Pologue...
[Follow me little boy.... I will give you the truth of this place...]
ชายหนุ่ม แรกรุ่นรู้สึกถึงเสียงกระซิบหวานนุ่มจากหญิงสาวที่ไม่อาจมองเห็น เขาค่อยเปิดเปลือกตาตื่นจากห้วงภวังค์ นััยน์ตาสีดำขลับเคลื่อนชายมองรอบห้อง ภาพของกลุ่มเพื่อนหญิงชายที่อยู่กันอย่างปนเปกันกำลังหัวเราะเล่นอย่างสนุกสนานสะท้อนในดวงตาของชายผู้นี้ ภาพทุกอย่างล้วนดูสงบ มีความสุขและทำให้เขาคลี่ยิ้มน้อยๆออกมาที่มุมปาก ก่อนที่ภาพตรงหน้าของเขาจะเป็นภาพห้องเรียนที่ว่างเปล่า พร้อมโครงกระดูกและเถ้าธุลีดินที่เรี่ยราดอยู่ทั่วพื้นห้อง เขารีบหันมองออกไปทางนอกหน้าต่างก่อนที่จะเห็นว่าโรงเรียนศิลปะที่เขากำลังอยู่นั้นเต็มไปด้วยอัคคีร้อนที่ลุกพล่านทั่วทั้งอาคาร
"....นี่เธอหลับในคาบชั้นอีกแล้วเหรอ!!" เขารีบสะดุ้งตื่นจากภวังค์ด้วยเสียงแหลมของหญิงชราครูผู้สอนของในวิชาที่เขากำลังเรียนอยู่ เขากลอกตามองรอบๆอย่างหวั่นผวา เม็ดเหงื่อใสผุดอยู่บนขอบหน้าของเขาก่อนที่เขาจะเห็นภาพตรงหน้าเป็นครูซึ่งเขาไม่ชอบหน้าเอาซะเลยและเพื่อนร่วมห้องที่มองมาที่เขาเป็นสายตาเดียวกันอีกทั้งยังหัวเราะคิกคักอย่างสนุกสนาน ก่อนที่เขาจะปริริมฝีปากตอบครู เขาก็เห็นแผ่นหลังที่น่าหงุดหงิดห่างจากสายตาเขาไป นัยน์ตาเขาเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างเป็นอีกครั้งแล้วใบไม้สีแดงส้มร่วงหล่นไปตามสายลมพริ้วไหวอย่างงดงาม จินตนาการในหัวของเขานั้นได้แต่ถามตนเองว่า
"ทำไม? ผมถึงฝันแบบนี้...และได้ยินเสียงของผู้หญิงคนนั้นทุกครั้งที่หลับกันล่ะ"
Haunted Series : Art Gallery School