นาง เหวยซิ่วอิง ผู้สืบทอดแพทย์แผนจีนโบราณของตระกูลเก่าแก่และเป็นคุณหมอมือหนึ่งของโรงพยาบาลชื่อดังในโลกปัจจุบัน เพื่อที่จะปกป้องรักษาตำราสุดยอดสมุนไพร และสูตรยาพลิกชีวิตอันเก่าแก่ของตระกูลจึงต้องต่อสู้กับศัตรูจนเกือบเอาชีวิตไม่รอดอยู่หลายครั้งและด้วยความที่ใช้วิธีลอบกัดแย่งชิงมาหลายครั้งไม่ประสบผล จึงเปลี่ยนมาใช้จำนวนคนบุกฆ่าล้างตระกูลของนางจนไม่เหลือแม้แต่คนเดียวแม้แต่นางก็ต้องทิ้งชีวิตไปพร้อมกับครอบครัว ทว่าเมื่อรู้สึกตัวอีกทีวิญญาณของนางได้ข้ามภพมาอยู่ในร่างของหญิงสาวที่มีชื่อเช่นเดียวกันกับนาง แถมยังเป็นหลานสาวของท่านแม่ทัพเหวยหวงซื่อ ที่ทั้งรักทั้งหวงนางดั่งไข่ในหินเพราะนางมีร่างกายที่อ่อนแอมาตั้งแต่เกิดจึงไม่สามารถฝึกพลังได้
อีกทั้งนางยังมีพระราชโองการประทานสมรสตั้งแต่นางยังไม่เกิดกับท่านอ๋องแปดเยว่เซียวฟ่งแห่งแคว้นเยว่เฉิง ที่เกลียดนางยิ่งกว่าอะไรและกลั่นแกล้งนางทุกวิถีทางเพื่อให้นางขอพระราชทานขอยกเลิกพระราชโองการทั้งยังป่าวประกาศออกไปว่านางมีรูปโฉมอัปลักษณ์ดั่งภูตผีและเป็นคนไร้ค่าไร้ประโยชน์จนผู้คนพากันขบขัน นางซึ่งไม่เคยออกจากจวนเนื่องจากร่างกายอ่อนแออยู่แล้วได้ยินเรื่องเข้าจึงรู้สึกอับอายกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย
.....
เหวยซิ่วอิงจ้องมองใบหน้ารูปงามดั่งเทพบุตรผมทั้งศีรษะสีขาวไข่มุกเงางามเข้ากับรูปหน้าหล่อเหลาตรงหน้าพลางกัดฟันพูด"มู่จวิ้นเฉิง ท่านจะทำอะไร ลุกออกจากตัวข้าเดี๋ยวนี้"
ราชาปีศาจเจ้าแห่งอสูรยิ้มมุมปากอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนแล้วกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นพร้อมเอ่ยอย่างแผ่วเบา"ข้าขอกอดเจ้าแบบนี้อีกหน่อย ข้าจะต้องจากไปก่อน ข้ามีภาระที่ต้องไปจัดการแล้วข้าจะรีบกลับมาหาเจ้า"