แก้วกมลของไอ้บ้า

"ด้วยตัวข้านี้เป็นถึงออกญาแม่ทัพใหญ่ของกองทัพพม่าแลจักเป็นหน่วยเสือหมอบแมวเซาเพื่อไปสืบเส้นทางในการเข้าโจมตีกรุงศรีอโยธยา"

แก้วกมลรู้สึกสงสารเจ้าบ้าคนนี้เสียจับใจด้วยดูพวกชาวบ้านขว้างปาก้อนหินใส่ด้วยเพราะเจ้าบ้ามีเนื้อตัวสกปรกเหม็นเน่าและพูดจาไม่รู้ความ และต้องมานั่งโอดครวญด้วยด้วยเจ็บปวดจากบาดแผลที่โดนก้อนหิน จึงเดินเข้ามาหาและยื่นข้าวห่อให้กับเขาได้กินเพื่อประทังชีวิต

"รับข้าวห่อนี้ไปกินเสียเถิดเจ้าบ้า"

"ข้าจักไปเป็นเมียท่านได้อย่างไรในเมื่อเรานั้นเป็นศัตรูกัน ท่านยืนอยู่อีกฝั่งตัวข้านั้นแลก็ยืนอยู่อีกฝั่งมัน ไม่มีทางบรรจบกันได้ลืมกันเสียเถิดเจ้าคะ"