สวัสดีคร้า นี้เป็นนิยายเรื่องที่สองที่แต่ง
ว่างๆ ตกงาน ช่วงนี้โควิด-19 ก็อย่าลืมดูแลตัวเองอยู่บ้านอ่านนิยายเขานะ
นิยายเรื่องนี้้มาจากจิตนาการของผู้เขียน
"เธอกล้ามากนะที่พูดกับฉันอย่างนี้!!"พูดจบร่างบางก็ถูกอุ้มโดยไมเคิล ไมเคิลโยนร่างบางของผักแว่นลงที่โซฟาตัวใหญ่ภายในห้องทำงานของตน
ตุบ!!
"โอ้ย!! "ผักแว่นรีบเอามือกุมท้องไว้กลัวเด็กในท้องไปรับอันตราย ดีที่โซฟาไม่แข็งงั้นเธอต้องแท้งแน่ๆ
"ปากดีนัก งั้นฉันนี้ล่ะจะเป็นคนเอาเธอเอง!"สิ้นคำไมเคิลก็คร่อมร่างบางที่พยายามจะดิ้นหนี มือหนาจัดการกระชากเสื้อผ้าออกจากร่างบางด้วยความดิบเถื่อน จนเสื้อผ้าบาดตัวร่างบางจนแดงไปหมดทั้งตัว
"ปล่อยดิฉันเถอะค่ะคุณไมเคิล ดิฉันขอโทษ ฮือๆ"ผักแว่นร้องไห้ด้วยความหวาดกลัว
"ไม่ปากดีแล้วเหรอ"พูดไปมือหนาก็ขย้ำอกอวบ เป็นการสั่งสอนที่กล้ามาปากดีกับคนอย่างเขา