ต้องมืดเท่าไหร่ถึงจะเรียกว่ามืด ต้องสว่างแค่ไหนถึงจะเรียกว่าสว่าง
ความสว่างที่คุณเห็นว่าสว่างแน่ใจแล้วเหรอว่ามันจะมีแต่แสงสว่าง แล้วความมืดที่ปกคลุมคุณอยู่แน่ใจแล้วเหรอว่ามันจะไม่มีวันสว่าง
"ฆฤณ วลัญธกานต์" นักธุรกิจหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรง อนาคตสดใส เป็นผู้ชายในฝันอันดับต้นๆของเมืองไทย ใครๆก็คิดว่าชื่อที่มีความหมายว่า ผู้ส่องแสงสว่าง ช่างเหมาะสมกับเขาเหลือเกิน แต่ถ้าคุณรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขาคุณอาจจะพบว่า สิ่งที่คุณคิดมันตรงข้ามกับความเป็นจริงโดยสิ้นเชิง
"กันตา อัศวธานนท์" หญิงสาวนักศึกษาแพทย์ ผู้ต้องดิ้นรนหางานทำเพื่อดูแลครอบครัว เธอทำงานอย่างไม่กลัวว่าสิ่งที่เธอทำจะถูกหรือผิดกฏหมาย ขอแค่เงินดีไม่ว่าอันตรายหรือเสี่ยงแค่ไหน เธอก็จะทำ 'กันตา'ที่แปลว่าความสดใส ความพอใจอย่างงั้นเหรอ หึ มันไม่เหมาะกับชีวิตเธอเลยสักนิด
........................
"อย่าเก่งแต่ปากก็แล้วกัน ฉันจะคอยดู"
"นายนั่นแหละ อย่ามาทำปากเก่งนักเลย!!"
"ปากเก่งงั้นเหรอ พิสูจน์ไหมล่ะ"
.............................................................
"เมีย บ้านคุณสิ"
"ทำไม ลืมแล้วเหรอว่าเมื่อคืนเราเป็นอะไรกัน"
"เอ่อ! มันไม่มีอะไรต้องจำ"
"แน่ใจ ว่าไม่จำ"
........................................................
"นายจะไปโรงพยาบาลเลยไหมครับ"
"มีหมอส่วนตัวแล้ว ไปทำไม"
"....."
"ผมเจ็บแผลจังครับคุณหมอ"
.........................
“ขนมกับฉันอันไหนอร่อยกว่ากัน”
"บ้า"
“ตอบไม่ได้ งั้นฉันจะพิจน์สูจน์ให้อีกครั้ง”
“ฉันจะทำจนกว่าเธอจะตอบได้ว่าอะไรอร่อยกว่ากัน”
......................................
"จะทำอะไร"
"รู้อยู่แล้วนี่"
"ไม่ต้องมองด้วยสายตาแบบนี้เลยนะ"
"แล้วเวลามองเมียเนี่ย เค้าทำสายตาแบบไหน"
"//////"
.................................
"ฉันไม่ใช่คนดี"
"ฉันก็ไม่เคยคิดว่าคุณเป็นคนดี"
"แล้วสนใจดูแลหัวใจเลวๆดวงนี้ไหม"
"คิดดูก่อน"
................................
"ชื่อคุณแปลว่าผู้ให้แสงสว่าง เหรอ"
"ใช่ ฉันคือผู้ให้แสงสว่าง"
"กับทุกคน?"
"ไม่ แค่เธอ...คนเดียว"