แค่ที่ระบาย (Servant of Love Worthless)

มาจ้ามา สำหรับใครที่ชอบแนวดราม่าหนักๆ กดติดตามเรื่องนี้เลยนร้า "แค่ที่ระบาย (Servant of love worthless)"

ตัวอย่างบางช่วงบางตอนจ้า

ตุบ!

"โอ้ย!" 

ร่างบางของอิงถูกผลั่กลงกับพื้นห้องจนก้นจ้ำเบ้า หลังจากที่ถูกรามกระชากขึ้นมาบนห้อง รามมองเขาด้วยแววตาเกลียดชัง มันเป็นอย่างนั้นมาตลอด ตั้งแต่แม่ของเขาถูกยกย่องมาเป็นเมียอีกคนของพ่อของราม  

อิงมองสายตาที่ดุดันของรามอย่างหวาดกลัวพลางถดถอยหลังหนีเมื่อเขาเดินรุกเจ้ามาหา รามย่อตัวลงมองคนที่กำลังตัวสั่นเพราะกลัวเขา แล้วแสยะยิ้ม

"หึ!...แม่มึงนี่เก่งเนาะ...ยกตัวเองจากคนรับใช้...ขึ้นมาเป็นคุณหญิงได้...แถมวันนี้คุณพ่อยังยกหุ้นส่วนหนึ่งให้แม่มึงอีก...คงไม่พ้นตกมาถึงมึงสินะ!"

รามตะคอกใส่ หลังจากที่เขารู้ว่าพ่อของเขายกหุ้นครึ่งหนึ่งของเขาไปให้แม่ของอิง

"ผมไม่รู้เรื่องนี้ด้วยหรอกนะ!"

อิงปฏิเสธก่อนที่รามจะจับแขนของอิงแล้วบีบเค้นจนอิงเบ้หน้าด้วยความเจ็บปวด

"โอ้ยย!..คุณรามผมเจ็บ"

"เจ็บสิดี...กูต้องการให้มึงเจ็บ!...และกูจะทำให้มึงทนไม่ไหว...จนวิ่งแจ้นไปฟ้องแม่ของมึงเพื่อขอให้ย้ายออกจากบ้านหลังนี้ไป!" 

รามพูดพร้อมกับขึงตากว้างด้วยความโกรธเกลียด ไม่ใช่แค่เรื่องนี้ที่ทำให้เขาเกลียดสองแม่ลูกนี่ แต่แม่ของมันทำให้แม่ของเขาต้องตรอมใจตาย มันทำให้เขาเกลียดแม่ของอิงและพาลมาถึงอิงด้วย รามผลักอิงออกอย่างแรงจนอิงหงายหลังลงกับพื้น

"ฮึก" 

อิงสะอื้นออกมา พลางดันตัวเองลุกขึ้นยืน ก่อนจะวิ่งหนีราม แต่รามกลับคว้าตัวไว้แล้วโยนเขาขึ้นไปนอนจุกบนเตียง แล้วตามมากดตัวเขาเอาไว้ อิงดิ้นรนเพื่อหาทางหลุดพ้นจากราม แต่รามกลับกดแน่นไม่ให้เขาต้านได้เลย

"สะดีดสะดิ้งทำไมล่ะ...ทำไมมึงไม่ใช้วิธีเหมือนแม่มึงจับกูไว้อีกคนล่ะ!"

รามพูดดูถูกอิง อิงมองเขาแล้วส่ายหน้าด้วยความไม่เข้าใจ ว่าทำไมรามถึงคิดกับตนเองแบบนี้

"แต่ก็อย่างว่าแหละ...ขี้ข้าอย่างมึง...กูไม่มีวันยกย่องขึ้นมาเป็นเมีย...อย่างที่พ่อกูทำหรอก...เพราะอะไรรู้มั้ย?" รามถามอิงที่เงียบได้แต่มองเขาด้วยสายตาสั่นไหว

"....."

"ก็เพราะว่าคนอย่างมึง...มันมีค่าเป็นแค่...อีตัวไง!" รามพูดออกมาแล้วแสยะยิ้มเหยียด อิงอ้าปากค้างและกัดปากตัวเองแน่น โกรธที่รามมาดูถูกเขาแบบนี้

"มากไปแล้วนะ!" 

อิงตะโกนใส่หน้าเขา ทำให้รามเบะปากยิ้ม ที่อิงดูร้อนรนกับคำที่เขาพูด ก่อนจะพูดคำที่หยามอีกฝ่ายออกมาอีก

"อ่อมากไป..ใช่!...เพราะว่าอีตัวเขาทำเขาก็ได้เงินมา ตัวของเขาก็ยังมีค่า...แต่มึงอ่ะ...ก็เป็นแค่ที่รองรับอารมณ์!...ที่นอกจากจะไม่ได้อะไรแล้ว..ยังไม่มีเกียรติอะไรเลย!!" 

"คุณราเมศวร์!!" 

อิงเรียกชื่อเต็มของเขาด้วยความเหลืออด ใบหน้าหวานของอิงเต็มไปด้วยอารมณ์ที่ไม่พอใจ และโกรธมากที่เขาว่าตัวเองแบบนั้น

"ทำไม?...โกรธกูเหรอ...หึ!...มึงคิดว่ามึงเป็นใคร...จะมาโกรธกู...จำไว้มึงก็แค่ขี้ข้า...ไม่มีสิทธิ์จะมาโกรธอะไรกู...แม้ว่ากูจะทำอะไรกับมึงก็ตาม...ตราบใดที่มึงเป็นลูกของอีผู้หญิงคนนั้น!...กูจะทำให้มึงตกนรกทั้งเป็น!!"

รามประกาศกร้าวก่อนจะตะบมจูบทั่วใบหน้าและซอกคอของอิง ที่พยายามขัดขืนอย่างสุดความสามารถ

"ฮือ..ปล่อย..คุณรามปล่อย!...ฮึกๆ..ได้โปรดอย่าทำแบบนี้"

รามไม่ฟังเสียงร้องขอความกรุณาจากอิง ยิ่งอิงร้องมากเท่าไหร่ ความสะใจของเขามันก็เพิ่มขึ้นมากเท่านั้น รามกระชากเสื้อที่อิงใส่ออกจนขาด บาดผิวขาวๆจนเป็นรอยแดง

แควก!

"ฮือๆ...ไม่!...คุณราม..ปล่อยอิงนะ..อิงขอร้อง...ฮึกๆ" 

อิงขอร้องเขาทั้งน้ำตาพร้อมกับยกมือไหว้ขอร้องเขาอย่างน่าเวทนา แต่รามกลับไม่แยแส อีกทั้งยังยกยิ้มอย่างดูแคลน แล้วจับข้อมือทั้งสองของอิงตรึงกับที่นอนแล้วขบกัดไปทั่วร่างกายขาวเนียนของอิง 

"ฮึก..อ๊ะ..เจ็บ...ฮึกๆ...คุณราม...อิงเจ็บ" อิงร้องไห้น้ำตาท่วมหน้าแต่ไม่มีแม้แต่ความปรานีจากราม

"ดี!...มึงเจ็บใช่มั้ย!...ยิ่งมึงเจ็บ...กูก็ยิ่งสะใจ!" รามพูดพลางกัดยอดอกสีชมพูจนมันจมเขี้ยวของเขา โดยที่อิงเชิดหน้าร้องด้วยความเจ็บปวด

"อ๊าา..เจ็บ..ฮึกๆ...เจ็บ...ฮืออ"

.....

"จำไว้! ต่อจากนี้มึงเป็นที่ระบายอารมณ์ให้กู..ถ้ากูสั่งมึงต้องมา..และพอกูเอามึงเสร็จมึงก็ต้องไสหัวของมึงออกไปจากห้องของกู!" รามชี้หน้าสั่งคนที่ร้องไห้ไม่ขาดสายที่นั่งกอดเข่าอยู่บนเตียงของเขา 

"ฮึกๆ..." อิงได้แต่ร้องไห้และมองเขาด้วยสายตาที่โกรธเคือง ที่อีกฝ่ายย่ำยีศักดิ์ศรีเขาถึงเพียงนี้

"มองหน้ากูทำไม!...หรือมึงอยากโดนอีก!!..รีบไสหัวมึงออกไปจากห้องกูได้แล้ว..แล้วอย่าริอาจไปขอความช่วยเหลือใคร เพราะกูจะทำให้มึงตายคาเตียงกูแน่...อิง!!" 

รามพูดพลางผลักหัวอิงจนเซล้มลง อิงไม่พูดอะไรทั้งนั้น เขาพยายามชันตัวเองที่ขัดบริเวณก้นลงจากเตียงให้เร็วที่สุด เพราะไม่อยากอยู่ร่วมสภาพแวดล้อมกับราม ในทุกก้าวเขาแทบจะล้มลง แต่เพราะไม่อยากถูกอีกฝ่ายค่อนแคะว่าสำออย อิงจึงกัดฟันจนถึงที่สุดหยิบเสื้อผ้าของตัวเองที่กระจัดกระจายอยู่ที่พื้นขึ้นมาแล้วเดินถัดออกไป โดยมีสายตาที่มองตามมาอย่างสะใจ 

ถ้าชอบอย่าลืมกดติดตามนิยาย กดถูกใจ และคอมเม้นกันด้วยนะจ้า

#รักคนอ่านที่ซู๊ดดด❤