Who Cares ไม่รักไม่เป็นไร
ในงานวันเกิดฉัน เขากลับไปช่วยรักแรกทำโมเดลส่งอาจารย์
ในวันที่ฉันเป็นคฑากรมหาลัยแสดงเปิดงาน เขากลับไปช่วยเทคแคร์รักแรกที่เป็นลีดคณะ
ในงานวันเกิดเขา คนที่ถือเค้กกลับเป็นรักแรกของเขา ส่วนฉันเป็นได้แค่คนเปิดปิดไฟ
ในวันที่ฉันบอกเลิกเขา เขายังไปเดินช็อปปิ้งกับรักแรกอย่างสบายใจเฉิบ
แบบนี้่ ไม่ไปขอเขาเป็นแฟนไปเลยวะ
ความรักที่หอมหวานไม่เคยมีอยู่ในโลกของเขา เธอจึงต้องควักหัวใจออกมาเพียงหวังว่าเขาจะรักเธอบ้าง แต่นอกจากเขาจะไม่รักเธอแล้ว เธอยังต้องตายเพราะเงื้อมมือตัวเองอีกต่างหาก
เดือนเหนือ อัครเดชากูล วิศวกรรมศาสตร์ ปี3
"กูได้ขอให้มึงมาจีบกูเหรอ กูได้ขอให้มึงมาคบกูรึเปล่า ไม่ กูไม่ได้ขอให้มึงมารักกูเลย"
นโม พุทธรักษา อัตถรักษ์ คณะแพทยศาสตร์ ปี3
"เออ เป็นกูเนี่ยแหละที่เดินไปจีบมึง และก็เป็นกูอีกเนี่ยแหละที่ขอมึงคบ กูผิดมากใช่ป่ะที่รักมึง ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ กูจะไม่เดินเข้าไปหามึงในวันนั้นเลย"
เพราะคนเรามีสมองและความคิดที่แตกต่างกัน ฉันกับเขาเราจึงมีมุมมองความรักในรูปแบบที่ต่างกัน สำหรับฉัน ความรักคือพลังอันยิ่งใหญ่ที่คอยต่อลมหายใจฉันในแต่ละวัน แต่สำหรับเขา ความรักมีค่าแค่เพียง sex เท่านั้นเอง