งี่เง่า เอาแต่รัก (ภาคต่อ อวบอยู่ไหนจ๊ะ) by Honey Orapim

งี่เง่าเอาแต่รัก  

by Honey Orapim 

พระเอกเรื่องนี้ ปากหมาและด่าเด็กจ้า 😂 อย่าถามหาความสุภาพเพราะไม่มี 😭 

นิสัยไม่ดีแต่ความจริงใจล้าน % เล็กแต่ไม่เล็ก! 😂😂 (ชื่อเล็กแต่ใจไม่เล็ก)  

++++++++++++++++++++++

“ลุงเย็กๆ” เสียงเล็กๆ ที่พูดไม่ชัดเอ่ยเรียกเขาทันทีที่เห็นหน้า จากนั้นก็รีบวิ่งเตาะแตะมาหา

"ไอ้หมูน้อยนี่ เดี๋ยวจะโดน เรียกลุงได้ยังไง พ่อเอ็งเป็นพี่ข้าอีกนะเว้ย”

วรฤทธิ์ฮึดฮัดโวยวายใส่หนูน้อยที่ยิ้มแฉ่งและหัวเราะเอิ๊กๆ อย่างอารมณ์ดี กระนั้นก็ยกอุ้มคนตัวกลมเหมือนแม่มันขึ้นกอดและหอมแก้มยุ้ยนั้นแรงๆ

ทั้งรักทั้งอารมณ์เสีย ก็แม่หนูนี่ช่างกวนประสาทเหมือนพ่อมัน ทีกับไอ้เอส ไอ้บาส ไอ้ม่อน ล่ะก็เรียกอาได้ ทีกับเขามันจะเรียกลุงท่าเดียว จะบ้ารึไง

+++++++++++++++

"ไอ้ห่าเล็ก ใจคอมึงจะหวงน้องไปถึงไหน จะให้น้องมึงแก่ตายไปกะมึงเลยรึไง" วิบูลย์ที่นั่งเงียบมานานเอ่ยขึ้นบ้าง

"กูไม่หวงหรอกมันจะไปได้กะใคร แต่ให้กูรับพวกมึงเป็นน้องเขย กูขอตายดีกว่า ถ้าเป็นไอ้เอสก็ว่าไปอย่าง"

ถ้อยคำนั้นทำเอานีรนาถหรือนิ้งแฟนสาวของศุภณัฐหันขวับ 

"พูดจริงพูดเล่นเนี่ย!" ถามพร้อมกับส่งสายตามองแฟนตัวเองอย่างเอาเรื่อง ร้อนถึงศุภณัฐต้องปฏิเสธพัลวัน

"ไอ้เล็ก ไอ้เวร! มึงจะหาเรื่องให้กูซวยทำไม กูไม่ได้คิดอะไรกับน้องมึงนะเว้ย"

วรฤทธิ์ไม่ตอบศุภณัฐแต่ยกมือขึ้นทึ้งหัวตัวเองแรงๆ อย่างโมโหจนทำอะไรไม่ถูก

"พวกมึง! โอ๊ยอะไรวะ! ทำไมมึงสองคนทำกะกูแบบนี้" 

วรฤทธิ์หงุดหงิดไม่หาย เขาไม่สามารถยอมรับเรื่องนี้ได้เลยจริงๆ เขามีน้องสาวสองคนเป็นฝาแฝด ไอ้ม่อนกะไอ้บาสก็ดันมาเป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วง รอวันมะม่วงสุกพวกมันก็จะเจาะเนื้อหวานๆ หอมๆ กิน และที่น่าเจ็บใจก็คือ เจ้าของสวนมะม่วงอย่างเขาไม่เคยรู้ว่ามีมดแดงหื่นสองตัวมาแอบทำรัง

นี่แหละๆ มันน่าเจ็บใจตรงนี้!

++++++++

ฝากนิยายเรื่องที่ 12 ของเค้าด้วยนะค้า ใครคิดถึงอวบกับพี่คิง ทั้งคู่จะกลับมาแจมกับแก๊งสี่หนุ่มแน่นอนค่า อิอิ ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้กันเสมอมานะคะ คิดถึงนักอ่านธัญวลัยทุกคนเลยค่า

- Honey Orapim -