"จางหมิน...ข้ากับเจ้าก็รู้จักมากันมานาน เหตุใดจึงไร้น้ำใจกับข้านักเล่า" หลิวหยางก้าวไปประชิดจางหมินหนึ่งก้าว อีกคนก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าวเช่นกัน ปากยังด่าฉอดๆ แต่ใบหน้าแดงก่ำลามไปถึงใบหู ช่างน่าหยอกเย้ายิ่งขึ้นไปอีก
"เพ้ย! ลูกเต่าเช่นเจ้า ไม่มีทางที่ข้าจะไปเกลือกกลั้วให้ด่างพร้อยเด็ดขาด!" มือเรียวกำพัดแน่นจนข้อนิ้วขาว ทั้งโกรธทั้งอายอย่างไร้เหตุผล ที่ผ่านมา คนตรงหน้าไม่เคยออกหน้ามาขอความช่วยเหลือเขาเลยสักครั้ง มีแต่ฆ่าฟันสาปแช่งให้ตกตายไปซะวันนี้วันพรุ่ง จู่ๆตอนนี้มาทำเล่นหูเล่นตาพูดจาฉอเลาะน่าฟังเสียจนใจเขาเหลวเป็นน้ำ นี่มันบ้าไปแล้วจริงๆหรือ? หรือตัวเขาเองที่เป็นบ้า?
"เอิ่ม..." หลิวหยางขมวดคิ้วราวกับคิดหนัก ก่อนจะเอากำปั้นทุบมือตัวเองเมื่อนึกอะไรออก "หากเป็นเช่นนั้น ข้าจะสอนกระปี่เจ้า แลกกับที่เจ้าสอนวิชาปกครองให้ข้า ดีหรือไม่" ใบหน้าใสสะอาดขยับเข้ามาใกล้พร้อมประกายจากดวงตาระยิบระยับจนจางหมินตาลาย พูดไม่ออกอยู่อึดใจ ก้าวถอยหลังอีกก้าวเตรียมจะปฏิเสธ แต่มือหนาหยาบกร้านคว้ามือเขาไว้ ออกแรงดึงเพียงนิดจางหมินก็ลอยมาประชิดแผ่นอกคนตรงหน้าเสียแล้ว
"เจ้าจะถอยไปไหน ด้านหลังเป็นสระบัวแล้วนะ"
"ปะ ปล่อยข้านะ!" เสียงอู้อี้ของจางหมินสั่นเครือเสียจนหลิวหยางกลั้นหัวเราะแทบไม่อยู่ ใบหน้าที่แดงอยู่แล้ว ยิ่งแดงก่ำจนเหมือนลูกมะเขือเทศสุกปลั่ง แต่เขาก็ยังไม่หยุดแกล้ง
"สัญญามาก่อนสิว่าจะสอนข้า" หลิวหยางจับข้อมือทั้งสองของจางหมินกางออกแล้วอ้อมมาไว้ด้านหลังเขา จนเหมือนจางหมินกอดเขาอยู่ ใบหน้าแดงๆแนบกับแผ่นอกหลิวหยางเต็มๆ จางหมินดิ้นพล่านอย่างรนราน สลัดข้อมือไม่ออก พอหมดแรงจึงยอมหยุด ก่อนจะกัดฟันพูดตกลงอย่างไม่เต็มใจ
"ก็ได้ๆ ข้ายอมแล้ว สอนก็สอน!"
"หมินเอ๋อ..." หลิวหยางแกล้งเรียกชื่อจางหมินเบาๆชิดใบหู จนคนตรงหน้าตัวแดงแทบระเบิด
"หุบปาก!!"
+--------------------------------------------------------------------------+
หลิวหยาง
+--------------------------------------------------------+
จางหมิน
+-------------------------------------------------------+
ตัวละคร
หลิวหยาง = เป็นนักเทควันโดมืออาชีพแต่ต้องมาตายเพราะอุบัติเหตุ หลุดเข้ามาในร่างของ หลิวหยาง ยุคโบราณที่มีจักรพรรดิ์ปกครอง บุตรชายหัวแก้วหัวแก้วของ เสนาบดี หลิวฉี
จางหมิ่น = ลูกแม่ทัพใหญ่ มีอำนาจมากล้น นิสัยชอบเอาชนะ เป็นคู่แข่งกับ หลิวหยาง เกลียดกันยันเงา เจอกันเป็นต้องแซะ แต่จริงๆแล้วรักความยุติธรรม ได้พ่อมาเต็มๆ
หลิวฉี = พ่อของ หลิวหยาง เป็นเสนาบดีฝ่ายซ้าย มีความรู้ความสามารถสูง เจ้าเล่ห์ เจ้าแผนการ ทำทุกอย่างเพื่อแผ่นดิน
จางล่ง = พ่อของ จางหมิน เป็นแม่ทัพใหญ่ที่มาดหวังให้ลูกชายเก่งกาจเหมือนตัวเอง จึงมักจะเคี่ยวเข็ญให้ลูกชายชนะคนอื่นตลอดเวลา
องค์หญิงหวังลี่ = องค์หญิงสาม ของจักรพรรดิ์ที่หลงรักการเล่าเรียนกระปี่กระบองเป็นที่สุด สุภาพ อ่อนโยน และเป็นเพื่อนกับ หลิวหยางและจางหมิน
Guest
