นี่คือเรื่องราวความรัก(เอ้ะ?)ของ"ผู้เฝ้าสุสาน"และ"นักโทษหนุ่ม"ที่…มีนิสัยไม่ค่อยจะเข้ากันเท่าไหร่ ไม่น่าเข้ากันได้เลยเนอะ(?)
แต่…แต่ฉันก็จะแต่งให้เขาได้กัน!
ถามจริงใครคิดแคปชั่นว่ะเห้ย!!!!
.
.
.
_______________________________________
"นักโทษ"
"นักโทษ" คำๆนึงที่ทำให้ชีวิตที่แสนจะงดงามและราบรื่นของเขาต้องจบสิ้้น
"อัจฉริยะ" งั้นหรือ?ไม่หรอกเขาในตอนนี้น่ะ ไม่ใช่อะไรแบบนัั้ั้นหรอก…มันเป็นเพียงแค่อดีต
.
.
.
"มันจะเป็นโชคร้ายหรือโชคดีของฉันกันแน่ ที่มีคนช่วยให้ฉันได้พ้นโทษออกมาจากคุกนั้น?"
"จนกระทั่งจดหมายนั้นส่งมาถึง…"
"ฉันเชื่อว่ามันจะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นดีขึ้นและทุกอย่างของฉันมันจะต้องกลับมาอย่างแน่นอน…"
.
.
.
_______________________________________
"ผู้เฝ้าสุสาน"
"ปีศาจ" นั่นคือสิ่งที่คนรอบๆตัวของเขานั้นเรียกเขา
แค่เพียงเพราะเขา"แตกต่าง"จากคนทั่วไปงั้นหรือ? เขาจึงเป็น"ปีศาจ"น่ะ
.
.
.
"ในป่าช้าแห่งนี้ฉันรู้ดีว่าฉันคงไม่มีคุณสมบัติที่จะมานอนที่นี่"
"เพราะคนดีมักจะถูกฝังในนั่นส่วน"ปีศาจ"กลับได้มาอยู่ข้างนอก…"
.
.
.
"…"ปีศาจ" เนี้ยนะ…ฉันงั้นหรอ? หรือเป็นพวกเขากันแน่?"
"แรงกระตุ้นนั้นฉันรู้เพียงว่า…"ความศรัทธา"นั้นกำลังเรียกหาฉันอยู่…"
.
.
.
_______________________________________
"จากผู้เขียน"
ใช่…ใช่ค่ะ เราตันแล้ว ตันมากค่ะ โครตๆตันเลยค่ะ!!!!!
แอนดรูว์เมะเงียบๆฟุดน่ารักบันไซ!!!
ลูก้าเคะอ่อยเคะร่านบันไซ!!! อุกแค่ก---
Guest
