก็ปล่อยให้ตัวเองท้องเพื่อจะจับฉัน แต่เสียใจที่ฉันรู้ทันแผนการสกปรกของเธอ ไม่หลงกลเล่ห์เหลี่ยมร้ายกาจนั่น!”สะบัดคางมนออกจากแขนราวกับรังเกียจ ถ้อยคำดูถูกยังสาดใส่หน้าไม่ว่าเวลาจะผ่านมานานเท่าไหร่ และก็ไม่รู้ว่าเธอจะทนอยู่เพื่ออะไร ในเมื่อมันไม่มีค่าอะไรเลย ในทางกลับกัน ของไร้ค่าก็ยังไร้ค่าอยู่วันยังค่ำ แบลร์สะอื้นออกมา ร้องไห้อย่างไม่คิดห้าม เงยหน้ามองบุคคลที่เธอรักจนยอมทนมานานหลายปี ทนเจ็บทนดูถูกเหยียดหยาม ทนทุกอย่างก็เพื่อเขา หวังว่าสักวันเขาจะยอมเปิดใจรับและมองเธอ แต่นี่ก็นานมาหลายปี มีเลือดเนื้อของเขาข้างกายแต่ก็ไม่เคยแยแส แล้วแบบนี้เธอจะยังทนเจ็บทนทรมานอยู่แบบนี้ไปเพื่ออะไรอีก คนไม่รักทำให้ตายก็ไม่รัก
ฝากเพจด้วยนะคะ
ฝาก E-book ด้วยนะคะ
Guest
