จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อคนที่เขาเกลียดจนไม่อยากมองหน้า กับคนที่เขาบอกว่าหลงไหลจนถอนตัวไม่ขึ้นคือคนคนเดียวกัน
ผม คือ ทิวเขา นายนคินทร์ ดวงดาว เด็กผู้ชายอายุ 17 ปี ที่อยู่กับน้องสาว ป้า และลูกของป้า ผมได้ไปแอบรักลูกเจ้าของบ้านที่ผมไปเป็นคนใช้ เขาชื่อว่า พายุ นายมารุต ปรชาบดี ผมแอบรักเขามาตั้งแต่เด็กส่วนเขาก็เกลียดผมจนเข้ากระดูกดำ
เวลา คือตัวตนอีกตัวที่ผมสร้างขึ้นมา คือคนที่ถูกคุณพายุประมูลไปในคืนนั้น แล้วคุณพายุก็ดันบอกกับผมว่าเขากำลังหลงไหลในตัวของ เวลา แล้วผมจะกล้าบอกกับคุณพายุได้อย่างไรว่า เวลา กับ ทิวเขา คือคนคนเดียวกัน
"มึงสนุกมากมั้ยที่ปั่นหัวกูได้"
"ผมขอโทษ"
"มึงชอบใช่มั้ยที่เห็นกูโง่แบบนี้ มึงชอบแบบนี้มากใช่มั้ย"
"ไม่! ผมไม่ได้ตั้งใจจะหลอกคุณ อย่าทำอะไรผมเลย ผมขอโทษ"
"หลอกให้กูรัก แล้วคิดว่าจะหนีไปได้ง่ายๆหรอ"
"ปล่อยผมไปเถอะ..."