เล่ห์รักราชสีห์

สิงห์ยังยืนอยู่ที่เดิม เขากำแหวนเพชรที่อดีตคู่หมั้นคืนให้ในมือแน่น ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนทรุดตัวนั่งลงบนเก้าอี้หวายหน้าบ้าน

สองพ่อลูกนั่นคงคิดว่าเขาหมดตัวไม่มีเงินเหลือแล้วเป็นแน่ ท่าทางรังเกียจที่แสดงออกชัดเจนขนาดนั้น คนเป็นพ่อคงกลัวลูกสาวจะมากัดก้อนเกลือกินกับเขากระมัง

“เหอะ!! ตาสว่างเลยนะไอ้สิงห์”

ชายหนุ่มหัวเราะออกมาเบาๆ รู้สึกสมเพชตัวเองอย่างที่สุด นึกย้อนไปว่าเมื่อสัปดาห์ที่แล้วตัวเขาเองยังมีพร้อมทุกอย่างทั้งพ่อแม่และคู่หมั้น แต่วินาทีนี้เขากลับไม่เหลือใครเลย เพราะใครล่ะ ใครกันที่ทำให้เขาไม่เหลือคนข้างกายแม้แต่คนเดียว

เพราะ ติณต์ พฤกษ์ไพวัล และครอบครัวใช่ไหม? 

ที่พรากทุกอย่างไปจากเขา สายตาเข้มของชายหนุ่มมองไปยังบ้านหลังติดกันด้วยสายตาของความชิงชังและความเคียดแค้นพร้อมคำสาบานที่ตะโกนก้องในใจ

สักวันราชสีห์คนนี้จะกลับมาทวงความยุติธรรมให้พ่อกับแม่เอง