
เกริ่นนำ
ไอลีน - Irene
กรี๊ดดดดดดดด โครมมมม
ฉันลืมตาขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดร้าวไปทั้งตัว หลังจากที่นอนสลบไสลมาเนิ่นนานหลายอาทิตย์ จากเหตุการณ์ที่ประสบอุบัติเหตุรถคว่ำ แต่เชื่อไหม ฉันจำเหตุการณ์วันนั้นไม่ได้เลย จำไม่ได้แม้กระทั่งว่าตัวเองรอดมาได้ยังไง พอฉันฟื้นขึ้นมา ทุกคนในครอบครัวของฉันก็ดูเปลี่ยนไป พวกเขาทำเหมือนว่ากำลังมีเรื่องอะไรบางอย่างที่กำลังปกปิดฉันอยู่ ฉันชักจะอยากรู้แล้วสิ ว่าเรื่องอุบัติเหตุในคืนนั้นมันเกิดอะไรขึ้น
เลย์ - Leys
ผมต้องสูญเสียคนรักไปอย่างไม่มีวันกลับ จากเหตุการณ์ที่เมาแล้วขับของผู้หญิงเลวๆคนนั้น ผมจำใบหน้าเธอได้ขึ้นใจ ว่าเธอเป็นต้นเหตุทั้งหมดของการสูญเสียในคืนนั้น เเต่เธอกลับลอยหน้าลอยตาชูคออยู่ในสังคมได้อย่างไม่รู้สึกผิด เธอไม่ต้องรับโทษอะไร ต่างจากผมที่ทรมานเหมือนตายทั้งเป็น ในเมื่อกฏหมายมันลงโทษคนเลวอย่างเธอไม่ได้ ผมนี่แหละ ที่จะเป็นเวรกรรมเอาคืนเธอให้สาสม
“นายมันเลว ไอ้ชั่ว! ทำได้แม้กระทั่งผู้หญิงไม่มีทางสู้!” หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนล้าเต็มทน คล้ายกับว่าร่างกายของเธอมันกำลังจะหมดแรงลงไปในไม่ช้า เรือนร่างของเธอเปลือยเปล่านอนซมอยู่ที่มุมห้องอันหนาวเหน็บ
“ผู้หญิงเลวๆอย่างเธอ โดนแค่นี้มันยังน้อยไป” ชายหนุ่มเหยียดยิ้มมุมปากด้วยความสะใจ เมื่อเห็นเรือนร่างอรชรที่เคยสวยงาม แต่ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยบาดแผลที่เขาได้กระทำ
“ละ...แล้วสักวันนายจะต้องเสียใจที่ทำกับฉันแบบนี้”
“แล้วฉันจะรอให้ถึงวันนั้น!”
Guest
