ตั้งเเต่เกิดมาคุณพ่อของผมไม่เคยให้ความรักเเม้เเต่นิดเดียว กอดก็ไม่เคยเเม้เเต่ครั้งเดียว เพราะผมเกิดมาในเวลาที่ไม่มีใครต้องการ คุณพ่อถึงไม่เคยให้ความสำคัญผมเลยสักนิด เเต่พอมีน้องคนเล็กเกิดมา คุณพ่อกลับให้ความรักเขาอย่างเต็ม ช่างน่าขำนัก ผมเกลียดๆๆๆๆๆ เกลียดเวลาคุณพ่อยิ้มให้กับน้อง ยิ้มให้กับคนอื่น เเต่กับผมกลับเย็นชา ทำเหมือนผมไม่มีตัวตน หึเเต่ก็น่าเเปลกทีผมกลับรักเเละเกลียดเขาในเวลาเดียวกัน ผมทุกข์ทรมานกับความเย็นชาไม่ใยดีกับคุณพ่อมาหลายปี ถึงคราวนี้เเละที่ผมจะเอาคืน สิ่งที่ให้ความสุขกับคุณพ่อ สิ่งที่เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจของคุณพ่อผมจะทำลายให้หมด
ให้คุณพ่อมีผมคนเดียวก็พอเเล้ว
มาดูกันสิ ว่าคุณพ่อจะทนได้ส่ะเท่าไร ก่อนที่จะฆ่าตัวตายไปส่ะก่อน
จะรีบอยากตายไปทำไม่ครับคุณพ่อ ถึงน้องกับคุณเเม่จะตายไปเเล้ว เเต่ก็ยังมีผมไงครับ
เดียวผมจะดูเเลคุณพ่อเองน่ะ เหมือนกับที่คุณพ่อดูเเลผมไง
นาวี: อย่ามายุ่งกับฉัน ไปเด็กบ้า ฉัันน่าจะฆ่าเเก่ ไม่น่าเกิดมา ไอปีศาจ"