รักไร้รัง

รักไร้รัง ชังรักลวง บ่วงรักเรา 

รักไร้รัง รังรักร้าง ร้างรักรา 

รักเราจัก หักร้างลา แลลับไป ไม่หวนคืน 

คิม ยุน แจ  

 Kim Yun Jae  

ลูกครึ่ง ไทย- เกาหลี  

คิมหันต์หรือคิม ชื่อที่ใช้อยู่เมืองไทย 

เขามีทุกอย่างอยู่ในตัว โหด เลว ดี  

รักก็รักมาก  

เกลียดก็เกลียดเข้าไส้  

ดีก็ดีใจหาย 

นิรา   ปัจทรัพย์ 

Nira 

เธอคือพยาบาลสาว 

มองโลกสวยงาม สดใสดั่งดอกไม้แรกแย้ม 

สำหรับคนไข้... 

เธอเปรียบดังนางฟ้าของทุกคน 

สำหรับเขา... 

เธอไม่ต่างจาก...ทาสของความรัก 

ความสนุกบางตอน 

“โอ๊ะ!ฉันจะล้ม!” 

พลั่ก! 

ซ่า! 

แก้วกาแฟหกราดลงที่เสื้อสูทราคาแพงจนไหลเข้าไปในเสื้อเชิ้ตสีขาวข้างใน สายตาคมกริบเงยหน้าขึ้นมองพยาบาลสาวที่ทำหน้าตาตกอกตกใจ 

“ขอโทษ!ขอโทษนะคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ ฉันจะล้มก็เลยจับไหล่นายเอาไว้ sorry” 

เสื้อสูทราคาแพงถอดออกจากตัว เหลือเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวพอดีตัวที่มองเห็นร่างที่กำยำสมส่วน 

“เสื้อนายเลอะหมดเลยฉันเช็ดให้นะคะ” 

นิรานั่งลง มือหยิบกระดาษทิชชูใส่มือ กาแฟที่เหลือในแก้วเทใส่มือจนล้นแล้วเช็ดที่เสื้อเชิ้ตสีขาว รอยเปื้อนขยายวงกว้างไปตามมือเล็กที่เช็ดจนทั่วทั้งตัว  

เสื้อเชิ้ตสีขาวเต็มไปด้วยคราบกาแฟ! 

 “เช็ดเสื้อให้ฉันจนพอใจหรือยัง” 

เสียงทุ้มดังขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มที่มุมปาก ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าพยาบาลสาวคนนี้เทกาแฟใส่มือก่อนจะเช็ดเสื้อให้เขา เด็กน้อย! ฮึ!แกล้งใครอยู่รู้บ้างไหม  

ช่างกล้านัก! 

“เอ่อ...เสร็จแล้วค่ะ เช็ดออกให้หมดแล้ว แต่ว่าเสื้อสีขาวมันก็จะเช็ดออกยากหน่อย มันเปื้อนเยอะเลยค่ะ” 

“อืม...ฉันทำชุดพยาบาลของเธอเปื้อนกาแฟใช่ไหม” 

“ใช่สิ!เพิ่งรู้ตัวหรือไง ความรู้สึกช้ามาก ดูสิ!ยังเปียกอยู่เลย” 

“จะเข้าไปสัมภาษณ์อีกครั้งใช่ไหม” 

“ก็ใช่ไง ใส่ชุดนี้เข้าไปที่ห้องประชุมฉันโดนทุกคนหัวเราะเยาะแน่เลย  ฉันถึงเดือดร้อนอยู่นี่” 

“จะเช็ดออกให้นะ เช็ดแรงๆถึงจะออก” 

มือใหญ่ดึงกระดาษทิชชูออกมาแล้วกดลงที่หน้าอกข้างที่เปื้อนกาแฟ  

"นาย!อย่า!" 

เขากดคลึงแรงๆแล้วหมุนวนไปตามหน้าอกนุ่ม มือร้อนบีบหน้าอกนุ่มแล้วเช็ดเบาๆที่ยอดอก  

“อ๊ะ!เอามือออกไปนะ จะทำอะไรของนาย”นิราจับข้อมือใหญ่เอาไว้ แววตาตื่นกลัว 

“อยากให้เช็ดชุดพยาบาลให้ไม่ใช่เหรอ” 

“ไม่!ไม่ๆๆๆ เอามือออกไปนะ อย่าจับตรงนี้ คนบ้า!ลามก! โรคจิต!อื้อ!” 

“หือ...ไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย ก็แค่เช็ดกาแฟที่เปื้อนชุดพยาบาล พอดีกาแฟมันหกใส่ตรงหน้าอกเธอ อืม...คับ C หรือคัพ D พอดีมือฉันเลย กำเต็มไม้เต็มมือเลย” 

เขายิ้มขำพยาบาลสาว หน้าตาแดงก่ำทั้งโกรธทั้งอาย 

“บ้า!นายพูดอะไร ปล่อยฉัน” 

“เธอแกล้งเทกาแฟใส่เสื้อฉันใช่ไหม”มือใหญ่จับมือเล็กเอาไว้ เขาแกล้งขยับเข้ามาชิดที่แก้มแดงปลั่ง จมูกโด่งเฉียดเข้าไปจนจะติดแก้มใส 

“อ๊ะ!ขยับออกไปก่อน อื้อ...” 

“ตอบมา!” 

“อื่อ...” 

“ตอบชัดๆ” 

“ก็ได้ๆๆ ฉันแกล้งหกล้มแล้วเทแก้วกาแฟใส่เสื้อนาย พอใจหรือยังล่ะ” 

“แสบนะ!เสื้อฉันราคาเท่าไรรู้ไหม” 

“ใครจะไปรู้ด้วยล่ะ!ไม่ใช่เมียนายที่จะได้รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับตัวนาย” 

“อยากเป็นไหมล่ะ” 

☆ไรท์กลับมาแล้วนะคะ ห่างหายไปนานมากกับเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นมากมาย 

☆นิยายเรื่องนี้ไรท์แต่งขึ้นมาเพราะอยากเขียน อยากเล่าเรื่องผ่านตัวหนังสือออกมาเป็นภาพ  อาจจะถูกใจบ้าง ไม่ถูกใจบ้างก็อย่าว่ากันนะ 

☆อยู่เป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ 

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่งเองทั้งสิ้น  ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับบุคคลในภาพหรือเรื่องราวใด ๆ 

รูปภาพประกอบ ตัวละคร  เนื้อหาไม่มีอยู่จริง    แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น 

ขอขอบคุณภาพทุกภาพที่นำมาประกอบในเนื้อเรื่อง (Cr.www.google.com) 

************************ 

ฝากติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ 

รักโรแมนติก ดราม่า เร่าร้อน  

************************ 

อัพนิยายวันที่  20 พฤษภาคม 2563