มนุษย์นิรันดร์กาล

มนุษย์นิรันดร์กาล

เมื่อชายหนุ่มผู้เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยคนหนึ่งหายตัวไปอย่างลึกลับ แฟนสาวที่คบกันมาเกือบสิบปีก็ชวนเพื่อนกลุ่มหนึ่งออกตามหาเขาจนพบ เพื่อนๆถามถึงเหตุผลที่เขาต้องหายตัวไป เขาบอกว่า เขาไม่แก่ขึ้นเลย ตั้งแต่อายุ 30 และอยู่มา 5,000 ปีแล้ว

แน่นอนว่าเพื่อนๆไม่เชื่อ เขาจึงเล่าถึงชีวิต 5,000 ปีที่ผ่านมาให้ฟัง

เขาพูดจริงหรือโกหก หรือเขาโกหกแม้กระทั่งตัวเขาเองว่ามันเป็นเรื่องจริง

สองวันแล้ว ที่วรพรติดต่อไชยไม่ได้ เขาไม่อ่าน ไม่ตอบไลน์ ไม่รับโทรศัพท์ ซึ่งเป็นเรื่องผิดปกติ เพราะทั้งสองคนคุยกันทุกวัน เธอไปหาเขาที่ห้องพัก ก็ไม่มีใครอยู่ จนเธอเป็นกังวล และคิดว่า ต้องเกิดอะไรขึ้นกับเขาแน่ๆ

ไชย และ วรพร เป็นอาจารย์มหาวิทยาลัย แห่งหนึ่ง ในกรุงเทพ เขาสอนด้านประวัติศาสตร์ ส่วนเธอสอนภาษาอังกฤษอยู่ที่คณะอักษรศาสตร์ ทั้งคู่ เป็นแฟนกันมาเกือบสิบปีแล้ว หลังจากที่เธอจบปริญญาโทจากอเมริกา แล้วมาเริ่มงานสอนหนังสือที่นี่และได้รู้จักไชย ที่สอนอยู่ก่อนเธอมาได้สองปี ตอนนั้น เขาอายุ 30 ส่วนเธออายุ 29 หลายปีที่เป็นคบกัน เธอมีความสุขดี เขาเป็นผู้ชายที่ดีมาก วรพร รู้สึกว่า เธอโชคดีที่ได้เจอเขา แต่เมื่อเวลาผ่านไปนานหลายปี เธอเริ่มรู้สึกว่า เขามีอะไรบางอย่างปิดบังเธออยู่

เมื่อติดต่อไชยไม่ได้ เป็นเวลาถึงสองวัน วรพรก็ตัดสินใจ โทรไปปรึกษากับอ้อย เพื่อนสนิทของเธอที่สอนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน

“อ้อยเราว่าต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับไชย แน่ๆ ปกติเขาไม่เคยหายไปไหน” วรพร พูด หลังจากเล่าเรื่องให้อ้อยฟัง

“ก็จริงนะ บี แล้วไชยเค้ามีงานอะไรค้างอยู่บ้างหรือเปล่า” อ้อยถามวรพร ที่อ้อยเรียกว่า บี เพราะเป็นชื่อเล่นของเธอ

“ไม่มีนะ เราถามไปที่ภาควิชา เค้าบอกอาจารย์ไชยส่งเกรดครบทุกวิชาแล้ว พอส่งเกรดเสร็จปุ๊บก็หายไปเลย”

“อืม.. แปลกดีเหมือนกันเนอะ แล้วเธอว่าอย่างไรล่ะ ยัยบี”

“ เราว่าเค้าต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆ เราเป็นห่วงเค้านะ”

“ นั่นสิก็น่าเป็นห่วงอยู่เหมือนกัน ถ้าอีกสองวันยังติดต่อไม่ได้ต้องไปแจ้งความคนหายละมั้ง”

“แต่เราว่า เราอยากลองไปตามหาเขาที่บ้าน ที่เชียงราย อ่ะอ้อย เราสังหรณ์ใจ ว่า เขาอาจมีปัญหาอะไรที่นั่น ไม่รู้ทำไม”

“แล้วเธอรู้เหรอ ว่าบ้านเขาอยู่ที่ไหน”

“เรามีสำเนาบัตประชาชนเขา เพื่อนเรา ที่อยู่สำนักทะเบียน เคยถ่ายให้ เราลองไปตามที่อยู่ในทะเบียนบ้านก่อนก็ได้”

“ก็ดี เอางี้ เธอจะไปเมื่อไร บอก เราจะชวน ต้น กับ ทศ ไปด้วย”

“ดีเลย อ้อย ขอบใจนะ เราก็ไม่อยากไปคนเดียวเหมือนกัน”

“ไม่มี ปัญหา ยัยบี เพื่อนกัน จะทิ้งกันได้ไง ต้น กับ ทศ ก็ต้องอยากไปด้วยแน่ๆ ปิดเทอมอยู่ ทุกคนว่าง”

“ได้จ้ะ งั้น ถ้าอีกสองวัน ยังไม่ได้ข่าวอะไร พวกเราขึ้นไปเชียงรายกัน”

บทนำ