นิยายเรื่องนี้เคยลงแล้ว แต่เรานำมารีให้ใหม่โดยให้อ่านฟรี1อาทิตนะคะ
ติดตามจุดเริ่มต้นได้ที่เรื่อง
18+นางบำเรอจำเป็น (Fake love)
#เพราะเคยรัก เขาถึงร้าย#
"มาสมัครงาน? เหอะ"
ร่างสูงโยนแฟ้มเอกสารลงตรงหน้าหญิงสาวหน้าตาสะสวยที่ตนคุ้นตานัก และจดจำได้ดี!
มือน้อยๆกำหากันแน่น
"ฉันผิดเองที่ไม่ดูข้อมูลของบริษัทดีๆ"
เธอหยิบแฟ้มแล้วเดินออกจากห้องทันที
ทั้งๆที่เธอจำได้ว่าเขามีบริษัทหลายที่ก็จริง แต่ไม่มีบริษัทนี้อยู่ในเครือของเขานี่ รึเขาซื้อมาได้
เหอะ เขามีเงินเยอะนี่เนาะ ไม่แปลก
มือน้อยๆกำชายเสื้อตัวเองอย่างเครียดๆแล้วเดินผละไปกดลิฟธ์เพื่อลงจากชั้นนี้และออกไปจากตึกนี้สักที!!
4ปี! กับการที่เลิกลากับชายคนนี้ไป และได้ลูกน้อยนามว่า 'พระพาย' ที่เขาฝากฝังไว้กับเธอก่อนเรียนจบ
ความรักเธอกับเขามันเคยดี.. ดีมากด้วยซ้ำ ถึงจะเป็นสามีภรรยากันแบบหลบๆซ่อนๆก็เถอะ แต่เธอก็จำมันได้ดี แม้จะอยากลืม แต่อ้อมแขนอบอุ่นของเขาเธอมักฝันถึง มันเป็นเรื่องบ้าที่เธอไม่อยากจะพบเจอ!
เธอโดนไล่ออกจากงานฐานไม่ยอมเป็นเมียน้อยของเจ้านาย แค่นี้มันก็บ้าพอแล้ว เธอตัดสินใจหางานใหม่ สุดท้ายกลับมาพบเขา มันบ้ากว่าเดิม!
เฮงซวยที่สุด!
มือหนาของชายหนุ่มที่โดนหญิงที่มาสมัครงานตอกกลับมาแล้วสะบัดหน้าเดินออกจากห้องไปกำเข้าหากันแน่น
หึ... กะอีแค่ผู้หญิงที่สะบัดรักเขาทิ้งทำไมเขาต้องสนเธอ นี่ก็คงจนตรอกจนถึงขนาดไร้งานทำล่ะสิ ถึงได้มาตามสมัครงานแบบนี้
พอชหันไปมองโทรศัพท์แล้วกดโทรประสานยามด้านล่าง
"สวัสดีครับบอส"
"ดักผู้หญิงที่ใส่เสื้อสีขาวกางเกงสีดำปล่อยผมถือแฟ้มที่กำลังเดินออกไปหน้าบริษัทกลับมาหาฉันที"
เขาเอ่ยสั่งขณะตามองลงไปด้านล่างตึกเห็นร่างเพรียวระหงเดินนิ่งๆออกไป ท่าทางหัวเสียไม่น้อย
"ครับ"
พอลูกน้องรับคำเขาก็หันกลับมานั่งเก้าอี้ดั่งเดิม
มือของเขาดึงลิ้นชักของโต๊ะทำงานออก แล้วหยิบกล่องเล็กๆที่ตนเก็บของสำคัญออกมาดู..
สร้อยข้อมือ ของที่เขาอุตส่าห์ซื้อให้เธอ หึ... แต่เธอกลับให้ใบหย่าเขาเป็นของขวัญตอบแทน
งั้นบทต่อไปที่เขาจะช่วยเธอคือบทร้ายแล้วล่ะ!
พอช
เจ้าของบริษัทหลายอย่าง หนุ่มโสดที่ยังไม่ยอมเซ็นส์ใบหย่าให้ภรรยาเก่า
ดอกเข็ม
ู้หญิงธรรมดา หลังจากที่เรียนจบและคลอดลูกจึงขอแยกกับครอบครัวและขอให้ครอบครัวปิดเรื่องเธอเอาไว้
พระพาย
เ็กชายอายุ3ขวบ
ลูกชายของพอชและดอกเข็ม
-อีกคู่-
อร×ออกัส
คนหนึ่งเป็นเด็กหนุ่มโสดที่ขึ้นบริหารงานแทนบิดาตั้งแต่อายุ19
อีกคนก็แค่พี่เลี้ยงพระพายเฉยๆ เป็นผู้หญิงธรรมดาๆ
แต่เอ้ะ... คู่นี้ในอดีตมีอะไรเกิดขึ้นเหรอ??
ทำไมอรกลัวออกัส!?
ไม่นะ ..
เธอฝัน ฝันแน่ๆ อสูรอยู่ตรงหน้าเธอ!! ชายที่ทำร้ายชีวิตเธอมันคือเขาที่อยู่ตรงหน้าจริงๆ!!
ทั้งๆที่ตลอดทางเธอปลอบตัวเองตลอดว่าชายที่ชื่อกัสมีออกเยอะแยะ ต้องไม่ใช่เขา ทำไมสวรรค์ไม่ช่วยเธอเลย..
"ทำไมเงียบ?"
เท้านั้นหยุดกึกเมื่อเห็นเธอขยับจนเกือบตกโต๊ะ
"ยะ..อย่าเข้ามานะ"
เธอรีบรื้อกระเป๋าเอาขวดน้ำหอมมาชี้หน้าอีกคนเพื่อป้องกันตัว
"เธอคิดว่าฉันจะกลัวไอน้ำหอมกระจอกๆของเธอเหรอ?"