"ฮึก...อย่าทำอะไรพวกเราเลยนะครับเสี่ย" เสียงชายวัยกลางคนเอ่ยขอร้อง
"ฮือออ...ปล่อยพวกเราไปเถอะนะคะ" เสียงหญิงสาววัยกลางคนเอ่ยขอร้องอีกคน
"เผาพวกมันทิ้งซ่ะ" น้ำเสียงที่เยือกเย็นเอ่ยออกมา โดยที่ไม่สนใจคำขอร้องของพวกเขาก่อนที่จะเดินออกมาจากบ้านหลังหนึ่ง
ชายตัวสูงเดินกลับขึ้นมานั่งบนรถตัวเอง เพื่อรอดูความสำเร็จของเขา คนอย่าง"คิมหันต์"ไม่เคยปราณีใคร
ถ้าใครคิดหักหลังเขาโทษสถานเดียวของคนพวกนั้นคือความตาย
คิมหันต์ยกยิ้มมุมปาก หลังจากที่เห็นแสงไฟที่ลุกโชนขึ้นมาในบ้านหลังนั้น
เวลาผ่านไป15นาที เขายังคงนั่งดูอย่างไม่รู้สึกอะไร จนกระทั้งสายตาเหลือบไปเห็น เด็กสาวที่อยู่ในชุด ม.ปลาย กำลังยืนร้องไห้อยู่
-คิมหันต์-
"นั้นใคร?" ผมชี้นิ้วไปที่เด็กคนนั้น
"หน้าจะเป็นน้องสาวคนเล็กของไอนายมันนะครับ ผมเคยได้ยินมันพูดว่าต้องหาเงินไปส่งน้องมันเรียน" ลูกน้องผมตอบกับมา
-นุ่มนิ่ม-
"ฮือออ...พี่นาย พี่ฟ้า...ฮึกกก" นี่เป็นเสียงของฉันที่กำลังยืนร้องไห้อยู่ หลังจากที่กลับมาจากโรงเรียนแล้วต้องมาเห็นบ้านของตัวเองที่กำลังไหม้อยู่
ในบ้านนั้นมีพี่ชายของฉันกับพี่สะใภ้อยู่
"ฮึก..ชะ..ช่วยด้วย ใครก็ได้...ฮือออ" ฉันร้องตะโกนเรียกให้คนช่วย
"ใจเย็นๆนะนุ่มนิ่ม เดี๋ยวรถดับเพลิงก็มาแล้ว" ป้าข้างบ้านเข้ามาปลอมฉัน
"ฮึก...นุ่มนิ่มจะไปช่วยพี่นาย" ฉันสะบัดแขนออกจากมือป้าข้างบ้าน แล้วกำลังจะวิ่งเข้าไปในบ้าน ในเมื่อไม่มีใครคิดที่จะเข้าไปช่วยพี่ชายฉัน ฉันก็จะเข้าไปเอง
หมั่บ...แขนของฉันถูกกระชากจนเซไปอยู่ในอ้อมอกของใครบางคน
"จะเข้าไปตายหรือไง?" น้ำเสียงที่เยือกเย็นถูกเอ่ยออกมา
"ฮึก...ปล่อยนะ นุ่มนิ่มจะเข้าไปช่วยพี่นาย" ฉันพยายามดันเข้าออก แต่เขากอดฉันไว้แน่นมาก
"ไฟไหม้ขนาดนี้ ป่านนี้ไอนายมันไม่รอดแล้ว" เขาสวนกับมาทันควัน
"คุณรู้จักพี่นาย?" ฉันถามออกไป
"กูชื่อคิมหันต์ เป็นเจ้านายของพี่มึง"
"คุณคิมหันต์" ฉันเรียกชื่อเขาออกมาอย่างตกใจ
เคยได้ยินพี่นายพูดว่ามีเจ้านายชื่อคิมหันต์ พึ่งจะได้เห็นตัวเป็นๆก็วันนี้ เยือกเย็นและดูหน้ากลัวเหมือนที่พี่นายเล่าจริงๆด้วย
"แต่..พี่นาย.." ฉันมองกับเข้าไปในบ้าน
"บ้านไหม้ไปขนาดนี้แล้ว คงช่วยไอนายไม่ทันแล้ว แต่มึงไม่ต้องเป็นห่วงนะกูสัญญาว่าจะเอาคนที่เผาบ้านมึงมาลงโทษให้ได้" คุณคิมหันต์พูดเอานิ้วมาเกลี่ยน้ำตาที่แก้มของฉัน
ฮึก...ฮืออออ... ฉันร้องไห้ออกมาอย่างหนัก ชีวิตของฉันตั้งแต่พ่อกับแม่ตายไป ก็อยู่กับพี่นายแบบ2คนพี่น้องมาโดยตลอด
"ฮืออ...นุ่มนิ่มไม่เหลือใครแล้ว...ฮืออ" ฉันไม่เหลือใครแล้วตอนนี้
คุณคิมหันต์กระชับกอดฉันแน่นกว่าเดิม ฉันร้องไห้อยู่ในอ้อมกอดของคุณคิมหันต์ จนสลบไป
❤นิยายแนว อีโรติกNc20+ ดราม่า
อาจมีเนื้อหาหรือภาพที่ไม่เหมาะสม ผู้อ่านที่มีอายุน้อยกว่า 18ปี ควรใช้วิจารณญาญในการอ่าน❤❤❤
ใครที่ไม่ชอบนิยายที่ไรท์แต่ง ก็ไม่ต้องกดเข้ามาอ่านนะคะ❤
Guest
