คำโปรย...
“อะ...อูย....พี่ทูนจ๋า เลิกทำแบบนั้นเถอะจ้ะ มะลิจะขาดใจตายอยู่แล้ว...”
ร่างงามเว้าวอนเพื่อขอความเมตตา การที่คนตัวใหญ่ทำแบบนั้นความกระสันเสียวยิ่งซัดสาดใส่เธอไม่ยั้งจนรู้สึกว่าไม่อาจรับมือได้
“พี่ไม่เห็นจะมีใครตายเพราะถูกกระทำแบบนี้เลยสักคน”
ใบหน้าหล่อเหลาเงยขึ้นมายิ้มยั่ว พอใจนักหนาที่เห็นร่างแน่งน้อยบิดเร้าด้วยความทรมาน บอกเสร็จก็ก้มลงสูบสดน้ำผึ้งหวานใสที่กำลังเอ่อท้นจนเกลี้ยงจากรวงรัง ก่อนจะเริ่มปฏิบัติการผลิตน้ำผึ้งหวานอีกครั้งด้วยความเชี่ยวชาญ
“ฮือ...”
คราวนี้ร่างเล็กบางถึงกับดิ้นพล่าน เพราะนายเหมืองไม่ได้ใช้แค่ลิ้นร้อนๆปาดไล้บนดอกไม้ช่องามเท่านั้น แต่หนุ่มใหญ่ยังเพิ่มความเสียวกระสันให้กายบางด้วยการสอดเรียวนิ้วเข้าไปทักทายภายในกลีบเกสรแล้วนวดคลึงเบาๆ
“โอย...พี่ทูนจ๋า...ได้โปรดเถอะจ้ะ ช่วยมะลิด้วย...”
ใบหน้าสวยหวานร้องขอทั้งนำตา ด้วยเวลานี้ร่างกายถูกทรมานจนไม่อาจทัดทานความต้องการที่โหมกระหน่ำได้อีกต่อไป