ฉันเชื่อว่าผู้หญิงทุกคนมีความฝันที่อาจคล้ายหรือเหมือนฉัน ที่อยากจะลงเอยกับคนที่ตัวเองรักด้วยการเเต่งงาน เเล้วทุกคนเชื่อไหม ฉันได้ลงเอ่ยเเบบนั้น ถึงเเม้ว่ามันอาจจะเร็วไป หรือไม่ก็ไม่ควรเป็นเเบบนี้เลย...
เเต่เเล้วยังไงในเมื่อนิมิตหมายของฉันเป็นเป็นไปเเล้ว จะมาด้วยวิธีเเบบไหน เเล้วใครสนกันเล่า ฉันไม่รู้คนอื่นจะมองยังไงเพราะคนที่ฉันเเคร์มีเเค่'พี่ฟีฟ่า'
เเต่ใครล่ะมันจะไปคิดว่า อะไรที่มันเริ่มต้นเร็ว มันก็จบเร็วเหมือนกัน
ก้อนเกลือ
"คือเกลือกลัวมันบูดค่ะ เลยใส่ไว้ในตู้เย็น เดี๋ยวเกลืออุ่นให้นะ"
เค้าไม่พูดไม่จาอย่างงี้กับฉันเป็นปกติค่ะ เค้าเเทบจะไม่พูดอะไรกับฉันเลย จะเป็นฉันเองที่หาเรื่องคุยกับเค้า เเต่เหมือนฉันจะคุยกันเดียวมากกว่า
"พี่ฟี่ฟ่า กินเย็นๆมันไม่อร่อยหรอก มันลอยขึ้นมาเเบบนี้ เกลืออุ่นให้นะ"
"เดี๋ยวเกลือเอาไปอุ่นให้นะ นะๆเเปปเดียว"
ครั่กกก! เกร้งงง!
"ฮึก...ฮึก.. ฮืออ"
.
.
ฟีฟ่า
อดีตเคยรักใครมันไม่สำคัญเเต่ปัจจุบันคนที่ผมรักต้องชื่อน้ำใส ที่ยังปล่อยเธอไว้เพราะว่ายังไม่มีคนมารับไปก็เท่านั้น
"ทำเเบบนี้ทำไม ทำๆไม กลับมาทำไม หรือว่าพี่รักเกลือ..."
"ไม่มีทาง..."
.
.
.
.
.
"เเล้วพี่มีสิทธิ์อะไร ในเมื่อเราหย่ากันเเล้ว!"
#ขอความกรุณา ห้ามคัดลอกเนื้อหาหรือดัดเเปลง
ขอขอบคุณทุกการติดตาม ถ้าอ่านเเล้วถูกใจ ฝาเม้นให้กำลังใจด้วยนะคะ
Guest
