"รู้ไหมว่าปั้นชอบอินทิรามากเลย" ฉันมองผู้ชายอายุ10ขวบอย่างเอือมระอา ผู้ชายที่ชอบพูดประโยคนี้กับฉัน เขาชื่อปั้นสิบ เป็นลูกของแม่น้ำชากับพ่อโจฮาน ท่านทั้งสองเป็นผู้มีพระคุณของฉัน คอยช่วยเหลือครอบครัวของฉันส่งเสียฉันกับพี่ชายเรียน ซึ่งแม่ของฉันกับแม่น้ำชาเป็นเพื่อนสนิทกัน
ฉันรักแม่น้ำชากับพ่อโจฮานมาก แต่ลูกชายของท่านชอบมาวุ่นวาย ชอบตามตื๊อฉันจนน่ารำคาญ
" อินไม่เคยชอบปั้นสิบ" ฉันพูดออกไปตรงๆ มองผู้ชายที่อายุเท่ากับฉัน ปั้นสิบหน้าเสียเล็กน้อย ก่อนจะฝืนยิ้มให้ฉันใหม่
" ตอนนี้ยังไม่รัก ถ้าเราเป็นแฟนกัน คบกันไปเรื่อยๆเดี๋ยวมันก็รักกันเอง"
"มันไม่มีทางเป็นแบบนั้นไปได้หรอกปั้นสิบ!ไม่รักก็คือไม่หรอก" ฉันพูดออกไปอย่างหงุดหงิด ฉันอายุแค่10ขวบ ฉันรู้จักแต่ความรักที่มีให้แม่กับพี่ชาย ฉันไม่รู้จักความรัก แบบผู้หญิงผู้ชายเขารักกันหรอก
"อินยังไม่เคยคบกันปั้น อินรู้ได้ไงว่าไม่มีทาง" ปั้นสิบมองหน้าฉัน พร้อมกับพูดออกมา
" นายพูดไม่รู้เรื่องหรือไงปั้นสิบ! อินบอกว่าอินไม่ชอบปั้น เลิกมาวุ่นวายกับอินซะที"
" ปั้นไม่ได้วุ่นวาย ปั้นชอบอินปั้นผิดอะไร อินถึงไม่ชอบปั้น"
" ปั้นไม่ได้ผิดที่ชอบอิน มันผิดที่อินไม่ได้ชอบปั้นไงล่ะ"ฉันพูดก่อนจะหยิบกระเป๋านักเรียนเดินออกไป โดยที่มีสายตาของปั้นสิบมองมาที่ฉันอย่างผิดหวัง
ไม่ดราม่าหรอก ไม่ต้องกลัวแอดไม่เก่งดราม่า