แนะนำตัวละคร
**ชายหญิง**
ปณาลีหญิงสาววัย 26 ปีค่ำคืนที่เมาแบบไร้สติทำให้เธอสูญเสียสิ่งที่มีค่ามากที่สุดในชีวิตไปแบบไม่มีวันได้มันกลับคืนมาเธอต้องราคีจากคนแปลกหน้าที่ฉวยโอกาสตอนเธอเมา แต่เธอเลือกจะเก็บมันไว้เป็นความลับและคิดว่ามันคือฝันร้ายไม่ใช่เรื่องจริง
//////
ณภัทรชายหนุ่มหน้าตาดีอายุ 35 ปีเขาแค่ไปเที่ยวพักผ่อนเพียง แต่ดื่มจนเมาและพาสาวสวยแปลกหน้าไปเปิดโรงแรมม่านรูดนอน แต่พอเขาตื่นขึ้นมากลับจำไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างมีเพียงหญิงสาวที่เปลือยกายอยู่บนเตียงนอน แต่เขากลับจำได้แค่สิ่งเดียวคือปานรูปหัวใจสีแดงใต้ ราวนมด้านซ้ายของเธอเขาบอกตัวเองซ้ำ ๆ ว่าทุกอย่างคือเรื่องสมยอมเขาไม่ได้ขืนใจเธอเพราะเขาและเธอต่างก็เมาทั้งคู่
/////
ณัฐดนัยหนุ่มหล่อวัย 28 ปีเป็นน้องชายเพียงคนเดียวของ ณ ภัทรเขาคือต้นเหตุของการนำพาพี่ชายและปณาลีมาพบเจอกันอีกครั้งเมื่อเขาเข้าไปพัวพันกับเด็กสาวที่เพิ่งจบม. ปลายมาหมาด ๆ และเป็นลูกพี่ลูกน้องกับปณาลีเรื่องวุ่นวายจึงเริ่มต้นขึ้น
////
พิมพ์พักตร์สาวน้อยวัย 18 ปีกำลังปลูกต้นรักกับณัฐดนัยที่เป็นรักแรกของเธอ แต่เมื่อเธอตัดสินใจผิดพลาดที่ทำเรื่องอย่างว่าก่อนวัยอันควรทำให้พี่สาวอย่างปพิชญาและปณาลีต้องออกโรงมาปกป้องและขัดขวางความรักของเธอกับณัฐดนัยจุดจบความรักของเธอจะเป็นอย่างไร?
/////


ปพิชญาสาวสวยวัย 30 ปีพี่สาวเพียงคนเดียวของปณาลีเมื่อต้องเป็นทั้งพี่สาวและพ่อแม่ให้ปณาลีเธอต้องเข้มแข็งและจัดการทุกเรื่องด้วยตัวเอง แต่โชคชะตาทำให้เธอไปตกหลุมรัก ณ ภัทรเข้าอย่างจังความรักของเธอจะลงเอยในรูปแบบไหน?
และอาจมีใครมาสบทบอีกมาลุ้นกัน
ฝากติดตามด้วยนะคะ
“ ฉันเมามากแล้วฉันอยู่ที่ไหนห้องอะไรมีกระจกไม่นะ !!!” หญิงสาวคว้าขนหนูที่วางข้างๆมาพันรอบตัวก่อนจะเหลือบไปมองกระดาษสีขาวหน้ากระจก
“ ผมมีธุระด่วนผมจำไม่ได้ว่าเรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงผมคิดว่าคุณคงเมาและผมก็คงเมาเช่นกันเราสมยอมกันทั้งสองคนเงินสดสองหมื่นและสร้อยทองสองบาทที่ผมมีติดตัวผมให้คุณนะผมไม่รู้จะรับผิดชอบยังไงในเมื่อจำอะไรไม่ได้เลย
“ ไอ้บ้าคนเลวคนชั่ว !!!” เสียงกรีดร้องพร้อมน้ำตาที่หลั่งออกมาอย่างไม่รู้ตัวก่อนหญิงสาวจะรีบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นและค้นหาข้อมูลบางอย่าง ยาคุมฉุกเฉินยี่ห้ออะไรดีที่สุดเมื่อได้ข้อมูลตามต้องการคนร่างบางก็รีบแต่งตัวและออกไปอย่างรวดเร็วก่อนหญิงสาวจะรีบเดินกลับมาที่ห้องอีกครั้ง
“ รีบจนลืมเงินลืมทองไอ้บ้าไอ้ชั่วคนเลว !!!” หญิงสาวคว้าเงินพร้อมกับสร้อยทองที่วางไว้ก่อนจะรีบเดินออกไป
****** *********** ***********
จิกกัดกันบ้าง แต่ก็นะคนเรามันจะรักกันช่วยไม่ได้อิอิ“ ปากเหรอนั่นใครยัดฟองน้ำแม่ให้มาย่ะ!” ปณาลีพูดพลางมองหน้าอกตัวเองก่อนจะสะบัดหน้าหนี
“ แม่ให้มาน้อยไงเลยยัดฟองน้ำ"
“ อีตา ณ ภัทรนี้ !! ไม่รู้ก็หุบปากเลยนะ”
“ อ้าวคุณพูดแบบนี้อยากให้รู้ว่ายัดฟองน้ำหรือไม่ยัดแบบนั้นใช่ไหม?”
“ หมายความว่าไงคุณพูดมาดีๆ "
“ พิสูจน์ไงคุณว่าคุณยัดฟองน้ำหรือเปล่าถอดเสื้อออกสิ!” คนออกคำสั่งยิ้มมุมปากพร้อมกับเดินเข้ามาหญิงสาวอย่างรวดเร็ว
“ บ้าเหรอมี แต่คนบ้าที่ถอดเสื้อให้คนอื่นดู”
“ อ้าวจะได้รู้ไงว่าแม่ให้มาเท่าไรมากน้อยหรือเท่าไข่ไก่เบอร์หนึ่ง "
“ ทะลึง !!!"
“ อ้าวผมพูดจริงคุณแค่ถอดผมมองด้วยสายตาไม่แตะต้องก็รู้แล้วของจริงหรือฟองน้ำ”
“ ไปไหนก็ไปเลยไป !!!” มือบางผลักหน้าอกเขาจนเต็มแรงก่อนอีกคนจะรีบคว้ารอบเอวคนใจร้อนและขี้หงุดหงิดมาแนบตัวเองปลายจมูกมนปะทะที่แผ่นอกเขาเต็มแรงจนต้องรีบเบนหน้าหนีก่อนจะผลักเขาออกอีกครั้ง แต่คราวนี้เหมือนแรงผลักจะน้อยไปเพราะคนที่ร่างสูงและหนากว่าได้ แต่ยิ้มและมองคนร่างบางที่ดิ้นอยู่ในอ้อมกอดเขา
“ ปล่อย! กอดทำไมปล่อยๆ” ปณาลีดิ้นไปมาก่อนอีกคนจะรีบกอดให้แน่นขึ้น
“ อยู่เฉยๆแค่จะพิสูจน์ว่าอึ๋มจริงหรือว่าอึ๋มปลอม” เขาพูดจบคนร่างบางถึงกับหน้าชาไปเลย
“ จะทำอะไรฉันปล่อยนะ !!!”
“ ว่าจะจับถอดเสื้อดูซะหน่อย แต่เท่าที่ดิ้นไปมาเมื่อกี้โดนหน้าอกไปหลายทีก็ไม่ต้องละยัดฟองน้ำมาถอดไปก็ไม้กระดานเสียอารมณ์ "
“ ปล่อย !!!” หญิงสาวตะคอกใส่หน้าเขาก่อนจะเขย่งขาขึ้นกัดที่ต้นคอเขาเต็มแรง
“ เจ็บเขามี แต่ดูดคอนมากัดยัยป้องบเอ้ย!”
“ จะปล่อยไหมหรือจะให้กัดอีก !!!”
“ เอาสิอยากกัดให้เป็นรอยให้พี่สาวคุณมาถามก็ตามใจ”
“ ปล่อย !!!”
Guest
