พ่ายรักคุณเลขา
วางจำหน่ายในรูปแบบ E-Book
ตัวอย่างในเล่ม
“บอสคะ...”
“…”
“คือเดียร์...”
หญิงสาวแห้งผากในลำคอ เธอหลุดพูดออกมาได้เพียงเท่านั้นก็เป็นฝ่ายฉุดคนตรงหน้าลงมาในจังหวะที่ตัวเธอเขย่งปลายเท้าขึ้นไปทาบริมฝีปากหยักลึก
ใช่! เธอต้องพิสูจน์ให้รู้กันไปเลย!
“อื้อม...”
ให้ตายเถอะ กลีบปากของพี่พอร์สนุ่มมาก แถมกลิ่นน้ำหอมก็อวลขึ้นจมูกจนใจเต้นรัวไปหมด
“…!”
พัสกรผงะ มองคนที่หลับตาปี๋แต่รุกเขาด้วยจุมพิตไม่ประสา ดลยาขยับริมฝีปากบดจูบอย่างเงอะงะ ทำเอาคนได้รับรู้สึกมันเขี้ยว ผู้บริหารหนุ่มตวัดโอบรั้งรอบเอวบางแล้วดึงมาประชิดเสนอสนองรสจูบไปอย่างกระชากกระชั้น
“บะ...บอส”
หญิงสาวเสียหลัก หล่อนหอบหายใจถี่ ดันแผงอกกว้างที่เผลอยึดจนสาบเสื้อของชายหนุ่มยับย่น มองอีกฝ่ายด้วยนัยน์ตามีคำถาม ก่อนได้รับการมองตอบจากเขาด้วยรอยยิ้มขบขัน
มันจะต้องมีอะไรผิดพลาดสักอย่าง
ร่างบางกะพริบตา ทรวงอกสะท้อนขึ้นลงเพราะสัมผัสที่ได้รับ หล่อนยกมือขึ้นตบหน้าของชายหนุ่มเบาๆ อย่างต้องการทดสอบ
“การที่คุณเป็นฝ่ายรุกผมก่อนแล้วมาตบผมกลับนี่มันหมายความว่ายังไงเหรอดลยา”
ทว่าน้ำเสียงนุ่มลึกที่ลอดจากกลีบปากหยักคล้ำภายใต้สีหน้าราบเรียบแฝงไว้ด้วยแววหยอกล้ออยู่กลายๆ ผลักดันให้ดลยาถึงกับอ้าปากเหวอ
หล่อนก็แค่ต้องการอยากรู้ว่าตัวเองกำลังฝันอยู่รึเปล่าก็เท่านั้น
“โอ๊ย...”
หญิงสาวเปลี่ยนมาเป็นหยิกแขนของตัวเองแล้วก็ต้องหลุดอุทานเสียงหลง เชื่อหมดใจแล้วว่าตัวเองไม่ได้ฝัน!
“เอ่อ เดียร์ขอตัวก่อนนะคะ!”
พรึ่บ!
“คุณยังไม่ได้ตอบผมเลยนะ”
พัสกรไวกว่า! เขายกแขนขึ้นกักบริเวณคนเตรียมจะคิดหนี นำพาให้ดลยาหน้าหดเหลือสองนิ้ว หญิงสาวแทบอยากเอาหัวโขกชั้นหนังสือ ทำไมหล่อนถึงกล้าทำอะไรน่าอายออกไปได้
“คือ...” คนมองหาข้อแก้ตัวยกมือเกาท้ายทอยเก้อๆ รู้สึกเสียเซลฟ์อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เอาวะ เขาจะเชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่ “เดียร์คิดว่าตัวเองกำลังฝันอยู่น่ะค่ะก็เลยเผลอทำอะไรที่ไม่สมควรลงไป เดียร์ขอโทษนะคะ”
ประโยคหลังเธอหลับตากลั้นใจบอกเขา ก็เลยไม่รู้ว่าพัสกรกำลังมีสีหน้าแบบไหน
“แสดงว่าเมื่อคืนคุณฝันถึงผม?”
“ปะ...เปล่านะคะ”
น้ำเสียงเจ้าเล่ห์ดึงเอาสายตาของดลยาให้มองตวัดขึ้นอีกครั้ง แล้วหญิงสาวก็พบว่าตัวเองพลาดมากเนื่องจากพัสกรโน้มใบหน้าลงมาอยู่ใกล้กว่าที่คิด
ลมหายใจของเขากำลังเป่ารดอยู่เหนือจมูกเธอ
“ถ้าอย่างนั้นคุณก็คงชอบฝันอะไรลามกๆ แบบนี้อยู่บ่อยๆ สินะ”
“ไม่ใช่นะคะ!”
บอกไม่ใช่แต่หน้าแดง...
คำแก้ตัวจากแม่เลขายังผลให้คนเป็นเจ้านายถึงกับกลั้นยิ้ม พัสกรแสร้งว่าอย่างไม่ถือสา
“เมื่อวานก็หอมแก้มผม มาวันนี้ยังดึงผมไปจูบอีก เอาเรื่องเหมือนกันนะเดียร์”
“บะ...บอส!”
น้ำเสียงสัพยอกที่ได้รับยังเทียบไม่ได้กับชื่อเล่นของเธอที่หลุดจากปากเขา ดลยาอายแทบแทรกแผ่นดิน
“เอาเถอะ ผมจะไม่บอกใครแล้วกันว่าคุณแอบลวนลามผมยังไงบ้าง”
Guest
